Σάλο έχει προκαλέσει η ερασιτεχνική ταινία «Ξεπαρθενών» η οποία παρουσιάζει δύο γκέι άνδρες να κάνουν έρωτα στην Ακρόπολη.
Πρόκειται για ταινία που προβλήθηκε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης τον περασμένο Δεκέμβριο και όπως έγινε γνωστό από την τηλεόραση του ΑΝΤ1, η ταινία ακολουθεί μια παρέα νεαρών να κάνει βόλτα στην Ακρόπολη μαζί με ένα χωρισμένο ζευγάρι ανδρών, στους οποίους λένε ότι πρέπει να τα ξαναβρούν. Οι δύο άνδρες παραδέχονται ότι είναι ερωτευμένοι, κάνουν σεξ και οι υπόλοιποι σχηματίζουν μια ανθρώπινη αλυσίδα γύρω τους. Με το που φεύγει το πλάνο από τους δύο άνδρες, σηκώνεται η κάμερα και δείχνει την Ακρόπολη.
Από την πλευρά του υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού αναφέρει σε επίσημη ανακοίνωσή του για την ταινία ότι «για τις συγκεκριμένες σκηνές προφανώς δεν έχει δοθεί καμία άδεια από τις καθ΄ ύλην αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού. Ο αρχαιολογικός χώρος της Ακρόπολης δεν προσφέρεται για κανενός είδους ακτιβιστική ή άλλη δραστηριότητα, η οποία προσβάλλει και συμπεριφέρεται ασεβώς στο μνημείο».
Με εντολή της υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού προς την Προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Πόλης Αθηνών, διενεργείται προκαταρκτική εξέταση, σύμφωνα με όσα προβλέπονται στον Κώδικα Κατάστασης Δημοσίων Πολιτικών Διοικητικών Υπαλλήλων, προκειμένου να διερευνηθούν οι συνθήκες υπό τις οποίες έλαβε χώρα το περιστατικό και να αποδοθούν ευθύνες.
Για το θέμα μίλησε και ο πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, Σπύρος Μπιμπίλας, ο οποίος είπε: «Κάθε μέρα ακούμε και κάτι παράλογο. Μου το έστειλαν στο mail για να το δω. Αισθάνομαι ντροπή σαν Έλληνας. Είμαι και αρχαιολάτρης και με λυπεί πολύ αυτό που έγινε».
Ο Σπύρος Μπιμπίλας πρόσθεσε επίσης ότι «στο όνομα του ακτιβισμού δεν μπορούμε να τα θυσιάζουμε όλα και να κάνουμε ό,τι θέλουμε. Δεν το θεωρώ ακτιβισμό αυτό».
Η ταινία
Η ταινία προβλήθηκε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης τον περασμένο Δεκέμβριο. Οι συντελεστές της ταινίας την περιγράφουν ως εξής:
«Μία παρέα έχει μόλις τελειώσει την πεζοπορία της και αράζει απολαμβάνοντας το ηλιοβασίλεμα. Στη συζήτηση έρχονται μνήμες από προηγούμενα χρόνια των μελών της. Μνήμες περισσότερης ανεμελιάς, αλητείας και τόλμης στον έρωτα. Η παρέα αποφασίζει να μεσολαβήσει ώστε όσα λέγονται να μην είναι μόνο μνήμες. Ό,τι αξίζει γι’ αυτήν να έχει παρόν και μέλλον επίσης.
Μέσα από τη συντροφικότητα, το χιούμορ, το κέντρισμα του αισθησιασμού η παρέα συντροφεύει τα μέλη της να βιώσουν τον ερωτισμό σε δημόσια μέρη, όπως παλιά. Μαζί, ο δημόσιος χώρος που είναι φορτισμένος με τα στοιχεία ενός πατριαρχικού και εθνικιστικού πλαισίου αποχτά ρωγμές, για να αναδυθεί ακριβώς αυτός ο ερωτισμός».