Μπορεί η λαϊκή ρύση "από μικρό και από χαζό θα μάθεις την αλήθεια", να είναι χαριτωμένη, στις περισσότερες όμως - και σοβαρότερες - περιπτώσεις δεν ανταποκρίνεται πλήρως στα πράγματα. Είναι οι ίδιοι οι θύτες, που στην προσπάθεια δικαιολόγησής τους, ή και, αρκετές φορές, στην έξαρση της έπαρσής τους, αποκαλύπτουν την γυμνή αλήθεια των κινήτρων και σκοπών τους.
Η βάναυση ωμότητα με την οποία η κυρία Πρωθυπουργού αναλύει την πρόσφατη ελληνική ιστορία από την οπτική γωνία της ελληνικής Αριστεράς, θα αποτελέσει χωρίς αμφιβολία πηγή ουσιαστικής διδαχής για τους ιστορικούς.
Φυσικά και το ντεκόρ ήταν απολύτως προσεκτικά προσηρμοσμένο στις αστικές προσδοκίες της πολιτικής διαφήμισης. Απαραίτητο για να δημιουργεί αίσθημα οικειότητας με τα συνήθως αναμενόμενα, "business as usual" δηλαδή, "όλοι το ίδιο κάνουν" εν ολίγοις. Μέσα σε αυτή την κομψή και άνετη ατμόσφαιρα αναλύθηκαν με αδυσώπητο κυνισμό οι λόγοι της μεγαλύτερης εθνικής καταστροφής εν καιρώ ειρήνης.
Το συναίσθημα, που γεννάται, είναι ακριβώς αυτό της καταλυτικής ανημποριάς , που κατακλύζει τα θύματα, όταν τους εξηγείται, γιατί εθυσιάσθηκαν από τους θύτες τους και συνειδητοποιούν την ποταπότητα των αιτίων.
Η πρώτη και άμεση αίσθηση είναι, ότι όλα έγιναν, γιατί το επέβαλε η ιδεολογία της κυρίας Μπαζιάνα, του συζύγου της και των συντρόφων τους. "Λες και δεν έχεις το δικαίωμα να αντιστέκεσαι" στην "φασιστική μπότα των δανειστών" ανεφέρθη γλαφυρά. Οι συνειρμοί, που μου προκαλεί ο επιτυχημένος αυτός λογοτεχνικός αφορισμός, είναι πιεστικοί. Φαντάζομαι τον κ. Τσίπρα και τους δικούς του σαν επαναστάτες νεαρούς που ξεσηκώνονται κατά του κατεστημένου , ρίχνουν καναδυό Μολότωφ και μετά τακτοποιούνται στο εργοστάσιο του μπαμπά τους - εν προκειμένω στου Μαξίμου. Οσο για την "μπότα" και τα συναφή, νομίζω, ότι μετά την colotoumba του η πλέον προσήκουσα παρομοίωση θα είναι αυτή του Πρωθυπουργού μας με τον Βασιλάκη Καΐλα των κλασικών μας ταινιών σε ρόλο λούστρου.
Το μόνο θέμα, που επιμελώς αποφεύγεται εν προκειμένω, είναι οι συνέπειες αυτής της εξέγερσης. Χρεοκοπία, επί πλέον 80δις εθνικό χρέος, κατάρρευση των τραπεζών και capital controls, κατάρρευση του ασφαλιστικού, απίστευτοι φόροι και εισφορές, απίστευτα χρέη των πολιτών προς το Κράτος, αγοραστική ισχύς της ελληνικής μεσαίας τάξης στον πάτο της Ευρώπης, η νεολαία της χώρας σκορπισμένη στα αζιμούθια του κόσμου.
Εκεί όμως, που ο τραγικός θαυμασμός για την απλοϊκή αυθάδεια αυτής της ειλικρινούς αριστεράς αφήγησης αρχίζει, να γίνεται σύγκρυο και ανατριχίλα, είναι, όταν η κα Μπαζιάνα αναφέρεται στο παρόν και ιδίως στο μέλλον: "Τίποτε δεν έχει τελειώσει", ο πόλεμος έχει πολλές μάχες", "έρχεται η στιγμή, που θα πρέπει, να ανακληθούν (τα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα)".
Και μετά η απόλυτος αποκάλυψη της μοναδικής αλήθειας: "ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε την κυβέρνηση αλλά δεν πήρε την εξουσία. Γιατί εξουσία δεν είναι ο υπουργός αλλά ο μηχανισμός. Υπάρχουν άνθρωποι σε θέσεις-κλειδιά που εξυπηρετούν το παλιό διεφθαρμένο σύστημα. Και περιμένω την κάθαρση".
Ιδού λοιπόν το συνολικό αφήγημα της σύγχρονης ελληνικής Αριστεράς δια χειλέων μιας κατά τεκμήριο βαθέως μυημένης: υποσχέθηκε αντίσταση και κέρδισε τις εκλογές, οπότε και αντιστάθηκε, γιατί έτσι επέβαλε η θέληση του λαού. Η καταστροφή, που ήρθε, ήταν αναπόφευκτη, όπως και ο συμβιβασμός, αλλά αυτό δεν έχει μεγάλη σημασία. Σημασία έχει, ότι η Αριστερά ήρθε στην κυβέρνηση. Τώρα, μόλις μπορέσει, θα ανατρέψει τα κακώς γενόμενα και θα δώσει στον λαό αυτό, που του αξίζει. Για να κατακτήσει την πραγματική εξουσία βέβαια πρέπει, να διώξει όλους τους δωσίλογους εγκαθιστώντας στο κράτος πραγματικούς αγωνιστές.
Νομίζω, ότι ακόμη και για τους αφελέστερους και καθ´έξιν ευκολόπιστους, η κα Μπαζιάνα βάζει τα πράγματα στην θέση τους: Η Αριστερά έκανε ο,τι έκανε για να ανέλθει για πρώτη φορά στην εξουσία. Ηρθε για να μείνει. Θα παρατείνει όσο μπορεί την παραμονή της, δίνοντας ό,τι μπορεί τώρα στα ακροατήριά της με ένα και μοναδικό σκοπό. Να υπονομεύσει τις δομές εξουσίας του αστικού κράτους εγκαθιστώντας ανθρώπους της σε θέσεις κλειδιά των μηχανισμών ιδίως της είσπραξης δημοσίων εσόδων, της απονομής δικαιοσύνης και της αποκατάστασης της τάξης, που θα την εξυπηρετούν όσο το δυνατόν τώρα και μετά στην Αντιπολίτευση προετοιμάζοντας την επόμενή της επίθεση.