Εργαζόμενες της καθαριότητας του δήμου Θεσσαλονίκης στο σημείο εκκίνησης της εργασίας τους συνάντησαν μέλη του αριστερού ριζοσπαστικού δημοτικού σχήματος «Η πόλη Ανάποδα», στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας.
Τα μέλη συζήτησαν μαζί τους για τις φεμινιστικές θέσεις και τα αιτήματα του σχήματος, καθώς και για τα προβλήματα της δουλειάς, ενώ μοιράστηκαν τριαντάφυλλα παραπέμποντας το σύνθημα «Ψωμί και τριαντάφυλλα» από την ιστορική πορεία των γυναικών το 1909 στη Ν. Υόρκη -«ένα σύνθημα σύμβολο της διαρκούς πάλης των γυναικών για εργατικά δικαιώματα, αλλά και για ποιότητα στη ζωή» επισημαίνεται σε σχετική ανακοίνωση.
«Όταν λοιπόν αυτή την ημέρα άλλοι υποψήφιοι στήνουν πάνελ με γυναίκες επιχειρηματίες για να αποδείξουν έτσι τη δυνατότητα συμμετοχής της γυναίκας σε ένα πατριαρχικό, εκμεταλλευτικό σύστημα, το δικό μας μυαλό και η δική μας καρδιά πάει πρώτα στις γυναίκες που παλεύουν για το μεροκάματο, σε αυτές που δουλεύουν πολύ και πληρώνονται λίγο, στις καθαρίστριες, τις πωλήτριες, τις εργαζόμενες στα σούπερ μάρκετ, αυτές που τους ζητάνε να χαμογελάνε για τα "300 ευρώ" που παίρνουν» σχολιάζει η δημοτική κίνηση και καλεί για συμμετοχή στην προγραμματισμένη για σήμερα διαδήλωση για την παγκόσμια ημέρα της γυναίκας, στις 18:30, στο άγαλμα Βενιζέλου.
Η ανακοίνωση του σχήματος για την Ημέρα της Γυναίκας:
Η πόλη πρέπει να αγκαλιάσει τις γυναίκες της
Η 8η Μάρτη έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας προς τιμήν των εργατικών αγώνων του 1857 στη Νέα Υόρκη, όπου οι εργάτριες κλωστοϋφαντουργείων ξεσηκώθηκαν με αιτήματα τους τις καλύτερες συνθήκες εργασίας και τη μισθολογική ισότητα με τους άντρες συναδέρφους τους. Πάνω από 160 χρόνια μετά, στη μετα-μνημονιακή κανονικότητα, οι γυναίκες ζούμε μέσα στην επισφάλεια, με ελαστικές σχέσεις εργασίας, υψηλά ποσοστά ανεργίας, άνισες ευκαιρίες στην αγορά εργασίας και μισθολογική ανισότητα που ξεπερνά το 12%.
Στην Ελλάδα του 2019 υπάρχουν γυναίκες που εξαναγκάζονται από τους εργοδότες να υπογράψουν πως δεν θα κυοφορήσουν, εργαζόμενες που υφίστανται σεξουαλικές παρενοχλήσεις στον χώρο εργασίας τους, γυναίκες που νιώθουν ανασφάλεια να γυρίζουν μόνες τους στο σπίτι τους το βράδυ, γυναίκες που χαρακτηρίζονται από τα φρονήματα του/της συντρόφου τους, γυναίκες που υφίστανται βία εντός του οικογενειακού τους περιβάλλοντος, γυναίκες που σηκώνουν μόνες τους τα βάρη και τις ευθύνες του νοικοκυριού, γυναίκες που διώκονται ποινικά επειδή αντιστάθηκαν στον βιαστή τους.
Καθημερινά, σε όλο τον κόσμο, γυναίκες δολοφονούνται επειδή αρνούνται τη συνεύρεση ή επειδή δεν δέχονται να ζήσουν όπως θέλουν οι γύρω τους, γυναίκες υφίστανται στιγματισμό λόγω σεξουαλικότητας ή/και ταυτότητας φύλου, γυναίκες χωρίζονται από τα παιδιά τους επειδή αναγκάστηκαν να ξεριζωθούν για να τα σώσουν, γυναίκες στερούνται το δικαίωμα στην άμβλωση και τον έλεγχο του κορμιού τους. Καθημερινά σε όλο τον κόσμο οι γυναίκες εργαζόμενες, άνεργες, μητέρες, μετανάστριες, πρόσφυγες, ΛΟΑΔΚΙ, ΑμεΑ, έφηβες, ενήλικες και ηλικιωμένες ζούμε σε μία ασφυκτική πραγματικότητα που μας επιβάλλεται από τον καπιταλισμό και την πατριαρχία.
Απέναντι στην ένταση της εκμετάλλευσης των γυναικών και την επέλαση των πατριαρχικών μορφών καταπίεσης, οφείλουμε να δημιουργήσουμε ένα δίκτυ αλληλεγγύης και προστασίας εντός του αστικού ιστού και να απαιτήσουμε από την τοπική αυτοδιοίκηση και τον Δήμο Θεσσαλονίκης να πάρουν θέση. Με την ενίσχυση και εμπλουτισμό των δομών κοινωνικής υποστήριξης για τις γυναίκες, με την καθιέρωση μόνιμων και σταθερών θέσεων εργασίας σε όλες τις δημοτικές υπηρεσίες, με την ανάπτυξη πρωτοβουλιών για την εμπλοκή όλων μας σε ζητήματα φύλου και ισότητας, η πόλη μπορεί να υποστηρίξει τις γυναίκες της και να διασφαλίσει ότι θα ζούμε ελεύθερα.
Γιατί καμία γυναίκα δεν πρέπει να μην έχει να ταΐσει το παιδί της. Καμία γυναίκα δεν πρέπει να συμβιώνει με τον βιαστή της. Καμία γυναίκα δεν πρέπει να φοβάται το σκοτάδι. Καμία γυναίκα δεν πρέπει να αισθάνεται μόνη.
Και αν χρειαστεί θα γυρίσουμε την πόλη ανάποδα για να το καταφέρουμε.