Αμερικανοί και Αυστραλοί τουρίστες βόλταραν στη Θεσσαλονίκη, κυρίως υπέργηροι που θαυμάζουν την Ελλάδα και τώρα που είναι συνταξιούχοι θέλουν να τη χαρούν μαζί με τους δικούς μας oι οποίοι με τη σύντα
της Μελίνας Καραπαναγιωτίδου
melkar4@yahoo.gr
Αμερικανοί και Αυστραλοί τουρίστες βόλταραν στη Θεσσαλονίκη, κυρίως υπέργηροι που θαυμάζουν την Ελλάδα και τώρα που είναι συνταξιούχοι θέλουν να τη χαρούν μαζί με τους δικούς μας… συνταξιούχους (oι οποίοι με τη σύνταξη που παίρνουν δεν προβλέπεται να ξεκουνήσουν από τα σπίτια τους). Κι όμως ο Λευκός Πύργος, μεσημεριάτικα, ήταν κλειστός. Έτσι τον έβγαζαν φώτο από μακριά (βλ φώτο) πιθανότατα για να τον δείξουν στα παιδιά και στα εγγόνια τους, μπας και συγκινηθούν με τη σειρά τους και μας προτιμήσουν μόλις βγουν στη σύνταξη.
Στην δε όμορφη παραλία περπατούσαν και μας… παρατηρούσαν (κυρίως εμάς τους οδηγούς ΙΧ που με την πρώτη και δευτέρα διασχίζαμε τη Λεωφόρο Νίκης). Γεμάτοι θαυμασμό για τα χαρίσματά μας, τουλάχιστον όπως τα κατέγραψε σε ομιλία του ο πρωθυπουργός Παπανδρέου (φιλόξενοι, υπομονετικοί, γλεντζέδες, φιλότιμοι, εργατικοί κτλ κτλ ) μας… τραβούσαν πλάνα μάλλον για να μελετήσουν το «είδος». Επίσης, μας φωτογράφιζαν χαλαρούς και αραγμένους στο πεζοδρόμιο των τραπεζοκαθισμάτων. Φυσικά από το άλλο πεζοδρόμιο. Κι όσο τους έβλεπα – κι με έβλεπαν- μποτιλιαρισμένη με το ΙΧ μου σκεπτόμουν ότι με τόσο ξένο κόσμο, θα έπρεπε να οργανωθούμε καλύτερα.
Ο Δήμος να βάλει ποδήλατα προς ενοικίαση στο λιμάνι για «ποδηλατάδες» ως το Μέγαρο Μουσικής, οι κουλουρτζήδες να αλλάξουν πόστα για να είναι πιο κοντά στις αφίξεις και οι ζαχαροπλάστες να ανοίξουν διάπλατα τα μαγαζιά τους για να μοσχοβολήσει ο τόπος τσουρεκίλα.
Βεβαίως όλα αυτά δε θα ήταν τόσο αποτελεσματικά όσο η γιορτή που ετοίμασε -μια φορά κι ένα καιρό – ο Νομάρχης στον αερολιμένα Μακεδονία με στόχο να «ψήσει» τους διερχόμενους προς Χαλκιδική να περάσουν και να αφήσουν τον οβολό τους στο παραδοσιακό κέντρο Θεσσαλονίκης.
Αν και τέτοιες εποχές, το στοίχημα δεν είναι να μας «ψηφίσουν» στο εξωτερικό αλλά να τερματίσουμε πρώτοι σε αγώνες εσωτερικής κατανάλωσης.
melkar4@yahoo.gr
Αμερικανοί και Αυστραλοί τουρίστες βόλταραν στη Θεσσαλονίκη, κυρίως υπέργηροι που θαυμάζουν την Ελλάδα και τώρα που είναι συνταξιούχοι θέλουν να τη χαρούν μαζί με τους δικούς μας… συνταξιούχους (oι οποίοι με τη σύνταξη που παίρνουν δεν προβλέπεται να ξεκουνήσουν από τα σπίτια τους). Κι όμως ο Λευκός Πύργος, μεσημεριάτικα, ήταν κλειστός. Έτσι τον έβγαζαν φώτο από μακριά (βλ φώτο) πιθανότατα για να τον δείξουν στα παιδιά και στα εγγόνια τους, μπας και συγκινηθούν με τη σειρά τους και μας προτιμήσουν μόλις βγουν στη σύνταξη.
Στην δε όμορφη παραλία περπατούσαν και μας… παρατηρούσαν (κυρίως εμάς τους οδηγούς ΙΧ που με την πρώτη και δευτέρα διασχίζαμε τη Λεωφόρο Νίκης). Γεμάτοι θαυμασμό για τα χαρίσματά μας, τουλάχιστον όπως τα κατέγραψε σε ομιλία του ο πρωθυπουργός Παπανδρέου (φιλόξενοι, υπομονετικοί, γλεντζέδες, φιλότιμοι, εργατικοί κτλ κτλ ) μας… τραβούσαν πλάνα μάλλον για να μελετήσουν το «είδος». Επίσης, μας φωτογράφιζαν χαλαρούς και αραγμένους στο πεζοδρόμιο των τραπεζοκαθισμάτων. Φυσικά από το άλλο πεζοδρόμιο. Κι όσο τους έβλεπα – κι με έβλεπαν- μποτιλιαρισμένη με το ΙΧ μου σκεπτόμουν ότι με τόσο ξένο κόσμο, θα έπρεπε να οργανωθούμε καλύτερα.
Ο Δήμος να βάλει ποδήλατα προς ενοικίαση στο λιμάνι για «ποδηλατάδες» ως το Μέγαρο Μουσικής, οι κουλουρτζήδες να αλλάξουν πόστα για να είναι πιο κοντά στις αφίξεις και οι ζαχαροπλάστες να ανοίξουν διάπλατα τα μαγαζιά τους για να μοσχοβολήσει ο τόπος τσουρεκίλα.
Βεβαίως όλα αυτά δε θα ήταν τόσο αποτελεσματικά όσο η γιορτή που ετοίμασε -μια φορά κι ένα καιρό – ο Νομάρχης στον αερολιμένα Μακεδονία με στόχο να «ψήσει» τους διερχόμενους προς Χαλκιδική να περάσουν και να αφήσουν τον οβολό τους στο παραδοσιακό κέντρο Θεσσαλονίκης.
Αν και τέτοιες εποχές, το στοίχημα δεν είναι να μας «ψηφίσουν» στο εξωτερικό αλλά να τερματίσουμε πρώτοι σε αγώνες εσωτερικής κατανάλωσης.