του Δημήτρη Βαρτζόπουλου*
Η χρεοκοπία και τα μνημόνια διέλυσαν κυριολεκτικά το πάλαι ποτέ κραταιό ΠΑΣΟΚ. Η Νέα Δημοκρατία απώλεσε πάνω από το 30% της δυνάμεώς της. Που πήγαν αλήθεια όλοι αυτοί οι ψήφοι των αγανακτισμένων; Πάρα πολλοί στην Αριστερά ασφαλώς, όπου και αρκετοί ανήκαν και εκεί θα μείνουν. Στον καναπέ τους άλλοι, αλλά προφανώς όχι όλοι. Εξ ίσου αρκετοί επέλεξαν καινοφανείς πολιτικούς σχηματισμούς, που εποχούμενοι της διαμαρτυρίας υποσχέθηκαν πολλά και διάφορα.
10,6% τον Μάιο και 7,5% τον Ιούνιο 2012 αυτών, που εν τέλει εψήφησαν, επέλεξαν τους Ανεξάρτητους Έλληνες του Π. Καμμένου. Δεκάδες βουλευτές εξελέγησαν, μεταξύ τους και άνθρωποι σοβαροί (η πίστη στα θαύματα παραμένει ισχυροτάτη...). Σήμερα, ενώπιον δημοσκοπικών ευρημάτων πλήρους εξαφάνισης, η επίσημη πολιτική του Κόμματος συναγωνίζεται επαξίως την καλύτερη παράδοση νεοελληνικής φαρσοκωμωδίας: Εθνικόφρονες μεν , στηρίζουν την Κυβέρνηση της κομμουνιστογενούς Αριστεράς δε, ασφαλώς και δεν ψηφίζουν καμία πρόταση μομφής, για μη διακόψουν το σημαντικό έργο της, απλώς βέβαια πρέπει, να εγκαταλείψουν την Συγκυβέρνηση, επειδή η Αριστερά αυτή ξεπουλά την Μακεδονία έχοντας μάλιστα έναν ολετήρα Υπουργό Εξωτερικών. Εν τέλει ενώ φεύγουν από την Κυβέρνηση, οι Υπουργοί τους μένουν, αίρουν με την εμπιστοσύνη, αλλά δεν την αίρουν, αν δεν συνδεθεί με την Συμφωνία των Πρεσπών. Καταλάβατε τίποτε ; Όσον για τις δηλώσεις/ εμφανίσεις του Προέδρου σχετικώς με το πότε και πως θα γίνουν όλα αυτά, τι σημαίνουν και τι συνέπειες θα έχουν, αυτές χαρίζουν πλέον στο φιλοθεάμον κοινό ποιότητα ευρωπαϊκής stand up comedy.
Αρκετοί και προβεβλημένοι της αστικής διανόησης θεώρησαν, ότι το Ποτάμι ανοίγει νέους δρόμους. Φιλελεύθερος εκσυγχρονισμός, μοντερνισμός και βάλε.. 6% τον Ιανουάριο, 4% τον Σεπτέμβριο 2015 με 11 βουλευτές. Σήμερα κανείς ακόμη δεν ξέρει, πόσοι του μείνανε. Ούτε και οι ίδιοι ενδεχομένως. Μάλλον η νέα θεώρηση των πραγμάτων, που ευαγγελίζοντο, δεν έπεισε ούτε τους ίδιους. Πάντως τολμά και διατείνεται, χωρίς ίχνος αιδούς, ότι επιβάλλονται οι εκλογές, τώρα που φεύγει ο Καμμένος, αλλά θα ψηφίσει την συμφωνία των Πρεσπών, παρ´ ότι και οι πέτρες γνωρίζουν, ότι ο μόνος πραγματικά τρόπος, να πέσει ο Τσίπρας, είναι να μη πάρει πλειοψηφία στην σχετική ψηφοφορία.
Η εκλογή του Β. Λεβέντη στην Βουλή είναι ίσως το παθογνωμονικότερο σύμπτωμα της φύσεως της εγχωρίας πολιτικής ζωής ( όχι βέβαια, ότι οι Ιταλοί είναι καλύτεροι ..) Ευτυχώς ο επιθετικός αυτός αντικομφορμισμός του 3,4% των εκλογέων δεν φαίνεται, να συνεχίζεται. Από τους εννέα βουλευτές έμειναν πέντε, εκ των οποίων ένας ψήφισε και τον προϋπολογισμό του Τσίπρα.
Η παραστρατιωτική οργάνωση του εθνικοσοσιαλιστικού μορφώματος αποτρέπει την δημοσία εμφάνιση συμπτωμάτων σήψεως. Είναι το μοναδικό νεόφυτο σχήμα, που συνεχίζει. Η εκλογική του σταθερότητα είναι πράγματι μείζον πρόβλημα και πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο σοβαρού προβληματισμού.
Ο επικίνδυνος για το πολίτευμα ευτελισμός της πολιτικής ζωής της χώρας συγκεκριμενοποιείται ακόμη εναργέστερα στην συμπεριφορά του πολιτικού προσωπικού αυτών των κομμάτων. Υπετίθετο, ότι ήσαν ο αντίποδας της καμαρίλας των παλαιών κομμάτων, απ´ ευθείας προϊόντα της κοινωνίας, φορείς ριζικής ανανέωσης.
Και που το όλον κατέληξε;
Αν εξαιρέσει κανείς αυτούς, που έρχονται ξανά σε μας τους παλαιοκομματικούς, όπως και αυτούς , τους πολύ ολίγους, που τιμίως βυθίζονται μαζί με το καράβι, που επέλεξαν, πολλοί των λοιπών ξεφτιλίζουν όχι μόνον την λογική του Αριστοτέλους. Η αγωνία διατήρησης της έδρας και των κυβερνητικών αξιωμάτων, έστω και για κάποιες ημέρες, δίδουν νέο πλάτος στην έννοια του γελοίου.
Φυσικά και πρέπει να αλλάξουν πολλά. Τούτο όμως δεν γίνεται ούτε από τον καναπέ με το τηλεκοντρόλ ούτε στο καφενείο ούτε με κατάθεση της δυσφορίας στο κουτί του εκλογικού τμήματος. Η Ιστορία διδάσκει. Ό, τι εμφανίστηκε ως ρηξικέλευθο καινούριο, κατέληξε καρικατούρα χειρότερη από το χειρότερο παρελθόν.
Η νέα εποχή έρχεται μόνον με ενεργό συμμετοχή στα δρώμενα, δηλαδή στον εθελοντισμό, στον συνδικαλισμό και φυσικά στις πολιτικές οργανώσεις των λαϊκών κομμάτων.
Η πρόοδος έρχεται και επιβάλλεται από μέσα!
*Ο Δημήτρης Βαρτζόπουλος είναι πρώην γενικός γραμματέας Συντονισμού της κυβέρνησης Σαμαρά και πρώην πρόεδρος της ΝΔ Θεσσαλονίκης.