Ο τίτλος θα μπορούσε να είναι "άρχισαν τα όργανα". Ίσως, με μια παραλλαγή, θα μπορούσε να είναι "άργησαν τα όργανα". Σε κάθε περίπτωση, το bottom line είναι το ίδιο: Οι δανειστές ξεκίνησαν την γνωστή μανιέρα. Γκρινιάζουν, δυστροπούν και λένε δεξιά και αριστερά, πάντα off the record, πόσο δυσαρεστημένοι είναι με την πρόοδο του Προγράμματος στην Ελλάδα.
Δηλαδή, σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα από την εποχή της διακυβέρνησης της χώρας από τον Γ. Παπανδρέου (α' μνημόνιο) ή τον Αντ. Σαμαρά (β' μνημόνιο). Η μόνη διαφορά με την κυβέρνηση του Αλ. Τσίπρα (γ' μνημόνιο) είναι ότι της έδωσαν μεγαλύτερη περίοδο χάριτος σε σχέση με τις δύο προηγούμενες. Αυτό το διάστημα, ο νυν πρωθυπουργός και η δικοί του εξαντλούν τα αποθέματα της υπομονής του κουαρτέτου.
Για την ακρίβεια, όσοι ξέρουν τις κρίσιμες λεπτομέρειες, λένε ότι έχουν ήδη εξαντληθεί. Η στάση της Ντέλιας Βελκουλέσκου στο θέμα των πλειστηριασμών, μπορεί να επιβεβαιώσει του λόγου το αληθές. Στελέχη της ελληνικής πλευράς υποστηρίζουν ότι δικαιολόγησε πλήρως το προσωνύμιο "Δρακουλέσκου", στυλώνοντας τα πόδια και επιμένοντας στο πιο δύσκολο από τα προτεινόμενα σενάρια, το οποίο κι έγινε αποδεκτό στο τέλος.
"Πήραμε μια γεύση του τι πρόκειται να επακολουθήσει" έλεγε στον "Τειρεσία" δημοσιογράφος που ήταν στημένος στο φουαγέ του Χίλτον, περιμένοντας, ώρες ατελείωτες, λευκό καπνό από την αίθουσα όπου συνεδρίαζαν οι δύο πλευρές. Και τώρα, ενώ ετοιμάζεται να ξαναπιάσει στασίδι, αναλογίζεται πόσες ώρες πέρασε περιμένοντας...