Λίγο πριν ξεκινήσει η Σύνοδος Κορυφής της Πέμπτης, που θα κρίνει την επόμενη μέρα της πανδημίας στην ΕΕ, η κατάσταση έχει περίπου ως εξής:
-Η Ιταλία δεν συζητά το ενδεχόμενο να δανεισθεί λεφτά από τον ESM. Όπως λέει η Ρώμη, δεν είναι δυνατόν να δεχτεί τους απαράδεκτους όρους με τους οποίους οι θεσμοί δάνεισαν την Ελλάδα. Το γεγονός ότι το παραδέχεται εκ των υστέρων, ωστόσο, δεν μετριάζει τις μεγάλες θυσίες στις οποίες υποβλήθηκαν οι Έλληνες.
-Η λύση του ευρω-ομολόγου, έχει απορριφθεί, πριν καν συζητηθεί. Συνεπώς, ό,τι περί του αντιθέτου διαβάζετε, απλώς, δεν ισχύει
-Αντιθέτως, φαίνεται ότι έχει επέλθει συμφωνία ως προς το συνολικό ποσό που θα απαιτηθεί για τη σωτηρία των ευρωπαϊκών οικονομιών
Με βάση την έως τώρα εμπειρία, όλα δείχνουν ότι οδεύουμε προς μια μέση λύση, που βρίσκεται πιο κοντά στο ισπανικό μοντέλο, το οποίο διέρρευσε στο Reuters.. Όπως αναφέρει το δημοσίευμα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα προτείνει τη χρηματοδότηση ενός νέου ταμείου ανάκαμψης μέσω αυξημένου περιθωρίου στον επόμενο κοινό προϋπολογισμό της ΕΕ. Καθώς ο προϋπολογισμός καλύπτει την περίοδο 2021-27, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα ζητήσει μια προσωρινή αύξηση για την περίοδο 2021-22 των εγγυήσεων από τα κράτη μέλη για τους «ίδιους πόρους» του προϋπολογισμού της ΕΕ και ως εκ τούτου το περιθώριο για να επιτραπεί στην Κομισιόν να συγκεντρώσει περισσότερα χρήματα έναντι αυτού. Πάνω σε αυτό δούλευαν και χθες και θα δουλεύουν και σήμερα οι τεχνοκράτες όλων των πλευρών.
Οι πληροφορίες, τέλος, αναφέρουν ότι στην ίδια Σύνοδο θα τεθεί επί τάπητος και το μεγάλο άγχος των Βρυξελλών για την επόμενη μέρα της πανδημίας του κορωνοϊού. Σε τι συνίσταται; Στην έφοδο των Κινέζων στην ΕΕ. Πώς; Εξαγοράζοντας, «για ένα κομμάτι ψωμί», ακόμα κι εταιρείες – σύμβολα της Ευρώπης, που λόγω κρίσης έχουν μείνει σκιές του εαυτού τους. Από όλους τους κλάδους. Γι αυτό και συστήνεται στις εθνικές κυβερνήσεις να βρουν τρόπους στήριξης τους, ώστε να αποτραπεί επίθεση. Τι σημαίνει αυτό; Ότι πάμε (και) σε κρατικές ενισχύσεις με την ανοχή, δηλαδή τη στήριξη, της Κομισιόν. Στην περίπτωση της Ελλάδας, διάθεση μπορεί να υπάρχει, αλλά λείπουν τα μέσα άμυνας. Εκτός κι αν βάλει το χέρι στην «τσέπη» η ίδια η ΕΕ.