Skip to main content

Τα τέσσερα σημεία που προβληματίζουν την Κομισιόν

Ποια είναι τα τέσσερα προβληματικά πεδία στην εφαρμογή του Μνημονίου, για τα οποία η Κομισιόν κρούει τον κώδωνα του κινδύνου.

Στις Βρυξέλες έχουν καταφθάσει ήδη οι πρώτες παρατηρήσεις του κλιμακίου της Κομισιόν που μετείχε στην τρόικα και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκφράζει τον προβληματισμό της για τέσσερα συγκεκριμένα προβληματικά σημεία τα οποία αποκλίνουν κατά πολύ από τις επιταγές του Μνημονίου.

Ειδικότερα, τα τέσσερα θέματα-φωτιά περιλαμβάνονται κείμενο που εξέδωσε η Κομισιόν με τίτλο «Ερωτήσεις και Απαντήσεις για την οικονομική βοήθεια προς χώρες της Ευρωζώνης», το οποίο επεξεργάσθηκε η Διεύθυνση Οικονομικών Υποθέσεων.

Σύμφωνα με τις παρατηρήσεις της Κομισιόν, τα «προβληματικά» πεδία, τα οποία και πρόκειται να καταγραφούν στην έκθεση που θα εκδοθεί ενόψει εκταμίευσης της τέταρτης δόσης, είναι τα ακόλουθα:

α) Εργασιακό. Οι κοινοτικοί θεωρούν ανεπαρκές το νομοθετικό πλαίσιο που εγκρίθηκε, καθώς περιλαμβάνει τη δυνατότητα της υπουργού να επεκτείνει τις συλλογικές συμβάσεις εκεί όπου δεν υπάρχει επιχειρησιακή, ενώ προβλέπεται αυξημένος ρόλος για την Επιθεώρηση Εργασίας προκειμένου να υπογραφεί επιχειρησιακή σύμβαση. Επιπλέον, δεν περιλαμβάνεται καμιά πρόβλεψη για ατομικές συμβάσεις εργασίας εντός μιας επιχείρησης.

β) Ασφαλιστικό. Η ελληνική πλευρά δεν παρουσίασε τη μελέτη που όφειλε, βάσει της οποίας θα προχωρούσε σε έναν ακόμη νόμο για το Ασφαλιστικό. Έτσι, η Κομισιόν δεν μπορεί να είναι βέβαιη ότι τηρείται η δέσμευση για δαπάνη έως 2,5% του ΑΕΠ για συντάξεις.

γ) Δημόσιο. Η ελληνική πλευρά δε μπόρεσε να παρουσιάσει μελέτη για την εφαρμογή του ενιαίου μισθολογίου, που υποτίθεται ότι θα εφαρμοσθεί τον Ιούνιο και δεν μπόρεσε να πείσει την Κομισιόν ότι τηρείται η αρχή «ένας προσλαμβάνεται - πέντε φεύγουν», περιλαμβανομένων των μετατάξεων, λόγω έλλειψης στοιχείων.

δ) Συγχωνεύσεις. Δεν παρουσιάστηκε στην τρόικα η έκθεση για τη συγχώνευση και κατάργηση οργανισμών, μαζί με το λειτουργικό και μισθολογικό όφελος.

Το Μνημόνιο είναι η μόνη λύση τονίζει η Κομισιόν

Εξάλλου, η Κομισιόν μέσω του ίδιου κειμένου επιχειρεί να δώσει απάντηση στις επικρίσεις περί κοινωνικού κόστους που έχουν τα μέτρα του Μνημονίου, τονίζοντας ότι ο μόνος τρόπος να αντιμετωπισθούν οι σοβαρές ανισορροπίες που επηρεάζουν την ελληνική οικονομία και να εξασφαλιστεί ένα καλύτερο μέλλον.

Μια από τις ερωτήσεις τιτλοφορείται «τι γίνεται με το κοινωνικό κόστος του προγράμματος προσαρμογής στην Ελλάδα;» και στην απάντησή τους οι κοινοτικοί αναφέρουν:

«Το πρόγραμμα προσαρμογής που συμφωνήθηκε με την κοινή αποστολή Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ΕΚΤ, ΔΝΤ και των ελληνικών αρχών στις 2 Μαϊου 2010 απαιτεί μεγάλες προσπάθειες από τον ελληνικό λαό και δεν θα αντιστρέψει την οικονομία εν μια νυκτί. Ωστόσο, δεν υπάρχει άλλη επιλογή, αυτός είναι ο μόνος τρόπος να αντιμετωπισθούν οι σοβαρές ανισορροπίες που επηρεάζουν την ελληνική οικονομία και να εγγυηθεί ένα καλύτερο μέλλον».

«Μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, η Κομισιόν αναμένει η εφαρμογή του προγράμματος να οδηγήσει σε μια πιο δυναμική οικονομία που θα αποδώσει ανάπτυξη, θέσεις εργασίας και ευμάρεια», προστίθεται. «Η συμφωνία διασφαλίζει πως το βάρος της προσαρμογής κατανέμεται δίκαια κι οι πολιτικές προσαρμογής σχεδιάστηκαν κατά τέτοιο τρόπο ώστε να προστατεύσουν τους πλέον ευάλωτους στην κοινωνία από τις συνέπειες της οικονομικής επιβράδυνσης. Αντιθέτως, εκείνοι που μέχρι τώρα δεν έφεραν δίκαιο μερίδιο των φορολογικών βαρών θα πρέπει να συμβάλουν περισσότερο στη δημοσιονομική προσαρμογή».

«Ενώ οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων και οι συντάξεις θα πρέπει να μειωθούν, οι αμοιβόμενοι με το ελάχιστο έχουν προστατευθεί. Επιπλέον, οι ελάχιστες συντάξεις και τα εργαλεία οικογενειακής στήριξης δε θα περικοπούν κι οι πλέον ευάλωτοι θα αποζημιωθούν από τυχόν αρνητικές συνέπειες των πολιτικών», επισημαίνεται στο κείμενο της Κομισιόν το οποίο καταλήγει ως εξής:

«Προκειμένου να εξηγήσει καλύτερα τη θέση της και να προωθήσει συναίνεση σε πολιτικές για την υπέρβαση της κρίσης, η κυβέρνηση θα καλέσει τους εκπροσώπους των επιχειρήσεων και των εργαζομένων να υπογράψουν ένα κοινωνικό σύμφωνο για το σύνολο της διάρκειας του προγράμματος. Υπάρχει ένας κοινός στόχος: να διατηρηθεί ισχυρή κοινωνική συνοχή, να καταπολεμηθεί η φτώχεια και να διασφαλισθεί η απασχόληση. Πρέπει να υπογραμμισθεί πως το κόστος για την ελληνική οικονομία και τον ελληνικό λαό θα ήταν πολύ υψηλότερο χωρίς την ουσιαστική χρηματοδοτική υποστήριξη που παρείχαν τα κράτη - μέλη της Ευρωζώνης και το ΔΝΤ».