Skip to main content

Επετειακό λεύκωμα ΕΒΕΘ: Ένας αιώνας δεσμοί εμπιστοσύνης

Παρουσιάστηκε το επετειακό λεύκωμα που αναδεικνύει την πολυετή ιστορία του ΕΒΕΘ και την προσφορά του στην οικονομία και την κοινωνία της Θεσσαλονίκης.

Στη μεγάλη αίθουσα του εμβληματικού κτηρίου της Τσιμισκή 29, σε αυτή την ίδια αίθουσα που το 1930 ο Ελευθέριος Βενιζέλος εγκαινίασε το τότε νέο σπίτι του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου της Θεσσαλονίκης, το ΕΒΕΘ γιόρτασε τα 100 και πλέον χρόνια της παρουσίας του στην οικονομική ζωή της πόλης, διαχρονικός υποστηρικτής κάθε αναπτυξιακής πρωτοβουλίας και σύμβουλος θεσμοθετημένος της Πολιτείας.

Στην εκδήλωση, που πραγματοποιήθηκε στην κατάμεστη αίθουσα του Επιμελητηρίου, παρουσιάσθηκε το ιστορικό λεύκωμα με τίτλο «ΕΒΕΘ: Ένας αιώνας δεσμοί εμπιστοσύνης». Μια εκδήλωση στην οποία, μέσα από τις ιστορικές καταγραφές αλλά και από ατομικές, βιωματικές εμπειρίες, έφερε στην επιφάνεια την πορεία του Επιμελητηρίου, το ξεκίνημα του οποίου, πριν ακόμη ακόμη θεσμοθετηθεί το 1919, πάει πίσω στα χρόνια της οθωμανικής Θεσσαλονίκης, στο 1882.

Το ΕΒΕΘ ήταν και είναι δυναμικός μοχλός ανάπτυξης και κοινωνικής προόδου, ένας φορέας, που αν και έχει το ρόλο του οικονομικού συμβούλου της Πολιτείας, μιας Πολιτείας που συχνά βαριακούει. Το Επιμελητήριο, όπως συνειδητοποιήσαμε, ήταν στην πρωτοπορία κάθε θετικής πρωτοβουλίας, όπως για την ίδρυση της ΔΕΘ, τη σύνδεση της Θεσσαλονίκης, αεροπορική και οδική με το εσωτερικό και διεθνείς προορισμούς, αλλά και την ίδρυση του ΑΧΕΠΑ, ενώ ήταν σημαντική η συμβολή του και στα θέματα της εκπαίδευσης, με τη λειτουργία νυκτερινής εμπορικής σχολής, την υποστήριξη της ίδρυσης του Ευκλείδη, μετά της Ανωτάτης Βιομηχανικής.

Το χθες έχει τη συνέχειά του στο σήμερα, όπως αποδείχθηκε και από τη μαρτυρία του δημάρχου Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη ο οποίος, προλογίζοντας το λεύκωμα, αναφέρθηκε σε ένα παλιό έγγραφο που πιστοποιεί ότι ο παπούς του, Ιωάννης Μπουτάρης, ήταν μέλος εγγεγραμμένο στα μητρώα του Επιμελητηρίου. 

Από την πλευρά του ο πρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης, Δημήτρης Μπακατσέλος τόνισε ότι «με την εκδήλωση αυτή εγκαινιάζεται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ο εορτασμός των 100 και πλέον χρόνων του Επιμελητηρίου μας, ένας αιώνας ζωής και αδιάκοπης δράσης που αποτελούν μεγάλη κληρονομιά, αλλά και πολύτιμη παρακαταθήκη».

Η συγγραφή του λευκώματος βασίστηκε στην πολύμηνη έρευνα του ιστορικού μελετητή και συγγραφέα, Γιάννη Καρατζόγλου και πλαισιώθηκε από το πλούσιο φωτογραφικό υλικό που συγκέντρωσε η μουσειολόγος, Ελένη Τσούκα, οι οποίοι ανέδειξαν την πολυετή ιστορία του ΕΒΕΘ, αλλά και την προσφορά του στην οικονομία και την κοινωνία της Θεσσαλονίκης, στοιχεία στα οποία αναφέρθηκε στην ομιλία του ο κ. Μπακατσέλος, ευχαριστώντας όλους τους συντελεστές της έκδοσης.

Η περίθαλψη των προσφύγων του ‘22

«Ένας αιώνας κι ένας χρόνος κύλησε από τότε που, στην πρόσφατα απελευθερωμένη Θεσσαλονίκη, την πολυπολιτισμική αυτή πόλη με τη διεθνή ακτινοβολία, ξεκίνησε τη διαδρομή του το ΕΒΕΘ που σήμερα μπορεί να επαίρεται πως πρωτοστάτησε σε όλες τις φάσεις της πολυκύμαντης ιστορίας της τελευταίας εκατονταετίας, έχοντας άρρηκτα συνδεδεμένη την πορεία του μαζί της», είπε χαρακτηριστικά ο πρόεδρος του ΕΒΕΘ και πρόσθεσε: «Στα 100 και πλέον χρόνια της διαδρομής του, το ΕΒΕΘ, συνέβαλε τα μέγιστα στην ανάπτυξη του εμπορίου, της βιομηχανίας και της επιχειρηματικότητας στην ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλονίκης, αλλά και την προώθηση αναπτυξιακών έργων στην πόλη. Οι πρώτες σημαντικές δράσεις του προς αυτή την κατεύθυνση σχετίζονται με την περίθαλψη των Προσφύγων του 1922, την κατασκευή μιας προσφυγικής γειτονιάς, ενός σχολείου και την εκκλησία της Αγίας Μαρίνας στην Τούμπα. Ακολούθησαν τα δύσκολα χρόνια του μεσοπολέμου όταν το ΕΒΕΘ συνέβαλε στη ανακούφιση των δοκιμαζόμενων πολιτών με τη διοργάνωση συσσιτίων, έργο που συνεχίστηκε και κατά την περίοδο της Κατοχής αλλά και την αρωγή του σε φιλανθρωπικά ιδρύματα μέσω του Ταμείου Προνοίας δείχνοντας το κοινωνικό του πρόσωπο».

Η ΔΕΘ και ο «Ευκλείδης»

Ο κ. Μπακατσέλος επισήμανε ακόμη ότι το Επιμελητήριο, «από τα πρώτα χρόνια της ίδρυσης του, υποστήριξε ενεργά τη δημιουργία της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης, την ίδρυση της Τεχνικής Σχολής «Ευκλείδης», της Ανωτάτης Βιομηχανικής Σχολής, νυν Πανεπιστημίου Μακεδονίας, στηρίζοντας παράλληλα τα Γράμματα και τις Τέχνες. Συνέβαλε με όλες του τις δυνάμεις στην ίδρυση της Εταιρίας Μακεδονικών Σπουδών και του Νοσοκομείου ΑΧΕΠΑ, τη διεύρυνση των Σχολών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, την ανοικοδόμηση του ερειπωμένου από την Πυρκαγιά του 1917 ιερού Ναού του Αγίου Δημητρίου, τις πρώτες ανασκαφές του καθηγητή Ρωμαίου στη Βεργίνα».

Οι υποδομές και τα εθνικά θέματα

Ακόμη, το ΕΒΕΘ «δραστηριοποιήθηκε για τη δημιουργία του Διυλιστηρίου και του Συγκροτήματος ESSO-PAPPAS, την αεροπορική σύνδεση της Θεσσαλονίκης με το εξωτερικό και την οδική σύνδεση της Μακεδονίας με την Ήπειρο. Απέδειξε τη διεθνιστική αλληλεγγύη του με αποστολές ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γιουγκοσλαβία, το Κοσσυφοπέδιο, το Ιράκ, τα Βουλγαρία και την Αλβανία. Ανέλαβε την πρωτοβουλία και υλοποίησε την ανέγερση Μνημείου Εθνικών Ευεργετών και μετείχε στη σύσταση του Δικτύου Κοινωνικής Ευθύνης και Αρωγής. Υπήρξε κινητήριος μοχλός της ανάδειξης του Μακεδονικού ζητήματος και πρωτοστάτησε στα μεγάλα συλλαλητήρια της πόλης γι’ αυτό το ζήτημα.

Πρωτοστάτησε επίσης στην ίδρυση αναπτυξιακών φορέων όπως της Ελευθέρας Ζώνης, του Χρηματιστηρίου Εμπορευμάτων Θεσσαλονίκης, του Χρηματιστηριακού Κέντρου Θεσσαλονίκης, του Διαβαλκανικού και Παρευξείνιου Επιχειρηματικού Κέντρου, της Τράπεζας Μακεδονίας Θράκης, ενώ σημαντικές ήταν οι προσπάθειες του ΕΒΕΘ για τον εκσυγχρονισμό του Λιμένα Θεσσαλονίκης και της Ελευθέρας Ζώνης, του αεροδρομίου και της υλοποίησης σειράς έργων υποδομής».

Άνοιγμα στο κοινό

Η επετειακή έκδοση, πρόσθεσε ο κ. Δ. Μπακατσέλος, «φιλοδοξεί να ανοίξει διάπλατα τις πόρτες του Επιμελητηρίου στο ευρύ κοινό, και να παρουσιάσει με παρρησία και θάρρος, σε εντελώς ανθρώπινη διάσταση, το ρόλο που διαδραμάτισε το ΕΒΕΘ, έτσι ώστε να γίνουν γνωστές οι κάθε είδους παρεμβάσεις του, οι επιτυχίες του, ακόμα και οι παλινδρομήσεις του ή οι διαψεύσεις των οραμάτων του. Το οφείλει στα μέλη του και σε ολόκληρη την κοινωνία. Ξεφυλλίζοντας τις σελίδες του θα συναντήσουμε όλες εκείνες τις φυσιογνωμίες και τις προσωπικότητες του παρελθόντος που με την πρωτοβουλία τους και την διορατικότητά τους συνέβαλαν αποφασιστικά στην πορεία αυτού του τόπου, στην καλλιέργεια της εξωστρέφειας της πόλης μας και την καθιέρωση διακρατικών σχέσεων και συναλλαγών σε όλους τους τομείς της οικονομίας. Θα ξαναζήσουμε ιστορικές στιγμές και γεγονότα που καθόρισαν το παρελθόν, αλλά και διαμόρφωσαν το παρόν του τόπου μας. Κι έτσι θα μπορέσουμε να επαναπροσδιορίσουμε το μέλλον, βασιζόμενοι στις διδαχές του πρόσφατου παρελθόντος μας».

Επιβεβλημένη παρουσία

Σήμερα, 101 χρόνια μετά, υπογράμμισε  ο πρόεδρος του ΕΒΕΘ, «η παρουσία του Επιμελητηρίου κρίνεται κάτι παραπάνω από αναγκαία και επιβεβλημένη.  Η κρίση που μαστίζει τη χώρα μας τα τελευταία χρόνια δεν επιτρέπει εφησυχασμό, μικρότητες και ανταγωνισμούς. Επιβάλλει τη συστράτευση όλων των δυνάμεων για να ξεφύγουμε από το τέλμα, να καταφέρουμε να ξεπεράσουμε τις αδυναμίες και αγκυλώσεις του παρελθόντος και να πορευτούμε στον επόμενο αιώνα του Επιμελητηρίου με σωφροσύνη, αυτοέλεγχο αλλά και την τόλμη που πάντα διακρίνει  το επιχειρείν».

Οι συγκλονιστικές στιγμές

«Μέσα από τις σελίδες του λευκώματος, όπου ξετυλίγεται η ιστορία του ΕΒΕΘ, αποτυπώνονται παράλληλα και οι σημαντικότερες στιγμές της εθνικής και της τοπικής ιστορίας», είπε, μεταξύ άλλων, στην ομιλία του ο συγγραφέας, Γιάννης Καρατζόγλου, ο οποίος δήλωσε εντυπωσιασμένος από την «συνεχή αναδραστική δυνατότητα που είχε το ΕΒΕΘ είτε να ανταποκρίνεται είτε να παρεμβαίνει σε κρίσιμες στιγμές της πόλης και της χώρας».

Ο συγγραφέας σημείωσε ακόμη ότι η 14 μηνών έρευνα που έκανε ο ίδιος και η συγγραφή του λευκώματος ανέδειξε και την προσωπικότητα των προέδρων -«τρανταχτά ονόματα του εμπορίου και της βιομηχανίας στη Θεσσαλονίκη», είπε χαρακτηριστικά- οι οποίοι άφησαν τη σφραγίδα τους στο ΕΒΕΘ, ενώ ιδιαίτερη αναφορά έκανε στην «περίοδο του αίματος», από το 1940 έως το 1949.  Όπως είπε ο κ. Καρατζόγλου πρόκειται για μια από τις πιο συγκλονιστικές περιόδους που περιγράφονται στο πολυσέλιδο λεύκωμα, καθώς, κατά τη συγκεκριμένη περίοδο αφενός το έργο του ΕΒΕΘ είναι σημαντικό, αφετέρου γίνονται εμφανείς όλες οι επιπτώσεις του πολέμου τόσο στο έργο του Επιμελητηρίου όσο και στην οικονομία της πόλης και ευρύτερα της χώρας.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το περιεχόμενο του λευκώματος, πατήστε εδώ