Σε παρεξήγηση αποδίδει τον σάλο που δημιουργήθηκε τις τελευταίες ημέρες στα κοινωνικά δίκτυα με την αλλαγή φωτισμού στις ομπρέλες Ζογγολόπουλου, ο αντιδήμαρχος Τεχνικών έργων του δήμου Θεσσαλονίκης Μάκης Κιριζίδης. Μόνο που γι’ αυτή την παρεξήγηση ευθύνεται ο ίδιος. Διότι τις φωτογραφίες που κυκλοφόρησαν με πολύχρωμο φωτισμό του σημείου από τις δοκιμές που έγιναν κατά την αλλαγή των συστημάτων φωτισμού τις ανέβασε ο ίδιος στα κοινωνικά δίκτυα. Και η χρήση των social media θέλει ιδιαίτερη προσοχή από τα δημόσια πρόσωπα, ειδικά όταν αυτά αναφέρονται στον δημόσιο χώρο και όχι στα... πολύφωτα του σπιτιού τους. Τελικά, ο αντιδήμαρχος διευκρίνισε ότι ο φωτισμός στις ομπρέλες θα παραμείνει υπόλευκος, όπως συμβαίνει εδώ και τρεις περίπου δεκαετίες που τοποθετήθηκε το έργο στην παραλία της Θεσσαλονίκης, ώστε να υπάρχει η αίσθηση ότι οι ομπρέλες ίπτανται στον ουρανό της Θεσσαλονίκης. Εκτός από ορισμένες παγκόσμιες ημέρες (κατά του καρκίνου του μαστού, τους aids κλπ.) που το χρώμα αλλάζει για συμβολικούς λόγους. Σε λίγες ημέρες ο δήμος θα αλλάξει και τα φωτιστικά συστήματα στο Λευκό Πύργο, όπου επίσης θα γίνουν δοκιμές. Αυτό δεν σημαίνει ότι το μνημείο θα γίνει… εμπριμέ.
Φως στα μνημεία της UNESCO
Πέρα από την αλλαγή των μηχανικών συστημάτων και των λαμπτήρων των σημείων της Θεσσαλονίκης που φωτίζονται, όπως οι ομπρέλες και ο Λευκός Πύργος, η ενδιαφέρουσα πρωτοβουλία του δήμου Θεσσαλονίκης σε σχέση με το φωτισμό έχει να κάνει με τα μνημεία της Θεσσαλονίκης, που έχει υιοθετήσει η UNESCO και τα περισσότερα παραμένουν τις νύχτες θεοσκότεινα. Ή μάλλον φωτίζονται τυχαία από τα φώτα στα διαμερίσματα των πολυκατοικιών, στις πινακίδες νέον των γύρω καταστημάτων και των αυτοκινήτων που κυκλοφορούν στους δρόμους. Πρόκειται, κυρίως, για μνημεία στο άξονα της Εγνατίας (Καμάρα, Ροτόντα, Αχειροποίητος κλπ.) τα οποία στο άμεσο μέλλον θα φωτίζονται τη νύχτα με τον κατάλληλο φωτισμό, ώστε να προσελκύουν τα βλέμματα, όπως συμβαίνει με τα μνημεία των σημαντικών ευρωπαϊκών πόλεων. Τα σχετικά σχέδια έχουν εγκριθεί από τις αρμόδιες εφορίες μνημείων της Θεσσαλονίκης και περιμένουν το πράσινο φως του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, ώστε να προχωρήσει ο διαγωνισμός. Αυτό σημαίνει ότι με λιγότερα από 200.000 ευρώ –αυτός είναι ο αρχικός προϋπολογισμός με τον οποίο θα ξεκινήσει ο διαγωνισμός, αλλά για την κατοχύρωση του θα υπάρξουν εκπτώσεις- ο δήμος Θεσσαλονίκης θα αναδείξει έναν θησαυρό που παραμένει –κυριολεκτικά- υποφωτισμένος. Διότι τα 15 μνημεία UNESCO που υπάρχουν στη Θεσσαλονίκη αφενός ρίχνουν βαριά τη σκιά της ιστορίας σε μια πόλη 23 και βάλε αιώνων, ενώ μπορούν να αποτελέσουν ισχυρό τουριστικό κίνητρο για να δεχθεί η περιοχή επισκέπτες. Αρκεί να το μάθουν…
Εισόδημα για 19 ημέρες
Πολύ δυσάρεστη και μελανή εικόνα αναδύεται από έρευνα του Ινστιτούτου Μικρών Επιχειρήσεων της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών, Βιοτεχνών , Εμπόρων Ελλάδος που θα δημοσιοποιηθεί τις επόμενες ημέρες. Όπως προκύπτει ένα στα δύο νοικοκυριά με το εισόδημά του καλύπτει τις 19 ημέρες το μήνα, ενώ τις υπόλοιπες 11 με το ζόρι υπάρχουν δυνατότητες για τα απολύτως βασικά. Το συγκεκριμένο εύρημα συμπίπτει με την εμπειρική παρατήρηση των ανθρώπων της αγοράς ότι στο τρίτο δεκαήμερο του μήνα η κίνηση παρουσιάζει κάμψη, που οφείλεται στην απουσία αγοραστικής δύναμης. Όπως παλαιότερα οι άνθρωποι της εστίασης ήξεραν πότε πληρώνονταν οι συντάξεις, αφού το Σαββατοκύριακο που ακολουθούσε οι ταβέρνες γέμιζαν με απόμαχους της εργασίας.
Τιμές… ημέρας!
Η κατάσταση με τις ανατιμήσεις στην αγορά τείνει να ξεφύγει, αφού καταγράφονται περιπτώσεις άγνωστες μέχρι σήμερα στην Ελλάδα. Για παράδειγμα υπάρχουν κατασκευαστικές εταιρείες που συζητώντας για δουλειές έχουν φτάσει να δίνουν τιμές ημέρας –αν όχι… ώρας-, με βάση το πως διαμορφώνονται οι τιμές στα διεθνή χρηματιστήρια εμπορευμάτων για τον χαλκό, το σίδηρο, το αλουμίνιο και άλλα μέταλλα και υλικά. Είναι χαρακτηριστικό ότι πρόσφατα μιλώντας σε παρέα πολιτικός μηχανικός της Θεσσαλονίκης, με δεκαετίες δουλειάς στην πλάτη του, δήλωνε τυχερός επειδή τέλειωσε μόλις πέρσι ένα σπίτι για το παιδί του, το οποίο σήμερα θα του κόστιζε σίγουρα 20% - 25% περισσότερα.
Τα δύσκολα είναι μπροστά
Πάντως, το πόσο δύσκολα μπορεί να εξελιχθεί η κατάσταση στο πεδίο της πραγματικής οικονομίας το επόμενο διάστημα, με την πλήρη απελευθέρωση των διαδικασιών και την άρση όλων των προστατευτικών μέτρων που ελήφθησαν λόγω πανδημίας, φαίνεται από τα μεγέθη του ιδιωτικού χρέους. Στα χρόνια της ελληνικής χρεοκοπίας και ύφεσης το συνολικό ιδιωτικό χρέος διαμορφώθηκε στα 235 δισ. ευρώ. Στα δύο χρόνια της πανδημίας μόνο προς το δημόσια και τον πρώην ΟΑΕΕ δημιουργήθηκαν άλλα 8 + 2 δισ. ευρώ υποχρεώσεις. Και μόλις η αγορά έκανε πως ανοίγει έχουμε τις ανατιμήσεις και την έξαρση του πληθωρισμού. Πώς θα εξυπηρετηθούν όλα αυτά; Πότε θα αποπληρωθούν και από ποιους; Κατά το κοινώς λεγόμενο «το σταυρόλεξο είναι για πολύ δυνατούς λύτες».