του Νίκου Ηλιάδη
Τη συνεργασία όλων των αριστερών αντιμνημονιακών δυνάμεων ως προϋπόθεση για την εφαρμογή ενός εναλλακτικού σχεδίου διακυβέρνησης της χώρας, πρότεινε ο γραμματέας της Λαϊκής Ενότητας, Παναγιώτης Λαφαζάνης μιλώντας απόψε στη Θεσσαλονίκη.
Είπε ότι η ΛΑΕ έχει καταθέσει αυτή την πρόταση, θεωρεί ότι είναι ρεαλιστική και περιμένει και από τις άλλες δυνάμεις να την υιοθετήσουν. Μιλώντας στην παρουσίαση του βιβλίου «Πλευρές ενός εναλλακτικού πολιτικού σχεδίου για την Ελλάδα», το οποίο συνέγραψαν οι Γρηγόρης Ζαρωτιάδης και Θέμης Τζίμας, ο κ. Καλαφάτης τόνισε ότι η χώρα βρίσκεται υπό οικονομική κατοχή, κάτω από τη γερμανική μπότα. Χαρακτήρισε έπεα πτερόεντα όσα διακηρύσσει ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας για έξοδο από τα μνημόνια το 2018 λέγοντας ότι η επιτροπεία στη χώρα θα συνεχιστεί για άλλα 100 χρόνια.
Προυσιάζοντας τους βασικούς άξονες της πρότασης του, ο κ. Λαφαζάνης είπε ότι θα πρέπει να γίνει διαγραφή του δημόσιου χρέους και ευρεία σεισάχθεια στο ιδιωτικό χρέος. Τόνισε πως προϋπόθεση για να γίνουν αυτά είναι η εθνικοποίηση των τραπεζών και βασικό κλειδί η ανάκτηση της νομισματικής κυριαρχίας, δηλαδή η έξοδος από την ευρωζώνη και η σύγκρουση με την ΕΕ.
Έκανε ειδική αναφορά στο υπό συζήτηση νομοσχέδιο, είπε ότι με αυτό ανοίγει ο δρομος για το τέλος του απεργιακού δικαιώματος και επίσης ανοίγει ο δρόμος για τους πλειστηριασμούς με στόχο την αρπαγή της ιδιωτικής περιουσίας.
Μιλώντας στην ίδια εκδήλωση, ο πρώην υπουργός Δημήτρης Τσοβόλας υπογράμμισε και αυτός την ανάγκη για μια εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης λέγοντας ότι προϋπόθεση για να συμβεί αυτό είναι η σύγκορυση με οργανωμένα συμφέροντα. Εκτίμησε ότι η χώρα δεν έπιασε ακόμα πάτο καθώς έχουν προνομοθετηθεί μέτρα για τις επόμενες δεκαετίες, όπως για παράδειγμα τα πρωτογενή πλεονάσματα, οι περικοπές σε συντάξεις η μείωση του αφορολόγητου και ούτω καθεξής. Είπε επίσης ότι οι μνημονιακές πολιτικές είναι αδιέξοδες και στόχο έχουν τη φτωχοποίηση του λαού. Γίενται προσπάθεια τα τελευταία χρόνια να πείσουν τον κόσμο ότι το ζητούμενο είναι σήμερα η κατάργηση των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και οι μισθοί των 200 έως 500 ευρώ. «Αυτό δεν οδηγεί πουθενά», υπογράμμισε και τόνισε ότι χρειάζεται αντίδραση και πραγματικό αγώνας.