Η καλύβα του παππού Αντώνη, ένα κτίσμα του 1939, μέσα σε έναν αυτοφυή ελαιώνα που αντικρίζει τον κόλπο της Κασσάνδρας και τα βουνά του Πηλίου και του Ολύμπου, έγινε η στέγη για τα σαπούνια του και τα όνειρά του. Η δε διαχρονική αγάπη της γιαγιάς του, Μαρίας και του πατέρα του, Γιώργου για τη σαπουνοποιία τού έδωσαν το κίνητρο να μετατρέψει τις παιδικές του μνήμες σε μια σύγχρονη επιχείρηση.
Ο 35χρονος Αντώνης Βασιλάκης, συνεχίζοντας την οικογενειακή παράδοση και έχοντας στο πλευρό του τον πατέρα του, δημιούργησε πριν από 7 χρόνια στον Πολύγυρο Χαλκιδικής την επιχείρηση χειροποίητων σαπουνιών Vasilakis, που «ταξιδεύει» με τις δημιουργίες της από τη Γαλλία και το Βέλγιο μέχρι την Ολλανδία, τη Γερμανία και τη Σλοβακία. Με υψηλή περιεκτικότητα σε εξαιρετικό παρθένο βιολογικό ελαιόλαδο, αιθέρια έλαια, άγρια βότανα από τον Χολομώντα, μοναστηριακό μέλι, κηρήθρα και πρόπολη, τα σαπούνια Vasilakis είναι 100% φυσικά, χωρίς συνθετικές χρωστικές, συντηρητικά ή οποιαδήποτε χημική ουσία, όλα χαρακτηριστικά που, όπως λέει ο Αντώνης Βασιλάκης, είναι και αυτά που τα κάνουν να ξεχωρίζουν.
Ακόμα και ο γνωστός ποιητής Ντίνος Χριστιανόπουλος έδωσε στο παρελθόν τα εύσημα στα σαπούνια Βασιλάκη, στο πλαίσιο φιλικών σχέσεων με την οικογένεια, γράφοντας χαρακτηριστικά σε ένα σημείωμα στον πατέρα του Αντώνη, Γιώργο: «Αγαπητέ μου Γιώργο, τα ωραία σαπουνάκια που μου έστειλες μου άρεσαν και με συγκίνησαν πολύ. Πρώτον γιατί δεν έχουν σχέση με κουλτουριάρικα καμώματα και δεύτερον γιατί βγαίνουν από τη δημιουργική παράδοση του Πολυγύρου».
Στα επόμενα πλάνα της Vasilakis είναι η περαιτέρω επέκταση στην εγχώρια αγορά –για την ώρα βρίσκεται σε Θεσσαλονίκη, Αθήνα και πόλεις της Βόρειας Ελλάδας- αλλά και η ενίσχυση της παρουσίας της στο εξωτερικό. Μάλιστα, σχεδιάζεται η συμμετοχή για πρώτη φορά σε έκθεση στη Γερμανία, ενώ δρομολογείται και η δημιουργία νέων κωδικών σαπουνιού –σήμερα διαθέτει οκτώ- σε άλλες μορφές, όπως φλοίδα και σκόνη.
Από τη γιαγιά Μαρία στον εγγονό Αντώνη
Η σχέση της οικογένειας Βασιλάκη με τη σαπουνοποιία ξεκίνησε από τη γιαγιά Μαρία, που έφτιαχνε σαπούνια για οικιακή χρήση, αξιοποιώντας το οικογενειακό ελαιόλαδο, αφού η καλλιέργεια της ελιάς και η παραγωγή του ελαιόλαδου ήταν η βασική οικογενειακή ενασχόληση.
Μάλιστα, ο γιος της, Γιώργος, παρακολουθούσε με δέος την όλη διαδικασία, τη μητέρα του να ετοιμάζει αποβραδίς το ελαιόλαδο και τις γειτόνισσες να φτάνουν στο σπίτι για να δώσουν ένα χεράκι.
Αν και στη συνέχεια σπούδασε εκπαιδευτικός, ποτέ δεν ξέχασε τη λαχτάρα του για τα σαπούνια και το 1996, παράλληλα με το επάγγελμα του παιδαγωγού με ειδικότητα στην ειδική αγωγή, άρχισε να ασχολείται ερασιτεχνικά με το αντικείμενο. Οι προσπάθειές του ήταν πολλές, κάποιες αποτυχημένες, οι πειραματισμοί του αμέτρητοι και η αγωνία πάνω από το σαπούνι συνεχής. Όλα αυτά έγιναν κομμάτι της παιδικής ηλικίας και του γιου του Αντώνη, που μυήθηκε ασυνείδητα στην τέχνη του σαπουνιού. Μετά από πολλές δοκιμές και επισκέψεις στο Άγιον Όρος, όπου οι μοναστηριακές συνταγές λειτούργησαν ως έμπνευση, ο Γιώργος Βασιλάκης δημιούργησε τελικά τη δική του συνταγή, που αποτελεί μέχρι και σήμερα τη βάση των σαπουνιών της εταιρείας Vasilakis.
Η ιστορία όμως των σαπουνιών δεν θα τελείωνε σε εκείνον. Ο γιος του Αντώνης, αν και σπούδασε στα ΤΕΦΑΑ με ειδικότητα στην ειδική αγωγή και δούλεψε λίγο καιρό στον κλάδο, στη Θεσσαλονίκη, συνειδητοποίησε κάποια στιγμή πως η παιδική του αγάπη για τα σαπούνια δεν είχε σβήσει. Έτσι αποφάσισε να επιστρέψει στον Πολύγυρο και να δημιουργήσει το 2013 την Vasilakis, προσεγγίζοντας πιο επαγγελματικά τη διαχρονική ενασχόληση του πατέρα του, στην οποία και ο ίδιος συμμετείχε επί χρόνια. «Θυμάμαι τον πατέρα μου να ξυπνά στις 6.30 το πρωί και να παλεύει με τα σαπούνια κι εγώ να τον παρακολουθώ. Αυτή την υπέροχη αγάπη του για τα σαπούνια μού την μετέφερε και θέλω να τον ευχαριστήσω για την τεράστια κληρονομιά που μου άφησε» λέει ο Αντώνης Βασιλάκης στη Voria.gr.
Έχοντας το πλεονέκτημα να ξεκινήσει με ένα προϊόν που είχε δουλευθεί και γίνει γνωστό από τον πατέρα του, εκείνος ήρθε να βάλει τη δική του πινελιά στην αισθητική και συσκευασία του προϊόντος, ενώ δημιούργησε ένα σύγχρονο εργαστήριο παρασκευής σαπουνιών, επιλέγοντας ως στέγη την καλύβα του παππού του, στο 6ο χλμ. Πολυγύρου-Γερακινής. Το μέρος όπου ο παππούς Αντώνης ξεκουραζόταν όταν μάζευε ελιές έμελλε να γίνει η καλύτερη στέγη για τα επαγγελματικά όνειρα του εγγονού, Αντώνη. Το νέο αίμα έφερε και νέους κωδικούς, ενώ τα σαπούνια της επιχείρησης άρχισαν να φτάνουν όλο και πιο μακριά εντός και εκτός Ελλάδος.
«Όταν απλώνουμε και δουλεύουμε το σαπούνι είναι για μένα η πιο ωραία στιγμή, εκεί πάνω στο δημιουργικό άγχος για το αν θα πάνε όλα καλά» λέει στη Voria.gr ο Αντώνης Βασιλάκης, που απολαμβάνει επίσης τη στιγμή που σφραγίζει τα σαπούνια, αλλά και την ώρα που μετά από 30 μέρες ωρίμανσης αυτά έρχονται και πάλι στα χέρια του για να συσκευασθούν και να φύγουν για τον τελικό προορισμό τους.
