Ονόμασε το μέλι του «Το Μέλι της Αρκούδας» σε μια προσπάθεια να εξευμενίσει την αρκούδα που σχεδόν κάθε χρόνο θέλει να το δοκιμάζει πρώτη. Από την Παρανέστια Γη (Παρανέστι Δράμας) στην οροσειρά της Ροδόπης, με σύμμαχο τη μοναδικότητα της τοπικής χλωρίδας, ο Γιώργος Καρυπίδης δημιουργεί βιολογικό μέλι, αξιοποιώντας την αυτοφυή, ορεινή βλάστηση και τις ευνοϊκές κλιματολογικές συνθήκες της περιοχής.
Με οικογενειακή παράδοση στην μελισσοκομία και πρώτο διδάξαντα τον πατέρα του Αναστάσιο Καρυπίδη, συνεχίζει να αναζητά τα μυστικά του μελιού, συνδυάζοντας τις διδαχές των παλιών μελισσοκόμων της περιοχής με τη δική του καινοτόμα ματιά. Μάλιστα, την τελευταία εξαετία τα βιολογικά του μέλια βραβεύονται συνεχώς στον διαγωνισμό βιολογικού μελιού Biol Miel στην Μπολόνια, από τους μεγαλύτερους της Ευρώπης, όπου μόλις πρόσφατα συμμετείχε με 5 μέλια, τα οποία πήραν πέντε βραβεία, δύο χρυσά και τρία ασημένια.
«Το Μέλι της Αρκούδας» διαθέτει σήμερα 300 παραγωγικά μελίσσια και η ετήσια παραγωγή του φτάνει τους 8 τόνους. Πέρα από τα βιολογικά του μέλια -το καστανόμελο, το πευκόμελο, το μέλι βελανιδιάς και το μέλι ανθέων και δάσους- κυκλοφορεί στην αγορά φουντουκόμελο -είδος αλείμματος με μέλι και πάστα φουντουκιού βασισμένο σε συνταγή του παππού του- μέλι με βούτυρο αμυγδάλου, μέλι με μαύρο σκόρδο για σαλάτες και κρέατα, αλλά και ξύδι από μέλι. Επίσης στη γκάμα των προϊόντων του περιλαμβάνονται η πρόπολη, η γύρη και η κεραλοιφή.
Η αρχή της άνοιξης βρίσκει τον Γιώργο Καρυπίδη στον Πρινόλοφο του δήμου Παρανεστίου Δράμας. Αφού συλλέξει τα πρώτα ανθόμελα, ανεβαίνει πιο ψηλά στην περιοχή Λυκοδιάσελο, για να συλλέξει μέλι από τις καστανιές και έπειτα από βελανιδιές. Επόμενη στάση είναι τα Χαμοκέρασα ή η Κρίνη στον δήμο Παρανεστίου για μέλι και γύρη από το ερείκη ή τη σουσούρα, ενώ το τέλος Σεπτεμβρίου τον βρίσκει στη Θάσο για συλλογή πευκόμελου. Τον Οκτώβριο επιστρέφει στον Πρινόλοφο, για να κλείσει εκεί τον ετήσιο κύκλο παραγωγής.
Από την κουφάλα του γεροπλάτανου στη βιολογική μελισσοκομία
Όλα ξεκίνησαν στη δεκαετία του ’50, όταν ο πατέρας του Γιώργου Καρυπίδη, Αναστάσιος, ο οποίος προερχόταν από κτηνοτροφική οικογένεια, βρήκε σε ηλικία 17 χρόνων στην κουφάλα ενός γεροπλάτανου στην ορεινή περιοχή της Δράμας ένα μελισσοσμήνος. Κατάφερε να το βγάλει, το έβαλε σε μια κυψέλη και άρχισε τη διαφορετική αυτή καλλιέργεια. Μέχρι το 1985 η ενασχόλησή του ήταν περισσότερο ερασιτεχνική και τα μελίσσια του κυμαίνονταν μεταξύ 50 και 100. Μεγαλώνοντας ο Γιώργος Καρυπίδης άρχισε να βοηθά τον πατέρα του, αφού ήδη από παιδί γνώριζε τη γλώσσα των μελισσών. Ο ίδιος είχε σπουδάσει εκπαιδευτικός, οπότε η ενασχόληση αυτή ήταν περισσότερο χόμπι. Σταδιακά όμως άρχισε να αντιλαμβάνεται τον ρόλο της μέλισσας στη φύση και να τη βλέπει με ένα πιο επιστημονικό ενδιαφέρον, το οποίο και μεγάλωσε όταν αποσπάστηκε στο Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης του Παρανεστίου.
Έτσι από το 2000 άρχισε να ασχολείται με τη μελισσοκομία πιο ενεργά, ενώ το 2003 πήρε την απόφαση να κάνει βιολογική μελισσοκομία, μία απόφαση που προκάλεσε στην αρχή αντιδράσεις ακόμα και από τον ίδιο του τον πατέρα. Άλλωστε, η έννοια «βιολογική μελισσοκομία» ήταν τότε άγνωστη. «Εμείς κυνηγάμε την αυτοφυή βλάστηση για τη μελιτοσυλλογή και όχι τις συμβατικές, οργανωμένες καλλιέργειες, ενώ αντιμετωπίζουμε τις ασθένειες των μελισσών με φυτικά σκευάσματα» εξηγεί στη Voria.gr ο Γιώργος Καρυπίδης.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η μοναδικότητα του Μελιού της Αρκούδας οφείλεται στην πλούσια χλωρίδα της Παρανέστιας Γης και της ευρύτερης ορεινής περιοχής της Δράμας. «Η Οροσειρά της Ροδόπης, το Μενοίκιο Όρος και το Φαλακρό Όρος έχουν μία από τις πλουσιότερες χλωρίδες στην Ευρώπη, σε σχέση πάντα με την έκτασή της, με 4.500 είδη και υποείδη φυτών, τα περισσότερα μελιτοφόρα και γυρεοφόρα» λέει.
