Γράφει ο Σαλονικιός
Η χθεσινή εκδήλωση παρουσίασης του τελευταίου βιβλίου του Ευάγγελου Βενιζέλου στη Θεσσαλονίκη, πέρα από το όποιο ενδιαφέρον της για τις απόψεις τις οποίες ανέπτυξαν οι ομιλητές σχετικά με τη συνταγματική αναθεώρηση, προσφερόταν και για την εξαγωγή ορισμένων άλλων πολιτικών και... παραπολιτικών συμπερασμάτων ενόψει των επικείμενων δημοτικών εκλογών στον δήμο Θεσσαλονίκης.
Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν εκπρόσωποι από το χώρο της κεντροαριστεράς καθώς και της κεντροδεξιάς. Ήταν για παράδειγμα οι βουλευτές Γιώργος Αρβανιτίδης (ΚΙΝ.ΑΛ.), Κώστας Γκιουλέκας και Θόδωρος Καράογλου (από ΝΔ), Αριστείδης Φωκάς (ανεξάρτητος), οι δήμαρχοι Γιάννης Μπουτάρης, Σίμος Δανιηλίδης και Λάζαρος Κυρίζογλου καθώς και οι υποψήφιοι δήμαρχοι Σπύρος Βούγιας, Κωνσταντίνος Ζέρβας και Νίκος Ταχιάος -έκανε περαντσάδα και ο Ψωμιάδης, όπως κάνει και στους... γάμους.
Στην εκδήλωση δεν έδωσε το «παρών» κανείς από τον ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος πασχίζει να πλευρίσει την κεντροαριστερά. Λογικό, θα μου πείτε, καθώς ο Βενιζέλος είναι κόκκινο πανί για το κυβερνών κόμμα. Ωστόσο, αυτή η πολιτική βεντέτα είναι πολύ πιθανόν να επηρεάσει και τις εκλογές στο δήμο Θεσσαλονίκης, κυρίως κατά τον δεύτερο γύρο. Διότι, αν υποθέσουμε ότι η Κατερίνα Νοτοπούλου θα καταφέρει να συμμετάσχει στις επαναληπτικές εκλογές, από ποιους άλλους χώρους περιμένει να αντλήσει ψήφους, ώστε να εκλεγεί δήμαρχος;
Όσο και εάν ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να εμφανίσει την Νοτοπούλου σαν τον θηλυκό Μπουτάρη, υπονοώντας ότι μπορεί να συσπειρώσει γύρω της την κεντροαριστερά, κάτι τέτοιο φαντάζει αδύνατο. Και η χθεσινή πολιτική ώσμωση, στο περιθώριο της εκδήλωσης για το βιβλίο του Βενιζέλου, δείχνει ότι η υποψήφια του ΣΥΡΙΖΑ δεν διαθέτει πολιτικές δεξαμενές, ικανές να την οδηγήσουν πολύ μακρύτερα από τα στενά κομματικά όρια του κυβερνώντος κόμματος.
Αντιθέτως, υποψηφιότητες όπως του Ταχιάου, του Βούγια, του Ζέρβα, αλλά πιστεύω και αρκετών άλλων, και από τα δύο παραδοσιακά αντίπαλα στρατόπεδα, παρά τις όποιες διαφορετικές ιδεολογικές και προγραμματικές αφετηρίες τους, φαίνονται διατεθειμένες να αποφύγουν ακραίες πολώσεις οι οποίες ενδέχεται να υπονομεύσουν τον στόχο τους.
Διότι, πέρα από τις εκλογικές επιδόσεις του κάθε υποψηφίου, υπάρχει και η «επόμενη μέρα» καθώς, για να συγκροτηθεί μετεκλογικά πλειοψηφία στο δήμο Θεσσαλονίκης θα απαιτηθεί η συμμαχία τουλάχιστον τριών δημοτικών παρατάξεων. Συνεπώς, όποιος επιμένει να επενδύει στην πόλωση, δεν θα έχει να περιμένει και πολλά πράγματα, ούτε πριν, αλλά κυρίως, ούτε μετά τις εκλογές.