Μπορεί να φαίνεται κενό, όμως δεν είναι το τρέχον δεκαήμερο (από τη Μ. Πέμπτη) για όσους είναι υποψήφιοι στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Κεντρικά οι παρατάξεις συμπληρώνουν τα ψηφοδέλτια, προκειμένου να τα καταθέσουν αυτή την εβδομάδα, ενώ οι τελευταίοι υποψήφιοι ετοιμάζονται να τα δώσουν όλα στο εναπομείναν εικοσαήμερο μετά την Κυριακή του Θωμά.
Παρότι η εβδομάδα που αρχίζει σήμερα έχει την αυριανή αργία και την Τετάρτη είναι Πρωτομαγιά, εντούτοις είναι εξαιρετικά κρίσιμη, ειδικά για τις δημοτικές εκλογές στη Θεσσαλονίκη.
Αν είναι κάποιοι συνδυασμοί να συγχωνευτούν εν όψει εκλογών, αυτό θα γίνει εντός της εβδομάδας. Αν είναι να υπάρξουν κάποιες μεταγραφές στελεχών, επίσης αυτό θα γίνει σ' αυτή την εβδομάδα. Όπως επίσης και η οριστικοποίηση του αριθμού των υποψηφίων, που είναι και δείγμα για τη δυναμική κάθε συνδυασμού.
Προς το παρόν, παρά τις πολλές συζητήσεις σε όλα τα επίπεδα, όσοι έχουν ανακοινώσει υποψηφιότητα εμφανίζονται να μην «υποχωρούν», με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την πολυδιάσπαση των ψήφων σε κεντροδεξιά και κεντροαριστερά. Σκεφτείτε ότι ακόμη και στον λεγόμενο πατριωτικό χώρο υπάρχει επίσης πολυδιάσπαση κι όχι ένα σχήμα, ενώ οι μόνοι που κατάφεραν να συνεννοηθούν και να συνενωθούν είναι το σχήμα που έλκει τη δύναμή του από την εξωκοινοβουλευτική Αριστερά και ειδικότερα από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τη «Δικτύωση», που κατεβαίνει στις εκλογές με το ψηφοδέλτιο «Η Πόλη Ανάποδα – Δύναμη Ανατροπής».
Αν πάμε με αυτές τις υποψηφιότητες στις εκλογές της 26ης Μαΐου, τη λύση για να διοικηθεί ο Δήμος θα τη δώσει μόνο η κάλπη. Οι δύο που θα περάσουν στον δεύτερο γύρο θα έχουν μια μάχη μιας εβδομάδας για να πείσουν ένα μεγάλο κοινό να τους ψηφίσει. Κι αυτή τη φορά θα πρέπει κυριολεκτικά να πείσουν, διότι αν η συνεννόηση είναι αδύνατη τώρα, η όποια συνεννόηση εν όψει δεύτερου γύρου θα είναι ευκολάκι για τους επικεφαλής των παρατάξεων, εξαιρετικά δύσκολη αν όχι αδύνατη σε επίπεδο ψηφοφόρων.
Όποιος επικεφαλής παράταξης, που δεν πέρασε στο δεύτερο γύρο, επιχειρήσει να κατευθύνει τους δημότες που τον ψήφισαν να επιλέξουν τον έναν εκ των δύο μονομάχων του δεύτερου γύρου θα έχει πρόβλημα. Οι ψηφοφόροι θα συμπεράνουν αμέσως ότι έχει γίνει συνεννόηση ερήμην τους. Και να μην έχει γίνει, στη συγκεκριμένη περίπτωση ισχύει το τεκμήριο της... ενοχής, ενώ οι εποχές που οι ψηφοφόροι ήταν «πρόβατα» θέλω να πιστεύω έχει περάσει ανεπιστρεπτί.
Είναι και άγονη μια τέτοια διαδικασία. Γι' αυτό πιστεύω ότι το καλύτερο είναι να μείνουν αμέτοχοι όσοι δεν περάσουν στο δεύτερο γύρο, να εκλεγεί ο επόμενος δήμαρχος και μέσα στο καλοκαίρι να γίνουν σοβαρές συνεννοήσεις και συμφωνίες αν είναι δυνατό σε προγραμματικές θέσεις, σε συγκεκριμένα έργα, ώστε αφενός να διατηρήσουν όλοι την αξιοπιστία και «καθαρότητά» τους απέναντι στους Θεσσαλονικείς, αφετέρου να είναι ξεκάθαρο ποιος πήρε τι στη διοίκηση του Δήμου εν όψει 1ης Σεπτεμβρίου, που η διοίκηση Μπουτάρη παραδίδει.
Οι πολίτες γνωρίζουν ότι με τις σημερινές συνθήκες για να μη μείνει ακυβέρνητος ο Δήμος θα χρειαστεί να γίνουν υποχωρήσεις. Από όλους, ακόμη κι από τους ίδιους. Όπως γνωρίζουν ότι για να συνδράμει μια άλλη παράταξη το έργο του δημάρχου που θα προκύψει, θα ζητηθούν και θα υπάρξουν ανταλλάγματα. Και σε θέσεις στη διοίκηση, για συγκεκριμένα πρόσωπα.
Μπορεί να φαντάζει αρνητικό όλο αυτό και είναι, το «παζάρι», το «αλισβερίσι», η «συναλλαγή για την καρέκλα». Ωστόσο, υπάρχει και θετική πλευρά εφόσον οι διαδικασίες γίνονται στο φως. Σκεφτείτε ότι έχετε ψηφίσει έναν συνδυασμό, που είναι πλέον στην αντιπολίτευση και επιλέξατε έναν άλλο για δήμαρχο, όπως θα γίνει για πολλούς ή κατά τη δική μου εκτίμηση για τους περισσότερους Θεσσαλονικείς. Γιατί δε θα θέλατε να συμμετέχουν στη διοίκηση, σε συγκεκριμένες θέσεις πρόσωπα της παράταξης με την οποία ταχθήκατε; Θα μπορούν να συνδιαμορφώσουν, να συνδιοικήσουν, να περάσουν τις θέσεις του συνδυασμού στη διοίκηση. Αυτό μόνο κακό δεν είναι...
Ο φετινές δημοτικές εκλογές στο Δήμο Θεσσαλονίκης δεν τελειώνουν στις 2 Ιουνίου. Θεωρώ ότι έχουμε μπροστά μας ένα μακρύ και δύσκολο καλοκαίρι, στο οποίο ο δήμαρχος που θα εκλεγεί έχει τον πιο δύσκολο και άχαρο ρόλο. Έχει και την ευθύνη (και μαζί του οι επικεφαλής όλων των παρατάξεων) να δημιουργήσει μια διοίκηση, η οποία δε θα αποτελείται από εκλεγμένους δημοτικούς συμβούλους της παράταξής του αποκλειστικά, αλλά από εκλεγμένους δύο και τριών ή τεσσάρων (το πιθανότερο) δημοτικών παρατάξεων.
Όλοι έχουν μία και μόνο ευθύνη γι' αυτό το καλοκαίρι: Να φτάσουμε στην 1η Σεπτεμβρίου σε μια διοίκηση πλειοψηφική στο δημοτικό συμβούλιο, ώστε να μη χαθεί η επόμενη τετραετία για τη Θεσσαλονίκη. Έστω κι αν αναγκαστούμε σε μια «πλειοψηφία – μπάλωμα».