Κατά τις συζητήσεις που διεξάγονται επί χρόνια μεταξύ των δύο κοινοτήτων στην Κύπρο, η ελληνοκυπριακή πλευρά επιδιώκει την επίλυση του κυπριακού προβλήματος, με την καθιέρωση της "διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας". Σ’ αυτό συμφωνεί και όλος σχεδόν ο ελλαδικός πολιτικός κόσμος και μέρος του κυπριακού. Εκείνο όμως που δεν είναι σαφές, είναι πώς εννοούν αυτήν τη διζωνική, όσοι την υποστηρίζουν.
Οι υποστηρικτές της κατηγορούν όσους αμφισβητούν την επιτυχή επίλυση του κυπριακού δι’ αυτού του τρόπου, ότι «χύνουν νερό στο μύλο της διχοτόμησης». Πιο συγκεκριμένα, όπως είχε διατυπώσει ο Χριστόφιας διαπραγματευόμενος με τον Έρογλου, «Το δίλημμα είναι σαφές: ή λύση ομοσπονδίας ή διχοτόμηση» και υποστήριξε ότι η διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία, «είναι η στέρεη βάση (…), που θα τερματίζει την κατοχή και τον εποικισμό και θα επανενώσει το έδαφος, το λαό, τους θεσμούς και την οικονομία».
Ας δούμε όμως και άλλες ερμηνείες επ’ αυτού. Ο Κύπριος δικαστής του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κ. Λουκαΐδης, σε παλαιότερη συνέντευξή του στην κυπριακή εφημερίδα "Σημερινή", υποστηρίζει: «Η επιδιωκόμενη λύση διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας, που είναι η επίσημη γραμμή της ελληνικής πλευράς, αποτελεί μορφή διχοτόμησης».
Προσθέτει δε, σε ερώτηση αν υπάρχει τέτοια ορολογία στο Διεθνές Δίκαιο: «Δεν υπάρχει τέτοιο προηγούμενο, ούτε η νομική επιστήμη δέχεται τέτοια τερατώδη ρατσιστικά κατασκευάσματα, διότι είναι αντίθετα με βασικές αρχές του δικαίου, όπως έχουν εξελιχθεί μετά από πικρές εμπειρίες συγκρούσεων και πολέμων».
Θα μου επιτραπεί να προσθέσω, ότι θεωρώ την "διζωνική" κάτι χειρότερο από τη διχοτόμηση. Διότι κατά τη διχοτόμηση, δημιουργούνται δύο κράτη και το καθένα βαδίζει το δικό του δρόμο. Σε περίπτωση όμως εφαρμογής διζωνικής, δικοινοτικής Ομοσπονδίας, ιδίως όπως την προέβλεπε το Σχέδιο Ανάν, θα συμβούν τα εξής:
Οι Ελληνοκύπριοι δεν έχουν κανένα λόγο να μεταβούν στη ζώνη των Τουρκοκυπρίων, όπου οι συνθήκες εργασίας και εν γένει διαβίωσης υπολείπονται αυτών της ελεύθερης ζώνης (η αναλογία της οικονομικής κατάστασης είναι 1/6, που σημαίνει ότι ο νότος θα εργάζεται για να ζει ο βοράς). Τουρκοκύπριοι και Τούρκοι θα είναι αυτοί που θα εγκατασταθούν στον ελληνικό τομέα. Ακόμη και αν προβλεφθεί η πλειονότητα των κατοίκων να αντιστοιχεί στη ζώνη, δηλαδή οι Τουρκοκύπριοι να πλειοψηφούν στο δικό τους τομέα και οι Ελληνοκύπριοι στο δικό τους, όταν οι Τουρκοκύπριοι θα αρχίσουν να αυξάνονται στην ελληνική ζώνη με τους γνωστούς γρήγορους ρυθμούς, ποιος θα είναι αυτός που θα τους διώξει, προκειμένου να διατηρηθεί η ισορροπία;
Σε λίγα χρόνια οι ισορροπίες θα ανατραπούν. Ο εκτουρκισμός της νήσου είναι βέβαιος. Άλλωστε αυτός είναι ο λόγος που οι Τούρκοι ζητούν διζωνική, δικοινοτική ενώ εμείς την αρνούμαστε (μιλούν και για Συνομοσπονδία). Τι συνέβη και αυτό που θεωρούσαμε κακό κατέστη σήμερα ευνοϊκό;
Μήπως οι αρμόδιοι αγνοούν ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σε παλαιότερη έκθεση περί Τουρκίας, είχε απορρίψει τη διζωνική δικοινοτική Ομοσπονδία ως μορφή λύσης; (τώρα η Ε.Ε. έχει προσαρμοστεί στις απαιτήσεις των ισχυρών, και δεν αναμιγνύεται). Ενιαίο κράτος δι’ αυτού του τρόπου δεν μπορεί να υπάρξει, διότι ελλείπει το κυρίαρχο στοιχείο. Η βούληση να υπάρξει και από τις δύο πλευρές.
Υπάρχει κάποιος που να υποθέτει ότι οι Τούρκοι θα επιτρέψουν την ειρηνική διαβίωση των δύο κοινοτήτων σε ενιαίο κράτος; Δεν το πράττουν στη Θράκη, όπου οι τουρκόφρονες είναι μερικές δεκάδες χιλιάδες, απειροελάχιστο δηλαδή ποσοστό επί του συνόλου του ελληνικού λαού. Και θα το πράξουν στην Κύπρο με τους εκατοντάδες χιλιάδες Τούρκους εποίκους;
Όπως και να έχει, όσοι παρακολουθούν τα τεκταινόμενα στη Μεγαλόνησο, βλέπουν ξεκάθαρα ότι στη μακρά πορεία των συζητήσεων, η λύση που επιδίωκαν οι Τούρκοι ήταν πάντα αυτή που εξυπηρετούσε τα κοινά τουρκοβρετανικά συμφέροντα. Άλλωστε, εκτός από το -ψευδώνυμο- Σχέδιο Ανάν, που κατήρτισε ο λόρδος Χάνεϊ, το νέο εθνοκτόνο σχέδιο, το κατάρτισε βοηθός του Χάνεϊ.