Είναι ένα απλό δείγμα της μέρας που ξημερώνει την επομένη της πανδημίας: Υπολογίζεται ότι περισσότερες από 80 χώρες έχουν ήδη προσφύγει το τελευταίο διάστημα στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) και με τον έναν ή τον άλλον τρόπο ζητούν τη συνδρομή του για να ξεπεράσουν τον σκόπελο.
Με το αζημίωτο βέβαια, αλλά όλοι ξέρουμε (ειδικά εδώ στην Ελλάδα, που έχουμε την εμπειρία της τελευταίας δεκαετίας) τι συνεπάγεται κάτι τέτοιο. Μέτρα, λιτότητα και προγράμματα επιτήρησης. Ακόμα και για χώρες που βρίσκονται στην ουρά μιας «συνεργασίας» με το Ταμείο, όπως, για παράδειγμα, η χώρα μας.
Γι αυτό το λόγο, λοιπόν, το γεγονός ότι ο γνωστός και μη εξαιρετέος Πολ Τόμσεν έσπευσε να ξεκαθαρίσει ότι για την Ελλάδα το χτύπημα από τον κορωνοιό θα είναι πολύ μεγάλο προκάλεσε στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης ένα σύγκρυο. Ούτως ή άλλως, τα μηνύματα που λαμβάνει η Αθήνα από διάφορες πηγές ενημέρωσης που έχει, δεν είναι και οι καλύτερες, ούτε οι πιο αισιόδοξες. Σύμφωνα με πληροφορίες, τα τμήματα αναλύσεων δυο τουλάχιστον μεγάλων ελληνικών τραπεζών έχουν ενημερώσει ότι προβλέπουν μείωση του ΑΕΠ κατά 15% στο δεύτερο τρίμηνο. Οπερ σημαίνει ότι το 10%, για το σύνολο του έτους, που κάνει λόγο το ΔΝΤ μάλλον δεν στερείται παντελώς βάσης. Υπάρχει μάλιστα και πολύ γνωστός Έλληνας επιχειρηματίας που προβλέπει δημόσια βύθιση της τάξης του 20% για φέτος, αν και εκτιμάται ότι είναι υπερβολικός.
Πάντως και γι αυτό το λόγο, η εντολή που δόθηκε στο οικονομικό επιτελείο είναι να κάνει μια πρόβλεψη για παράταση του μέτρου των 800 ευρώ και τον Μάιο, αλλά πέραν τούτου ουδέν. Βλέπετε, δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια. Αν και πρόβλημα ρευστότητας δεν εκτιμάται ότι θα αντιμετωπισθεί πριν τον Ιούλιο. Εκτιμάται όμως ότι μέχρι τότε η πανδημία θα έχει περάσει.