Στο δυτικό άκρο του ιστορικού κέντρου κατά μήκος των Βυζαντινών Τειχών που εκτείνονται από την οδό Αγίου Δημητρίου έως την πλατεία Μουσχουντή υπάρχει μια άγνωστη περιοχή κατά κύριο λόγο υποβαθμισμένη, η οποία ωστόσο κρύβει απρόσμενες εκπλήξεις εάν την ανακαλύψεις και περιηγηθείς σε αυτή. Αυτή η «κρυφή» πόλη μέσα στην πόλη, όπου συνυπάρχουν τα μνημεία με τις παλιές πολυκατοικίες και τα απομεινάρια από τα σπίτια που έκτισαν δίπλα στα Τείχη οι πρόσφυγες, τα σκουπίδια με τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα αλλά και έναν μυστικό κήπο προσέλκυσε την προσοχή των αρχιτεκτόνων Πρόδρομου Νικηφορίδη και Μπερνάρ Κουόμο, οι οποίοι οραματίστηκαν έναν μικρό παράδεισο με περιβόλια και χώρους περιπάτου αλλά και ανάπαυσης.
Μάλιστα, το αρχιτεκτονικό δίδυμο κατέθεσε πρόταση για την ανάπλαση της εν λόγω περιοχής στο πλαίσιο του Αρχιτεκτονικού Διαγωνισμού Ιδεών του δήμου Θεσσαλονίκης και του ΤΕΕ/ΤΚΜ, που διοργανώθηκε το 2012.
«Πρόκειται για μία υποβαθμισμένη περιοχή που χωρίζεται σε δύο τμήματα: Το δυτικό τμήμα αποτελεί ουσιαστικά μια ζώνη μεταξύ του μετώπου των πολυκατοικιών της οδού Στουρνάρα και του Τείχους, που είναι απομονωμένο κρύβει έναν απρόσμενο και εντυπωσιακό φυσικό θύλακα. Μέσα στην καρδιά του χειμώνα, συναντήσαμε λεμονιές, ροδιές, δάφνες, ελιές, φραγκοσυκιές, αμπέλια, χρυσάνθεμα, μιμόζες, πεύκα, ευκάλυπτους, μουσμουλιες, αθάνατους, λεβάντες, πικροδάφνες, αγγελικές κλπ, μια οργιώδη ποικιλία φυτικών ειδών που σπάνια θα συναντήσει κανείς ακόμη και σε εξωαστικό τοπίο. Η ύπαρξη της ζωντανής και πλούσιας φύση υποδηλώνει ότι η περιοχή έχει «υιοθετηθεί», προστατεύεται και πιθανά καλλιεργείται από τους κατοίκους της γειτονιάς. Το τμήμα αυτό είναι δύσκολο στην πρόσβασή του αλλά ουσιαστικά είναι έτοιμο για παρεμβάσεις. Το ανατολικό τμήμα παρουσιάζει διαφορετικά χαρακτηριστικά. Το στοιχείο της αποδιάρθρωσης και της υποβάθμισης είναι πολύ έντονο και ο κενός χώρος χρησιμοποιείται ως σκουπιδότοπος και ως χώρος στάθμευσης», επισημαίνει o κ.Νικηφορίδης.
Όπως επισημαίνει στη Voria.gr ο κ.Νικηφορίδης, είναι μία ελεύθερη περιοχή, που με μία στοιχειώδη ανάπλαση και με ελάχιστα χρήματα μπορεί πραγματικά να μεταμορφωθεί.
Στην πρόταση με τίτλο «η επιστροφή του Πάνα», που υποδηλώνει την πρόθεση επιστροφής σε μια εφικτή αστική «Αρκαδία» περιγράφεται η μεταμόρφωση ως εξής:
-Στο ανατολικό τμήμα της περιοχής δημιουργούνται μια σειρά «αστικών περιβολιών» που θα καλλιεργούν οι κάτοικοι της περιοχής. Αυτή η ισχυρά χρηστική αξιοποίηση του αστικού εδάφους μπορεί να δημιουργήσει ένα «μέτωπο» απέναντι στο μέτωπο των οικοδομών της οδού Στουρνάρα οριοθετώντας και επαναπροσδιορίζοντας τον δρόμο με ένα διαφορετικό αλλά συγχρόνως οικείο τρόπο: των ιδιωτικών κήπων που πάντα αποτελούν την ευθεία προέκταση της κατοικίας.
-Για τη δυτική περιοχή προτείνεται να δημιουργηθεί η δυνατότητα περιπάτου και στάσης με όσο το δυνατόν λιγότερο ορατές επεμβάσεις ενταγμένες στο υφιστάμενο φυσικό τοπίο.
