Καλημέρα σας!
Όποιοι κυκλοφορούν εδώ και τουλάχιστον 20 χρόνια στο κέντρο της Θεσσαλονίκης μπορούν να αντιληφθούν το δράμα της οδού Βενιζέλου, που πληρώνει σκληρότερα από οποιοδήποτε άλλο σημείο της πόλης την εκκρεμότητα του μετρό. Ένα έργο που υποτίθεται ότι θα ολοκληρωνόταν σε πέντε – έξι χρόνια συντηρεί την εκκρεμότητα του εδώ και 13 χρόνια, που -στην καλύτερη περίπτωση- θα διαρκέσει άλλα δύο χρόνια. Η Βενιζέλου, λοιπόν, ήταν ο δρόμος που «σήκωνε» πολύ μεγάλο εμπορικό βάρος, καθώς μαζί με την Εγνατία και την Τσιμισκή ήταν οι δημοφιλέστεροι δρόμοι για τους καταναλωτές. Σήμερα τα εμπορικά καταστήματα που είναι ανοιχτά κατά μήκος της μετριούνται στα δάχτυλα, μάλλον του ενός χεριού. Όπως λένε οι Κινέζοι «μια εικόνα, χίλιες λέξεις». Πέρα, όμως, από την καταστροφή των εμπόρων και την απομείωση της περιουσίας των ιδιοκτητών των ακινήτων η σημερινή εικόνα της Βενιζέλου συνιστά και μία προειδοποίηση: η εμπορική δραστηριότητα στο κέντρο της Θεσσαλονίκης πρέπει να διαφυλαχθεί και να αναπτυχθεί όχι μόνο για οικονομικούς και αναπτυξιακούς λόγους, αλλά και για κοινωνικούς. Η ερήμωση εμπορικών δρόμων, όπως αποδεικνύει η πραγματικότητα και σε άλλα σημεία της Θεσσαλονίκης λιγότερο κεντρικά και προβεβλημένα, οδηγεί σε προβλήματα γενικευμένης υποβάθμισης και ασφάλειας, κάτι που οδηγεί στη δημιουργία συνθηκών παραβατικότητας. Οι σκοτεινές γωνίες, οι σκονισμένες και άδειες βιτρίνες, τα κιτρινισμένα ενοικιαστήρια και τα… απελπισμένα πωλητήρια στις προθήκες των ισόγειων καταστημάτων δεν οδηγούν σε τίποτα δημιουργικό. Τα χρόνια περνάνε και είναι πολλά. Η εικόνα εγκατάλειψης αποκτά ήδη σε ορισμένα σημεία του κέντρου της Θεσσαλονίκης χαρακτηριστικά μονιμότητας. Κάτι πρέπει να γίνει και γρήγορα.
Οι απώλειες της ΔΕΘ - Helexpo
Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, λέει ο σοφός λαός. Έτσι σκέφτονται –κι εδώ που τα λέμε καλά κάνουν- στα γραφεία διοίκησης της ΔΕΘ – Helexpo, στην οδό Εγνατίας, και αναβάλλουν τη μία κλαδική έκθεση μετά την άλλη. Mετά την Agrotica του 2022, που από τα τέλη Ιανουαρίου μετατέθηκε για τον Οκτώβριο, οι εκθέσεις Artozyma, Detrop Boutique και Freskon μεταφέρονται κατά ένα μήνα, ώστε –αν όλα πάνε καλά- οι επιδημιολογικές συνθήκες να είναι καλύτερες. Οι δύο πρώτες θα πραγματοποιηθούν 2 – 4 Απριλίου και η Frescon 7 – 9 Μαϊου. Έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα το πρωταρχικό ζητούμενο είναι να πραγματοποιηθούν οι εκθέσεις εντός του ημερολογιακού έτους, που είναι προγραμματισμένες, εν προκειμένω το 2022. Διότι οι δύο προηγούμενες χρονιές ήταν για τη ΔΕΘ – Helexpo πολύ δύσκολες, έως καταστροφικές, καθώς ο κλάδος των εκθέσεων και συνεδρίων πλήρωσε το ακριβότερο τίμημα στην πανδημία. Το μεν 2020 κάθε δραστηριότητα σταμάτησε τον Μάρτιο, αλλά τουλάχιστον πρόλαβε νωρίτερα να πραγματοποιηθεί η Agrotica, που στις χρονιές της εισφέρει σημαντικά στο τζίρο, το δε 2021 η εικόνα είναι μελαγχολική. Ο κύκλος εργασιών της ΔΕΘ – Helexpo για το 2021 βρέθηκε στο -45% σε σχέση με το 2020 και στο -60% σε σχέση με το 2019.
Η διεύρυνση του cluster
Πλώρη για διεύρυνση έχει βάλει η Αγροδιατροφική Εξαγωγική Σύμπραξη, το cluster αγροτεχνολογίας και αγροδιατροφής που έχει δημιουργήσει ο Σύνδεσμος Εξαγωγέων – ΣΕΒΕ, το οποίο εισέρχεται σε φάση δραστηριοποίησης. Το αμέσως επόμενο διάστημα θα υπάρξει προσέγγιση παραγωγικών εταιρειών, οι οποίες είτε θα συμπληρώνουν και θα διευρύνουν τη σύνθεση των 19 εταιριών και φορέων που το απαρτίζουν, είτε θα συνεργαστούν στο πλαίσιο των road show που προετοιμάζονται να πραγματοποιηθούν σε χώρες της Ευρώπης τους επόμενους μήνες. Στόχος είναι να συμπεριληφθούν στην ομάδα επιχειρήσεις τροφίμων, οι οποίες δραστηριοποιούνται σε δύο τουλάχιστον τομείς: στα γαλακτοκομικά και στα ζυμαρικά.
Το κόστος του χρόνου
Δεν είναι αισιόδοξα τα νέα που έρχονται από την Καβάλα. Μετά την αναστάτωση που επικρατεί στα Πετρέλαια Καβάλας, όπου η διοίκηση της εταιρείας Energean και το σωματείο των εργαζομένων βρίσκονται σε διαμάχη με απεργίες, απολύσεις, δικαστικές προσφυγές και τα σχετικά, αρνητικά νέα φτάνουν και από το μέτωπο της υπόγειας αποθήκης φυσικού αερίου στη Νότια Καβάλα, για την οποία ψάχνει επενδυτή το ΤΑΙΠΕΔ. Σύμφωνα, λοιπόν, με πληροφορίες, το τελευταίο διάστημα το ενδιαφέρον για το συγκεκριμένο πρότζεκτ έχει ατονήσει. Από τη μια η αύξηση του κόστους του φυσικού αερίου που δυσκολεύει εκ των πραγμάτων τη συγκεκριμένη δραστηριότητα και από την άλλη η αμφίβολη χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία στρέφεται σταθερά στην επόμενη μέρα της «πράσινης» μετάβασης και απομακρύνεται από τα ορυκτά καύσιμα είναι ζητήματα που δεν ξεπερνιούνται εύκολα από όσους σκέφτονται να ασχοληθούν. Εξάλλου, ούτε το κόστος κατασκευής και λειτουργίας δεν έχει ακόμα ξεκαθαριστεί. Πέρα από τα λόγια οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους. Με τις σημερινές τιμές του φυσικού αερίου για να γεμίσει η αποθήκη απαιτούνται περί τα 800 εκατ. ευρώ, ενώ αναλόγως των τελικών αποφάσεων για το εύρος των απαιτούμενων κατασκευαστικών έργων ο προϋπολογισμός τους μπορεί να προσεγγίσει το 1,5 δισ. ευρώ. Αυτό είναι το κόστος του χρόνου, αφού όταν –αρκετά χρόνια πριν- ξεκίνησε ο σχεδιασμός για την αξιοποίηση της υπόγειας αποθήκης τα αναγκαία έργα υπολογίζονταν σε 350 εκατ. ευρώ, ενώ οι τιμές του φυσικού αερίου ήταν πέντε – έξι φορές χαμηλότερες.