Κάθε μέρα που περνά επιταχύνει τις εξελίξεις, που δεν φαίνεται πως θα διέλθουν χωρίς προβλήματα. Ο Ερντογάν έπεσε στην παγίδα που έστησε ο ίδιος -και που αποτελεί φαίνεται κανόνα στην τουρκική πολιτική- να αποκτά πλεονεκτήματα με μπλόφες.
Έχοντας όμως απέναντί του Αμερικανούς και Ρώσους, και όχι πρόθυμους γείτονες, αυτήν την φορά καμιά από τις προσπάθειές του δεν δείχνει να έχει αίσιο τέλος. Στη Συρία, παρά τις συνεννοήσεις με Αμερικανούς και Ρώσους, βλέπει τους πρώτους να ενισχύουν τους Κούρδους και τους δεύτερους να βοηθούν με την αεροπορία τους τον Άσαντ να επιτίθεται στους μισθοφόρους της Τουρκίας τζιχαντιστές στην Ιντλίμπ.
Η δε ζώνη ασφαλείας, σε συριακό έδαφος, που θα αποτελούσε ουσιαστικώς προκεχωρημένο τουρκικό φυλάκιο στην Συρία, δεν έγινε αποδεκτή ούτε από τους πρώτους ούτε από τους δεύτερους.
Παραλλήλως, υποχρεούται -τουλάχιστον στο προσκήνιο- να διακόψει πολλές εμπορικές σχέσεις με το Ιράν, λόγω των κυρώσεων που έχουν επιβάλλει οι ΗΠΑ. Αλλά και στην Λιβύη, η επίσημη τζιχαντιστική κυβέρνηση των Αδελφών Μουσουλμάνων, στους οποίους ηγετικό στέλεχος είναι ο Ερντογάν, δείχνει να χάνει τα ερείσματά της, με τον πατριώτη Λίβυο στρατηγό Χαλίφα Χάφταρ να βρίσκεται στα περίχωρα της Τρίπολης, και μεταξύ άλλων να βομβαρδίζει αεροπλάνα που μεταφέρουν τουρκικά όπλα και πυρομαχικά στους τζιχαντιστές, αλλά και να κατάσχει τουρκικά πλοία που εφοδιάζονται παρανόμως με λιβυκό πετρέλαιο.
Του έμεινε επομένως ο πιο αδύναμος κρίκος, η Κύπρος και μετ’ αυτής η Ελλάδα, να αποσπάσει κάποιο όφελος, αναγκαίο για την καταρρέουσα τουρκική οικονομία, αλλά και για ανόρθωση του ηθικού των σκεπτομένων Τούρκων, που μετρούν τις αποτυχίες του Ερντογάν, την μία μετά την άλλη.
Η απάντηση Ελλαδιτών και Κυπρίων στην επίθεση που πραγματοποιεί η Τουρκία παραβιάζουσα κυριαρχικά δικαιώματα των δύο κρατών, είναι η αναφορά στην απομόνωση της Τουρκίας και στην υποστήριξη της Ευρώπης στα δίκαια αιτήματά μας. Μόνον που, καμιά διευκρίνιση δεν υπάρχει, με ποιον τρόπο θα εκδηλωθεί αυτή η υποστήριξη. Ο πρωθυπουργός, με το γνωστό πομπώδες ύφος, που χρησιμοποιεί όταν θέλει να φανεί ως σοβαρός ηγέτης, μας διαβεβαίωσε ότι η Τουρκία θα υποστεί κυρώσεις.
Για να ληφθεί απόφαση κυρώσεων κατά της Τουρκίας, απαιτείται ομόφωνη απόφαση των 28 μελών της Ε.Ε. Η Βρετανία, εξακολουθεί να είναι ακόμη μέλος. Εξασφάλισε ο Α. Τσίπρας, ότι οι πάντα φιλότουρκοι -πλην του ιδιότυπου "φιλέλληνα" Γλάδστωνος- Βρετανοί θα συμφωνήσουν σε κυρώσεις; Γνωρίζει ο πρωθυπουργός ότι τα ευρωπαϊκά κεφάλαια που έχουν επενδυθεί στην Τουρκία ανέρχονται σε 80 δισ. ευρώ, όπερ σημαίνει ότι με τις κυρώσεις θα βλαφθούν ευρωπαϊκές επιχειρήσεις;
Ποιοι, επομένως, θα επιβάλουν κυρώσεις; Αν επιβάλλουν οι ΗΠΑ, δεν θα το πράξουν προς ικανοποίηση του αιτήματος Τσίπρα, αλλά λόγω της παραλαβής των S-400. Ελπίζω, να μη στηρίζει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ τις ελπίδες της σε ένοπλη βοήθεια από Ισραήλ και Αίγυπτο, αν μας επιτεθεί ο Ερντογάν.
Η απρόοπτη σύγκληση του ΚΥΣΕΑ, όπου συμφώνως προς την ανακοίνωση δεν ελήφθη καμιά ουσιαστική απόφαση, δείχνει ότι η κυβέρνηση είναι αδίστακτη, προκειμένου να προσποριστεί ψήφους. Μόνον ως επικοινωνιακό τέχνασμα, από αυτά που έχει στην εργαλειοθήκη της η Αριστερά, μπορεί να εκληφθεί η σύγκληση συμβουλίου εθνικής άμυνας.
Μάλιστα δε, ενώ μας διαβεβαιώνει πως οι ξένοι θα επιβάλουν κυρώσεις στην Τουρκία, ο πρωθυπουργός στέλνει στην Άγκυρα αντιπροσωπεία για συζητήσεις επί των Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης. Παραλογισμός; Ποιο μήνυμα στέλνει στο διεθνές κοινό, στην Άγκυρα, αλλά και στον ελληνικό λαό;
Είναι χαρακτηριστικός ο ειρωνικός τρόπος που αντιμετώπισε το ΚΚΕ την σύγκλιση του ΚΥΣΕΑ, που συγκαλείται μόνον για σοβαρά θέματα. «Ο ίδιος ο κ. Τσίπρας, μόλις πριν λίγες μέρες, σε ένα ρεσιτάλ ανευθυνότητας έκανε λόγο για "τζούφιες γεωτρήσεις" της Τουρκίας». Αφού είναι τζούφιες, γιατί ανησυχεί ο Α. Τσίπρας;