Skip to main content

Ταξιάρχης Χαλκιδικής: Το χωριό της Β. Ελλάδας που… ξέρει από χειμώνα

Μπορεί να είναι πιο πολύ γνωστός για τα έλατα των Χριστουγέννων, ωστόσο ο Ταξιάρχης είναι από τα χωριά με τους βαρύτερους χειμώνες στην Κ. Μακεδονία.

Βράδυ Κυριακής, παραμονή των Θεοφανείων. Με την κακοκαιρία εν ονόματι «Ηφαιστίωνας» να βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, ενώ οι περισσότεροι κάτοικοι στη Βόρεια Ελλάδα επιλέγουν να πιουν έναν ζεστό καφέ, στον Ταξιάρχη της ορεινής Χαλκιδικής δίνουν… τη μάχη με το χιόνι.

Ο πρόεδρος της τοπικής κοινότητας Ταξιάρχη, Γιάννης Ξάκης βρίσκεται πάνω στο τρακτέρ του από το πρωί, προσπαθώντας να βοηθήσει τα συνεργεία της περιφέρειας στον αποχιονισμό. Και μπορεί οι εικόνες που έρχονται από το χωριό να προκαλούν έκπληξη για τους κατοίκους των πόλεων, ωστόσο για τους κατοίκους του Ταξιάρχη είναι μια συνηθισμένη μέρα.

«Το χιόνι που έπεσε τις τελευταίες μέρες και σήμερα (σ.σ. χθες) δεν ήταν πολύ για τα δικά μας δεδομένα. Περισσότερο χιόνι υπάρχει στην κορυφογραμμή του Χολομώντα, παρά στο χωριό», εξηγεί στην Voria.gr ο κ. Ξάκης.

Παρά το γεγονός ότι η χιονόπτωση ήταν ομαλή και δεν δημιούργησε ιδιαίτερα προβλήματα στους κατοίκους, οι επισκέπτες χρειάστηκαν βοήθεια αφού πολλά αυτοκίνητα κόλλησαν στο χιόνι περιμετρικά του οικισμού, παρότι είχαν αντιολισθητικές αλυσίδες.

«Το ότι υπήρχαν δυνατοί άνεμοι δημιουργούσε μικρές χιονοθύελλες και μετέφερε το χιόνι παντού, ειδικά στους δρόμους», επισημαίνει ο πρόεδρος της τοπικής κοινότητας του Ταξιάρχη.

Ο αξέχαστος χειμώνας του ‘87

Το 1987 για τους περισσότερους Έλληνες είναι γνωστό για την κολοσσιαία επιτυχία της εθνικής ομάδας μπάσκετ. Ωστόσο οι 1.000 και πλέον κάτοικοι του Ταξιάρχη θυμούνται τη συγκεκριμένη χρονιά για άλλον λόγο: Για τον βαρύτερο ίσως χειμώνα που έζησαν.

«Χιόνιζε ασταμάτητα για πολλές μέρες. Η ποσότητα του χιονιού ήταν απίστευτα μεγάλη. Για αυτό τον λόγο το ύψος του χιονιού ακόμα και μέσα στο χωριό έφτασε ακόμα και στο 1,5 μέτρο, δεν μπορούσαμε να βγούμε από τα σπίτια μας», αναφέρει ο Γιάννης Ξάκης, για εκείνον τον αξέχαστο χειμώνα.

Το χωριό μάλιστα έμεινε για πολλές μέρες αποκλεισμένο από την υπόλοιπη Χαλκιδική, αν και απέχει μόλις 25 χλμ από την πρωτεύουσα του νομού, τον Πολύγυρο.

«Λίγες μέρες μετά ήρθαν αρκετές μπουλντόζες από την νομαρχία, για να μπορέσουν να ανοίξουν τον δρόμο. Δεν υπήρχε κυριολεκτικά άλλος τρόπος», τονίζει ο πρόεδρος του Ταξιάρχη.

Τριάντα και πλέον χρόνια από τότε τα δεδομένα έχουν αλλάξει αρκετά, αφού όσο σφοδρή και να είναι μια χιονόπτωση στον Ταξιάρχη, που βρίσκεται σε υψόμετρο 650 μέτρων, το ύψος της χιονόστρωσης δεν ξεπερνά τα 40 εκατοστά.

«Πλέον δεν μας δημιουργεί πρόβλημα, είμαστε πάντα προετοιμασμένοι να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά τέτοια φαινόμενα», λέει ο ίδιος.

Η προετοιμασία βέβαια για τη βαρυχειμωνία ξεκινά στα  μέσα Σεπτεμβρίου, όταν πολλοί ακόμα βρίσκονται στις παραλίες. Μιας και η θέρμανση των σπιτιών στον Ταξιάχη επιτυγχάνεται με ξυλόσομπες και ξυλολέβητες,  κάθε οικογένεια πηγαίνει στο δάσος με πριόνια και μουλάρια ώστε να εξασφαλίσει τα καυσόξυλα της χρονιάς. Μάλιστα, υπολογίζεται πως κατά μέσο όρο κάθε σπίτι καταναλώνει τον χειμώνα περί τους 20 τόνους καυσόξυλων, με τους ξυλολέβητες και τις σόμπες να ανάβουν τέλος Σεπτέμβρη και να σβήνουν στα μέσα Μαΐου.