Πόλεμος έχει ξεσπάσει στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης μετά την αντικατάσταση του καλλιτεχνικού διευθυντή Γιώργου Εμμανουήλ Λαζαρίδη με τη Ζωή Ζενιώδη (δείτε εδώ).
Ο κ. Λαζαρίδης με μακροσκελή δήλωση του του προχθές καταφέρεται εναντίον της διοίκησης του Μεγάρου λέγοντας χαρακτηριστικά πως «σέβομαι και εκτιμώ τη Ζωή Ζενιώδη αλλά θλίβομαι γιατί η διαδικασία επιλογής και τοποθέτησής της, εκ των πραγμάτων καταδεικνύει σαφώς το νόημα του (μάλλον ατυχούς) σλόγκαν της κυρίας Ζορμπά περί μίας “νέας εποχής εξωστρέφειας στον ΟΜΜΘ”, που δεν φαίνεται να συνάδει ούτε με τον πολιτικό της λόγο, ούτε με τις πρακτικές που υιοθετεί».
Ο επί οκταετία καλλιτεχνικός διευθυντής του Μεγάρου Μουσικής κάνει λόγο για «άρρυθμες και αντικρουόμενες διοικητικές πρακτικές», «απαξιωτική και περιφρονητική» προς τον ίδιο συμπεριφορά και «τυφλό ρεβανσισμό», ενώ θεωρεί πως η ανανέωση της θητείας του ΔΣ «ανέκοψε τη δημιουργική πορεία του ΟΜΜΘ».
Σε απάντησή του ο Οργανισμός Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης απαντά με ένα κείμενο τεσσάρων σημείων, επιχειρώντας να αντικρούσει τους ισχυρισμούς του κ. Λαζαρίδη.
Αναλυτικά ο ΟΜΜΘ αναφέρει:
1. Τα μέλη του παρόντος Δ.Σ., θέτοντας το καλό του Οργανισμού πάνω από προσωπικές πικρίες και αντεγκλήσεις και παρά τις διαφορετικές αντιλήψεις που υπήρξαν, υποστηρίξαμε το έργο του τότε Καλλιτεχνικού Διευθυντή, ενισχύοντάς τον να βρει τον βηματισμό του προς μία πορεία δημιουργική και ανάλογη με τις προκλήσεις των ημερών. Στην κατεύθυνση αυτή πενταπλασιάσαμε(!) τον προϋπολογισμό που είχε ο ίδιος να διαχειριστεί για τον σχεδιασμό του καλλιτεχνικού προγράμματος, ενώ διατηρήσαμε και συνεχίζουμε να υποστηρίζουμε τους καλλιτεχνικούς θεσμούς που εγκαινιάστηκαν επί των ημερών του.
2. Είναι τουλάχιστον παράλογο να κατηγορείται για ρεβανσισμό ένα Δ.Σ. που, συνεργαζόμενο εξαρχής με τους διορισμένους από τα προηγούμενα Δ.Σ. διευθυντές, επιχείρησε να λύσει αθόρυβα και έξω από κάθε πολιτική σκοπιμότητα τα συσσωρευμένα –από ένα πάγιο διοικητικό καθεστώς– ποικίλα και σοβαρά προβλήματα του ΟΜΜΘ. Είμαστε υπέρ της τοποθέτησης των καλλιτεχνικών και άλλων διευθυντών μέσα από ανοιχτές, δημόσιες διαγωνιστικές διαδικασίες και όχι μέσα από αδιαφανείς διορισμούς, κι αυτό ακριβώς πράξαμε, σε συνεργασία με το Υπουργείο, για τις θέσεις του Γενικού και του Καλλιτεχνικού Διευθυντή, θεσμοθετώντας διαδικασίες αξιοκρατίας, διαφάνειας και λογοδοσίας για τις θέσεις ευθύνης. Εφεξής μπορούν να διεκδικήσουν τις θέσεις αυτές συμπολίτες μας με προσόντα, από το πολύ πλούσιο δυναμικό της χώρας, που αλλιώς δεν θα είχαν ανάλογη ευκαιρία. Οι 15 λαμπροί υποψήφιοι για τη θέση του Καλλιτεχνικού Διευθυντή, με εξαιρετικά βιογραφικά ο καθένας, το αποδεικνύουν.
3. Στον 21ο αιώνα και στο πλαίσιο μιας στοιχειωδώς δημοκρατικής αντίληψης για τη διοίκηση των μεγάλων πολιτιστικών φορέων, είναι μάλλον αυτονόητο να είμαστε υπέρ της έννοιας της θητείας σε θέσεις ευθύνης και όχι υπέρ συμβάσεων αορίστου χρόνου, δηλαδή ισόβιων διευθυντών, οι οποίες, εκτός των άλλων, αποκλείουν και κάθε δυνατότητα λογοδοσίας και αξιολόγησης.
4. Και, τέλος, επειδή όντως γεννάει ερωτηματικά η χρονική στιγμή που ο πρώην Καλλιτεχνικός Διευθυντής επέλεξε για να στείλει την επιστολή του –επτά μήνες μετά την παραίτησή του–, δηλώνουμε ότι θα επιμείνουμε να κρατάμε τον ΟΜΜΘ μακριά από πολιτικές και οιονεί μικροκομματικές σκοπιμότητες.