Είναι σαν το παιχνίδι του ποντικιού και της γάτας. Κάθε φορά που η κυβέρνηση επιχειρεί να διαψεύσει μια δυσάρεστη είδηση αναφορικά με την πορεία της οικονομίας, έρχεται μια δήλωση από τις Βρυξέλλες ή τη Φρανκφούρτη που διαψεύδει την ίδια, με αποτέλεσμα να χάνεται ό,τι «λίπος» αξιοπιστίας της είχε απομείνει.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα; Πριν μερικές μέρες «βγήκε» προς τα έξω μια είδηση σύμφωνα με την οποία οι δανειστές ετοιμάζονται να ζητήσουν από την ελληνική κυβέρνηση την πρόωρη – κατά ένα χρόνο – εφαρμογή του νέου μειωμένου αφορολογήτου ορίου. Συγκεκριμένα το μέτρο να ξεκινήσει από 1/1/2019 αντί από 1/1/2020. Την αμέσως επόμενη μέρα, το υπουργείο Οικονομικών προχώρησε σε μια μεγαλοπρεπή διάψευση, υποστηρίζοντας, με δυο λόγια, ότι δεν υπάρχει τέτοιο θέμα. Πριν στεγνώσει όμως η μελάνη στο χαρτί της διάψευσης, από κορυφαίες ευρωπαϊκές πηγές των Βρυξελλών διέρρευσε ότι το ενδεχόμενο βεβαίως και υπάρχει, ενώ μερικές ώρες αργότερα, ο ίδιος ο υπουργός Οικονομικών, μιλώντας σε κομματικό ακροατήριο παραδέχθηκε ότι υπάρχει ζήτημα πρόωρης εφαρμογής του μέτρου!
Μερικά 24ωρα μετά, είδε το φως της δημοσιότητας μια άλλη είδηση. Σύμφωνα με αυτή οι δανειστές βάζουν «ρήτρα πλειστηριασμών» για να εκταμιευθεί το δεύτερο μέρος της δόσης που έχει να λαμβάνει η χώρα μας σε αυτή τη φάση. Το υπουργείο Οικονομικών, μεγαλοπρεπώς και πάλι, έσπευσε να διαψεύσει την είδηση, με ανακοίνωση. Δύο μέρες μετά από τις Βρυξέλλες έγινε και πάλι γνωστό ότι ο συγκεκριμένος όρος σαφώς και υφίσταται και η Αθήνα θα πρέπει να το λάβει υπόψη της!
Κι εύλογα γεννάται το ερώτημα: Τι συμβαίνει στο υπουργείο Οικονομικών; Γιατί προτιμά να διαψεύδεται και μάλιστα κατά τρόπο πανηγυρικό, αυτό το τελευταίο διάστημα; Υπάρχει κάποιο πρόβλημα πολιτικό – κομματικό και αν ναι, ποιο; Γιατί ότι υπάρχει πρόβλημα, είναι πλέον ξεκάθαρο...