«Η γη δεν είναι δικιά μου είναι των παιδιών μου. Θέλω να την παραδώσω όπως την έχω βρει. Είμαστε επισκέπτες και πρέπει να τη σεβόμαστε». Τα λόγια αυτά συμπυκνώνουν τη φιλοσοφία με την οποία η Άννα Αϊβαζίδη μαζί με τον σύζυγό της Νίκο δημιούργησε την πρότυπη μονάδα βιολογικής καλλιέργειας στο Φίλυρο Θεσσαλονίκης.
Στην έκταση των 15 στρεμμάτων η Άννα Αϊβαζίδη παράγει βιολογικά προϊόντα υψηλής διατροφικής αξίας στα πρότυπα της αναγεννητικής καλλιέργειας, χρησιμοποιώντας λιπάσματα από οργανικά υπολείμματα που η ίδια κομποστοποιεί, έτσι ώστε να τροφοδοτεί το έδαφος με θρεπτικά στοιχεία για να είναι γόνιμο και την επόμενη χρονιά.
Μητέρα τεσσάρων παιδιών, ξεκίνησε ερασιτεχνικά από το μηδέν με πολλή αγάπη για τη γη και χωρίς δεύτερη σκέψη επέλεξε βιολογική καλλιέργεια, γιατί το κτήμα παρήγαγε τροφή για την οικογένειά της. Πριν από επτά χρόνια αποφάσισε να ασχοληθεί και επαγγελματικά και πλέον πουλά τα προϊόντα σε όλες τις βιολογικές αγορές της Θεσσαλονίκης και σε επιλεγμένα καταστήματα.
«Έχουμε βρώσιμα άνθη, baby leaves, μικρόφυλλα που μπαίνουν σε σαλάτες που κόβονται σε μικρή ηλικία προτού αναπτυχθούν, μετά πάμε σε μούρα, βατόμουρα σμέουρα, godji berry, φράουλες και κάποιες σπάνιες ποικιλίες ντομάτας, μαύρη, κίτρινη, πορτοκαλί, ριγωτή, σπάνιες ποικιλίες από κοινά λαχανικά και microgreens, δηλαδή βλαστάρια. Για παράδειγμα, βάζεις το μπρόκολο από κοινό σπόρο κι έπειτα από 4-5 μέρες σκάει ο σπόρος και εμφανίζει τα πρώτα φυλλαράκια. Αυτά τα κόβουμε και ονομάζουμε βλαστούς. Στα 100 γραμμάρια υπάρχει βιταμίνη C σαν να τρως 10 κιλά μπρόκολο. Είναι μεγάλης θρεπτικής αξίας και δεν χρειάζεται να τρως μεγάλη ποσότητα για να καλύψεις τις ημερήσιες ανάγκες σε βιταμίνες και ιχνοστοιχεία. Επίσης καλλιεργούμε αποκλειστικά παραδοσιακές ποικιλίες δεν δουλεύω υβριδικά. Από ό,τι ντομάτα παράγω κρατάω σπόρο και του χρόνου βάζω τα ίδια φυτά», λέει στη Voria.gr η κ. Αϊβαζίδη.
Στο Βιολογικό Αγρόκτημα Αϊβαζίδη όλα τα οπωροκηπευτικά καλλιεργούνται χωρίς την παραμικρή χρήση χημικών, λιπασμάτων ή φυτοφαρμάκων. Για λίπασμα χρησιμοποιούνται άχυρα, κλαδιά, ξερά χόρτα, βολβούς, αποφάγια και κάθε είδους παραπροϊόντα που γίνονται κομπόστ. Ως ζιζανιοκτόνο χρησιμοποιείται απόσταγμα… τσουκνίδας που ψεκάζεται στα φυτά, δίνοντάς τους μια ιδιαίτερη μυρωδιά που λειτουργεί απωθητικά για τα έντομα. Για τις δε αγροτικές εργασίες δεν χρησιμοποιούνται τρακτέρ ή άλλα γεωργικά μηχανήματα, αλλά μόνο η παραδοσιακή… τσάπα. Όλα αυτά συμβάλλουν ώστε η καλλιέργεια να έχει το μικρότερο δυνατό περιβαλλοντικό αποτύπωμα. Επιπλέον, απαλλάσσουν την κ. Αϊβαζίδη από ένα σημαντικό κόστος, το οποίο έχει γίνει δυσβάσταχτο για τους αγρότες το τελευταίο διάστημα εξαιτίας του κύματος ανατιμήσεων, αν και προσθέτουν χρόνο και κόπο, γι’ αυτό για τις αγροτικές εργασίες απασχολεί δύο εργάτες σε μόνιμη βάση.
Στις ιδιαιτερότητες του κτήματος περιλαμβάνεται το γεγονός ότι τα είδη είναι αναμεμιγμένα μεταξύ τους. «Δεν θα βρεις ντομάτα να καλύπτει πέντε στρέμματα. Ανάμεσα θα έχει βασιλικό, που δίνει γεύση έξτρα, θα υπάρχει κατιφές, λουλούδι που προστατεύει από τα έντομα, καλεντούλα. Το ένα φυτό συνυπάρχει με το άλλο», εξηγεί η κ. Αϊβαζίδη.
Στην πορεία η κ. Αϊβαζίδη ξεκίνησε και οικοτεχνία τυποποιώντας τα προϊόντα με φιλικές προς το περιβάλλον συσκευασίες. «Χρησιμοποιώ συσκευασίες από ανακυκλωμένο πλαστικό. Δυστυχώς, η Ελλάδα είναι πολύ πίσω σε αυτόν τον τομέα και δεν συμφέρει οικονομικά να πας σε κάτι διαφορετικό. Υπάρχουν “πλαστικά” από άμυλο πατάτας, όμως βγαίνει 1,2 ευρώ η συσκευασία. Είναι δηλαδή πιο ακριβή από το ίδιο το προϊόν και ο καταναλωτής ειδικά αυτήν την περίοδο δεν μπορεί και δεν θα πληρώσει το έξτρα», σημειώνει.
«Χρειάζεται ενημέρωση των αγροτών»
Για την κ. Αϊβαζίδη ο σεβασμός στη γη και η αναγεννητική γεωργία είναι μονόδρομος. «Όλοι τώρα αναζητούν χωράφια που να είναι σε αγρανάπαυση. Όμως αν καλλιεργήσεις δέκα χρόνια ένα χωράφι με συμβατικό τρόπο, μετά δεν θα μπορείς να βάλεις τίποτα. Είναι η μοναδική λύση, αν θέλουμε να προσέχουμε αυτό που καλλιεργούμε και να παράγουμε υψηλότερης διατροφικής αξίας προϊόντα», τονίζει.
Η ίδια υπογραμμίζει την ανάγκη να έχουν σωστή ενημέρωση οι νέοι αγρότες ως προς την αξία των βιολογικών καλλιεργειών. «Γενικώς πρέπει να δούμε το θέμα της ενημέρωσης. Όχι μόνο το να καλλιεργούμε και να έχουμε επιδότηση. Πρέπει να ενημερωθεί ο αγρότης για τους κινδύνους που έχει από τα φάρμακα, για τις επιπτώσεις στην υγεία του και στη γη. Ειδικά τα νέα παιδιά που είναι πιο ανοιχτόμυαλα πρέπει να έχουν επιλογή. Να γνωρίζουν ότι υπάρχουν δύο μορφές καλλιεργειών, η συμβατική και η βιολογική. Στην Ελλάδα είμαστε πολύ πίσω, έχουμε μόλις 8% βιολογικές καλλιέργειες, όταν, για παράδειγμα, στην Αυστρία το ποσοστό είναι στο 38%. Προ κορωνοϊού δεχόμασταν επισκέψεις στο κτήμα, ενώ ξεκινήσαμε και με σχολεία. Όχι να πουλήσουμε κάτι, αλλά για να έρθουν να μας γνωρίσουν και να μάθουν πώς καλλιεργούμε», αναφέρει.
Η κ. Αϊβαζίδη εκφράζει την ευχή η κρίση που έχει δημιουργήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία να αλλάξει τη νοοτροπία των αγροτών και όσων λαμβάνουν αποφάσεις σχετικά με τις καλλιέργειες, αλλά και τις διατροφικές συνήθειες των καταναλωτών, σημειώνοντας πως η διαφορά στις τιμές μεταξύ βιολογικής και συμβατικής αγοράς δεν είναι μεγάλη, σε αντίθεση με το όφελος για την υγεία.