του Πάρη Τσογκαρλίδη*
Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στην ομιλία του στην 85η Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης αναφέρθηκε για πρώτη φορά στην ενοποίηση του παραλιακού μετώπου σε μήκος 40 χιλιομέτρων από το Καλοχώρι έως την Μηχανιώνα. Ένα έργο που, όπως ανέφερε, θα γίνει σε συνεργασία με την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας.
Ήταν Ιανουάριος του 2017 όταν στο φιλόξενο αυτό βήμα της Voria.gr φιλοξενήθηκε σχετικό άρθρο μου με τίτλο «Ένα ρεαλιστικό όραμα για τη Ριβιέρα της Θεσσαλονίκης». Από τότε ακολούθησαν άρθρα, εκδηλώσεις, δημόσιος διάλογος και η μελέτη εκπόνησης ενός Ειδικού Χωρικού Σχεδίου (ΕΧΣ) από την περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, που θωρακίζει θεσμικά όλες τις αναγκαίες χρήσεις ενός ενιαίου παραλιακού μετώπου.
Η πολιτική πρωτοβουλία για το θαλάσσιο μέτωπο και την Παράκτια Ζώνη Θεσσαλονίκης είναι μια παλιά και πικρή ιστορία. Ήρθε ωστόσο η ώρα να περάσουμε από την παράθεση σκέψεων και προβληματισμών, σε μία προγραμματική και δεδομένη ανάπτυξη του θαλασσίου μετώπου και της Παράκτιας Ζώνης του Πολεοδομικού Συγκροτήματος Θεσσαλονίκης.
Μέσα στο 2022 με σχετικό προεδρικό διάταγμα θα δοθεί το εναρκτήριο λάκτισμα σε ένα έργο που πολλοί θεώρησαν ότι είναι φαραωνικό και δεν θα γίνει ποτέ. Για να διαψευστούν ωστόσο οι λογικές, κατά τα συνήθη δεδομένα της χώρας μας, αρνητικών προσδοκιών, είναι απαραίτητο να ξεκινήσει άμεσα ένας νέος δημόσιος διάλογος σχετικά με τον φορέα υλοποίησης του φιλόδοξου αυτού σχεδίου.
Η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, ο «επισπεύδων» φορέας αυτής της πρωτοβουλίας είναι σίγουρο ότι θα συνεχίσει να έχει σημαίνοντα λόγο. Οι όμοροι Δήμοι που συναίνεσαν στην εν λόγω πρωτοβουλία θα συνεχίσουν να έχουν πρωταρχικό λόγο στο έργο. Η πολιτεία ωστόσο πέρα από την εξαγγελία θα πρέπει να δράσει.
Ένας φορέας υλοποίησης στο πλαίσιο εκπόνησης άλλων μεγαλόπνοων έργων είναι αναγκαίος. Τα χρηματοδοτικά εργαλεία πολλά και το Ταμείο Ανάκαμψης μοναδική ευκαιρία να αποτελέσει καταλύτη υλοποίησης του έργου. Επειδή θεωρείται δεδομένο ότι θα ακολουθήσουν πέρα από τις αναγκαίες μελέτες και τους αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς και μια έντονη αντιπαράθεση για τις ιδιοκτησίες που εμφανίζονται στα 40 αυτά χιλιόμετρα ενιαίας παράκτιας ζώνης, είναι δεδομένη η αναγκαιότητα να ξεπεραστούν όλα τα εμπόδια από έναν κεντρικό σχεδιασμό του αρμόδιου υπουργείου ή ακόμα και του γραφείου του Πρωθυπουργού.
Ίσως να ακούγεται πρόωρος ο προβληματισμός, δεν παύει ωστόσο να είναι αναγκαίος, Ως αιρετός αντιλαμβάνομαι τις πιθανές αντιδράσεις που μπορεί να προκύψουν από την υλοποίηση ενός υπερτοπικού έργου έξι όμορων Δήμων από έναν εθνικό κεντρικό φορέα. Σε μία πόλη ωστόσο που δεν κατάφερε στο παρελθόν να ομονοήσει σε ένα ενιαίο και αποδεκτό Ρυθμιστικό Σχέδιο, η ευπρόσδεκτη συνεργασία της πολιτείας με την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, και επακόλουθα με τους Δήμους, πρέπει να επισφραγιστεί από έναν υπερβατικό φορέα υλοποίησης που θα έχει ως σκοπό να εκπονήσει όλα τα αναγκαία για την ταχύτατη έναρξη του έργου-ταυτότητα της πόλης μας. Τότε η Ριβιέρα της Θεσσαλονίκης δεν θα είναι όραμα, αλλά πραγματικότητα.
*Ο Πάρης Τσογκαρλίδης είναι MSc in Engineering Economic Systems & Operations Research, Stanford University, πρώην αντιδήμαρχος Τεχνικών Υπηρεσιών & Πολεοδομίας του δήμου Πυλαίας Χορτιάτη, Επενδυτικός Σύμβουλος & Ηλεκτρολόγος Μηχανικός