Skip to main content

Θάμπωσε ο χρυσός στη Θεσσαλονίκη στα χρόνια της κρίσης

Στα χρόνια της κρίσης ο τζίρος των κοσμηματοπωλείων της Θεσσαλονίκης περιορίστηκε κατά 45% και ο αριθμός των καταστημάτων κατά 20%.

Ένα παλιό σλόγκαν, ιδιαίτερα πετυχημένο, γνωστής εταιρείας κοσμημάτων ανέφερε πως «ο χρυσός μας φέρνει πιο κοντά». Λειτούργησε διαχρονικά δίνοντας την αίσθηση πως ο χρυσός «δένει» τις πιο όμορφες ανθρώπινες στιγμές με πολύτιμες αξίες. Είναι άλλωστε χαρακτηριστικό πως τα έσοδα που απέφεραν οι πωλήσεις σε έναν κοσμηματοπώλη από ένα ζευγάρι μελλόνυμφων και των συγγενών τους (βέρες, δώρα) δημιουργούσαν μόνο χαμόγελα, ενώ παράλληλα η αγορά κοσμήματος αποτελούσε, σε σημαντικές στιγμές, μία ευχάριστη συνήθεια. 

Χρόνια μετά οι καταναλωτικές συνήθειες άλλαξαν, η κρίση περιόρισε τις οικονομικές δυνατότητες των Ελλήνων, οι θρησκευτικοί έναντι των πολιτικών γάμων περιορίστηκαν,  τα κοσμήματα οίκων μόδας μπήκαν στη ζωή μας και ας μην είναι χρυσά.  Παρόλο που για πολλούς τα πρώτα χρόνια της κρίσης ο χρυσός αποτέλεσε ένα σίγουρο «καταφύγιο» για την επένδυση χρημάτων, εντούτοις οι πωλήσεις πλέον έχουν περιοριστεί σημαντικά, ενώ όσες πραγματοποιούνται αποτελούν συνήθως αναγκαίο κακό, είναι χαμηλότερης αξίας και φυσικά τιμής.

Είναι ενδεικτικό πως  πλέον επιλέγονται βέρες 14 ή 9 καρατιών που είναι οικονομικότερες κατά 70% (αν πρόκειται για 9 καράτια) έναντι των 18.

 «Χρόνο με το χρόνο όλα άλλαξαν, με αποκορύφωμα την περίοδο της κρίσης. Το αξιοσημείωτο, πάντως, είναι πως η επιθυμία για την απόκτηση κοσμημάτων εξακολουθεί να υφίσταται, ωστόσο, η αδυναμία υπερτερεί. Πάντως το ενθαρρυντικό είναι πως ο Έλληνας πλέον δείχνει διάθεση να στηρίξει το ελληνικό κόσμημα, κάτι που δεν γινόταν προ κρίσης» αναφέρει ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Βιοτεχνών Αργυροχρυσοχόων Κοσμηματοπωλών Ωρολογοπωλών (ΠΟΒΑΚΩ) και του Συλλόγου Κοσμηματοπωλών Ωρολογοπωλών Θεσσαλονίκης (ΣΚΩΘ) Πέτρος Καλπακίδης υπογραμμίζοντας πώς «μέσα στην οκταετία της κρίσης ο τζίρος των κοσμηματοπωλείων της Θεσσαλονίκης κατρακύλησε κατά 45%, ενώ ο αριθμός των καταστημάτων περιορίστηκε κατά 20%».

Η εικόνα αναφορικά με τη μείωση του τζίρου είναι κάπως καλύτερη πανελλαδικά αγγίζοντας το 40%, γεγονός που αποδίδεται στο ότι η Θεσσαλονίκη δεν έχει τον απαραίτητο τουρισμό για να ενισχύσει την τοπική αγορά.  

«Τη Θεσσαλονίκη επισκέπτονται, συνήθως, τουρίστες με χαμηλά βαλάντια. Μάλιστα οι προερχόμενοι τουρίστες από την ανατολική Ευρώπη δείχνουν να προτιμούν brand names οίκων μόδας και όχι κοσμήματα που έχουν δουλευτεί στο χέρι. Είναι καιρός να υπάρξει διαχωρισμός των αξεσουάρ από τα κοσμήματα» σημειώνει ο κ. Καλπακίδης κάνοντας ιδιαίτερη μνεία για την ανασφάλεια που αισθάνονται το τελευταίο διάστημα οι κοσμηματοπώλες λόγω της εγκληματικότητας που αυξάνεται. Όπως λέει τα περιστατικά επιχειρηματιών που, με τη μέθοδο της απασχολήσεως, πέφτουν θύματα, ατόμων που παριστάνουν τους πελάτες, συνεχώς αυξάνονται. Για το λόγο αυτό λαμβάνονται περισσότερα μέτρα ασφαλείας από τους κοσμηματοπώλες, οι οποίοι πλέον καταφεύγουν και στην τοποθέτηση διπλών πορτών.

Οι εποχές των ασημικών πέρασαν ανεπιστρεπτί  
       
Για μείωση του τζίρου κατά 30- 40% από το 2012 μέχρι και σήμερα κάνει λόγο και ο Τριαντάφυλλος Παπαθανασίου, γ.γ. της ΠΟΒΑΚΩ και ένας από τους λίγους που απέμειναν στη Θεσσαλονίκη και πωλούν ασημένια είδη (σερβίτσια, κορνίζες, εικόνες, λάμπες κ.α.).

«Στην αρχή της κρίσης πολλοί είδαν την απόκτηση αυτών των αντικειμένων σαν επένδυση, ωστόσο τα τελευταία έξι χρόνια οι αγορές έχουν περιοριστεί σημαντικά, με τις κορνίζες και τις εικόνες να κρατούν, σήμερα, τα σκήπτρα στις πωλήσεις. Τις εικόνες μάλιστα αγοράζουν κατά κύριο λόγο Ρουμάνοι και Ρώσοι τουρίστες, οι οποίοι ωστόσο στο παρελθόν, όταν δεν υπήρχε η σημαντική διαφορά ισοτιμίας ευρώ – ρούβλι, ήταν περισσότερο γαλαντόμοι στα είδη που επέλεγαν» δηλώνει ο κ. Παπαθανασίου.