Skip to main content

Θεσσαλονίκη: Τη δέσμευση Ζέρβα για την Πλ. Ελευθερίας αναμένει το Ισραηλιτικό Συμβούλιο

Το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο Ελλάδος ζητεί να υλοποιηθεί η δέσμευση του δημάρχου Θεσσαλονίκης για την Πλατεία Ελευθερίας.

Την ελπίδα ότι «θα υλοποιηθεί η δέσμευση του δημάρχου Θεσσαλονίκης Κωνσταντίνου Ζέρβα και η Πλατεία Ελευθερίας θα αποκτήσει επιτέλους τον ιστορικό της χαρακτήρα ως τόπος Μνήμης των χιλιάδων Εβραίων που βασανίστηκαν από τους Ναζί προτού οδηγηθούν στα καταναγκαστικά έργα και μετά στο στρατόπεδο εξόντωσης Άουσβιτς - Μπίρκεναου», εκφράζει το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο Ελλάδος, με αφορμή τα 80 χρόνια από το «μαύρο Σάββατο» της 11ης Ιουλίου του 1942, στην πλατεία Ελευθερίας, όπου οι Γερμανοί κατακτητές διαπόμπευσαν 9.000 Εβραίους της Θεσσαλονίκης και έθεσαν σε εφαρμογή το σχέδιο της «Τελικής Λύσης», που προκάλεσε τον εκτοπισμό και την εξόντωση 45.000 Θεσσαλονικέων Εβραίων.

«Η Πλατεία Ελευθερίας σηματοδοτεί τον τόπο όπου οι Ναζί ξεκίνησαν να αφαιρούν την υπόσταση των ανθρώπων που γεννήθηκαν Εβραίοι. Είναι η αρχή του "απόλυτου κακού" που οδήγησε στο Ολοκαύτωμα 6.000.000 Εβραίων, ανάμεσα τους, 60.000 Ελλήνων Εβραίων, πολλοί εκ των οποίων υπερασπιζόμενοι την πατρίδα τους πολέμησαν ενάντια στους Ιταλούς και Γερμανούς κατακτητές και άφησαν την τελευταία τους πνοή στα στρατόπεδα συγκέντρωσης με την Ελλάδα βαθιά ριζωμένη στην ψυχή τους», σημειώνει το ΚΙΣΕ.

«Αποτελεί ευθύνη όλων μας», τονίζεται στην ανακοίνωση, «η Πλατεία Ελευθερίας να γίνει ξανά τόπος μνήμης, ώστε οι πολίτες και οι επισκέπτες της πόλης να βλέπουν τον τόπο μαρτυρίου, να θυμούνται και να διδάσκονται πόσο εύκολα μπορεί μια κοινωνία να οδηγηθεί στο δρόμο της βαρβαρότητας εάν επικρατήσει η λήθη».

Το ιστορικό

Το ημερολόγιο έδειχνε 7 Ιουλίου 1942, όταν ο διαβόητος στρατιωτικός διοικητής της Θεσσαλονίκης Μαξ Μέρτεν έδινε διαταγή να συγκεντρωθούν όλοι οι άρρενες Εβραίοι, ηλικίας 18,45 ετών, στην πλατεία Ελευθερίας, τέσσερις ημέρες αργότερα, στις 11 Ιουλίου, για να καταγραφούν και να σταλούν σε καταναγκαστικά έργα.

«Κατά διαταγήν του Στρατιωτικού Διοικητού Θεσσαλονίκης - Αιγαίου, δέον άπαντες οι εν Θεσσαλονίκη εγκατεστημένοι άρρενες Ισραηλίται, οι ανήκοντες εις τας στρατολογικάς κλάσεις 1897 μέχρι 1924 (ήτοι ηλικίας 18 μέχρι 35 ετών), να προσέλθωσιν εις την πλατείαν Ελευθερίας την 11-7-42 ώραν 8ην π.μ. Ισραηλίτης λογίζεται πας ο ανήκων εις την Ισραηλιτικήν φυλήν, αδιαφόρως εις ποίαν θρησκείαν ανήκει σήμερον. Δέον να προσκομισθώσι τα δελτία ταυτότητας. Εξαιρούνται οι Ισραηλίται Ιταλικής και Ισπανικής υπηκοότητος. Η μη εμφάνισις θα τιμωρηθή με πρόστιμον και περιορισμόν εις το Στρατόπεδον Συγκεντρώσεως. Θεσ/νίκη τη 7/7/42 (Εκ της Γενικής Διοικήσεως Μακεδονίας)», έγραφε η «πρόσκλησις όλων των Ισραηλιτών ηλικίας 18-45 ετών», όπως τιτλοφορείτο το σχετικό έγγραφο.

Σε εκτέλεση της διαταγής αυτής, συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Ελευθερίας στις 11/7/1942, ημέρα Σάββατο, περίπου 9.000 Θεσσαλονικείς εβραίοι, με ένοπλους Γερμανούς να τους έχουν περικυκλώσει, υποχρεώνοντάς τους «προς ταπείνωσιν και εξευτελισμόν των να εκτελούν γυμναστικάς ασκήσεις, τους εμαστίγωναν ανηλεώς, έρριπτον εις τους λιποθυμούντας νερό, απέλυον κύνας και τους κατεξέσχιζαν τα ενδύματα», όπως έγραφε ο Τύπος γι' αυτή τη μαύρη σελίδα της Ιστορίας.