Skip to main content

Βαρτζόπουλος: Πράγματι δεν είναι ανόητος - Απλά είναι αριστερός

Άρθρο στη Voria.gr του Δημήτρη Βαρτζόπουλου, πρώην γενικού γραμματέα Συντονισμού της κυβέρνησης Σαμαρά και πρώην προέδρου της ΝΔ Θεσσαλονίκης

του Δημήτρη Βαρτζόπουλου*

Υπερβαίνοντας κατά πολύ, όπως άλλωστε και το δικαιούται, τις παλαιότερες δηλώσεις της συζύγου του για τα κίνητρα και της επιδιώξεις της Αριστεράς, ο κ. Τσίπρας ανέδειξε το υπαρξιακό ζητούμενο της Παράταξής του: την παραμονή στην εξουσία καθ´ εαυτή, ως αυτοσκοπό και -ιδίως - ως βίωμα.

«Η θητεία της κυβέρνησής μας ολοκληρώνεται το 2019. Παλεύουμε για να βγει η χώρα από τα μνημόνια. Εχουμε μπροστά μας άλλο ένα χρόνο για να υλοποιήσουμε τα σχέδιά μας και να μπορούμε να λαμβάνουμε τις δικές μας αποφάσεις. Θα έπρεπε να ήμουν ανόητος να μην το ζήσω αυτό, να είμαι πρωθυπουργός μέχρι το τέλος, πρωθυπουργός μιας χώρας που αποφασίζει μόνη της» εδήλωσε.

Είναι πρόδηλο, ότι ο Πρωθυπουργός και η παράταξή του κινείται εντός ενός εντελώς διαφορετικού αξιακού πλαισίου από αυτό, που αντιλαμβάνεται η αστική τάξη ασχέτως προσέγγισης, συντηρητικής, φιλελεύθερης ή σοσιαλδημοκρατικής.

Έννοιες «νοικοκυρίστικες», αστικής νοοτροπίας, όπως πχ «να αποχωρήσω  εγκαίρως, για να μη ρεζιλευτώ», «να διατηρήσω δυνάμεις/ κομπόδεμα για τους δύσκολους για μένα καιρούς, που έρχονται» δεν απαντώνται στην αριστερά θεώρηση των πραγμάτων, της ύπαρξης και της ιστορίας.

Τούτου δεδομένου ας εξετάσουμε πιθανές απαντήσεις στα κάτωθι επίκαιρα ερωτήματα:

Α. Τι θα κάνει ο κ Τσίπρας, αν αποδειχθεί, ότι δεν είναι δυνατή η λεγομένη «καθαρή» έξοδος από το τρίτο μνημόνιο, που ο ίδιος προκάλεσε; αν η Γερμανία συνεχίζει, να αρνείται συγκεκριμμένα άμεσα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους, πράγμα που θα επιβαρύνει πολύ την προοπτική των νέων ομολογιακών μας εκδόσεων; αν το ΔΝΤ επιβάλλει μεν την άποψή του αλλά τα μέτρα ελάφρυνσης συνδυαστούν υποχρεωτικά με προαπαιτούμενα;

Θα κάνει εκλογές ζητώντας καθαρή λαϊκή εντολή, για να αντιμετωπίσει τις νέες προκλήσεις, έστω με τον δικό του αριστερό τρόπο;

Μακάρι!

Μήπως όμως γράψει τα προαπαιτούμενα εις τα παλαιότερα των υποδημάτων του, κηρύξει ανένδοτο κατά των «ξένων αντιδραστικών κύκλων» και χρησιμοποιήσει τα δανεικά με το πανάκριβο επιτόκιο για διορισμούς;

Β. Τι θα κάνει ο κ Τσίπρας, αν δεν δεχθεί η τρόικα τα όποια ισοδύναμα και η εξάλειψη της προσωπικής διαφοράς οδηγήσει σε σημαντική μείωση των κυρίως συντάξεων;

Θα κάνει εκλογές το φθινόπωρο για να μη συντριβεί;

Μακάρι!

Μήπως όμως κατηγορήσει την επάρατη Δεξιά και το παλιό πολιτικό σύστημα, «που χρεωκόπησε την χώρα και μας έβαλε στα μνημόνια», βαπτίσει την καταβαράθρωση του ασφαλιστικού ως τελευταία θυσία και προκηρύξει καμία σαρανταριά χιλιάδες θέσεων στο δημόσιο και τους ΟΤΑ, που φυσικά θα προσληφθούν μετά τις εκλογές;

Γ. Τι θα κάνει ο κ. Τσίπρας, αν οι διαπραγματεύσεις με τα Σκόπια καταλήξουν σε συμφωνία για συνθέτη ονομασία erga omnes; τη στιγμή που δεν εχει πλειοψηφία στην Βουλή, θα προχωρήσει σε εκλογές, προσπαθώντας να προσελκύσει «προοδευτικά κεντρώα» ακροατήρια, διότι πραγματικά πιστεύει στην ανάγκη εξεύρεσης λύσης;

Μακάρι!

Μήπως όμως η όλη προσπάθειά του είναι και πάλι τα γνωστά του φούμαρα, για να εντυπωσιάσει τους ξένους κερδίζοντας χρόνο, προσπαθώντας στα μουλωκτά, να κάνει την δουλειά του στο εσωτερικό;

Μήπως πραγματικά ο κ. Τσίπρας θέλει, να ζήσει αυτόν τον χρόνο ως Πρωθυπουργός, που θα κάνει κυριολεκτικά «ό,τι γουστάρει», όπως ευθέως ομολογεί, την στιγμή που τον λογαριασμό θα τον πληρώσει ο επόμενος;

Δυστυχώς είναι πράγματι πιθανότατο, ότι είναι εξαιρετικά ειλικρινής!

Δεν είναι μόνον το απολύτως εύλογο από ψυχολογικής πλευράς, να θέλει να βιώσει κάτι για τον ίδιο και τους ομοίους του μοναδικό στην ελληνική - και ευρωπαϊκή- ιστορία. Εξήντα τόσα χρόνια μετά την κοινοβουλευτική ανάδειξη της ΕΔΑ σε απειλητική δύναμη,  η ελληνική Αριστερά όχι μόνο κυβερνά αλλά και δημιουργεί συνθήκες μελλοντικής ουσιαστικής και επιτυχημένης περιχαράκωσης του ιδεολογικού της ακροατηρίου στην πραγματική του ιστορική έκταση, κάτι  μεταξύ του 1/4 και 1/3 του πληθυσμού.

Η ένταξη του Ρουβίκκωνα, των Εξαρχείων κλπ, του βίαιου αναρχικού «τσαμπουκά» δηλαδή, δια υπουργικών χειλέων στο φαντασιακό θεσμικό της ελληνικής κοινωνίας ερεθίζει ευχάριστα  βαθέα ένστικτα της αριστεράς ψυχής.

Η υποστήριξη της ιδεολογικής αυτής ικανοποίησης με τους πρακτικούς τρόπους, που εξασφαλίζει η ύπαρξη θυλάκων στο βαθύ δημόσιο, την δικαιοσύνη και τα ένστολα σώματα, δημιουργεί νέες πραγματικότητες.

Ο κ. Τσίπρας ζεί γι αυτές.

Ας ετοιμασθούμε λοιπόν για μια μάλλον μακριά και επώδυνο αναμονή. Πλην φυσικά λοιμών, σεισμών, καταποντισμών...

*Ο Δημήτρης Βαρτζόπουλος διετέλεσε γενικός γραμματέας Συντονισμού της κυβέρνησης Αντώνη Σαμαρά, υφυπουργός Υγείας και πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής στη ΝΔ Θεσσαλονίκης.