Για τις προκλήσεις του μέλλοντος στην περιφέρεια του Νομού Θεσσαλονίκης, γράφει ο Γιώργος Αρβανιτίδης.
Γράφει ο Γιώργος Αρβανιτίδης,
τ. Δήμαρχος Εχεδώρου,
Υπ. Βουλευτής ΠΑΣΟΚ στη Β΄ Περιφέρεια Θεσσαλονίκης:
Στο θεσμοθετημένο Ρυθμιστικό Σχέδιο για την ανάπτυξη της Θεσσαλονίκης διατυπώνεται ο στόχος: «Η άμβλυνση των ανισοτήτων στην κατανομή του κοινωνικού εξοπλισμού και στην ποιότητα του οικιστικού και φυσικού περιβάλλοντος με ανακατανομή χρήσεων, λειτουργιών και επενδύσεων προς όφελος κυρίως των δυτικών και των λοιπών υποβαθμισμένων περιοχών».
Κανείς δε μπορεί να αμφισβητήσει τη σαφήνεια και την εγκυρότητα της διατύπωσης. Και κανείς δεν τολμά να το κάνει-τουλάχιστον ανοιχτά. Για να επιτευχθεί αυτό όμως
δε χρειάζονται λόγια αλλά χρειάζεται δράση. Πρώτα από όλα όμως πρέπει να γίνει αντιληπτό πως μεγάλες υπερτοπικές εγκαταστάσεις, δραστηριότητες και λειτουργίες πρέπει να διασπαρούν στην περιφέρεια του νομού , ανατολική και δυτική. Με Γνώση, Σχέδιο και Όραμα.
Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια αυτά έλειψαν από την ηγεσία της κρατικής εξουσίας.
Στην πορεία της επίτευξης του παραπάνω στόχου, η χωροθέτηση της ΔΕΘ, ο σχεδιασμός των βιομηχανικών ζωνών και των επιχειρηματικών πάρκων, το δυτικό τόξο, η διαμόρφωση του πλέγματος των σιδηροδρομικών γραμμών, η αναβάθμιση της παραθαλάσσιας ζώνης Μενεμένης-Καλοχωρίου, τα κέντρα logistics, κ.ά. είναι αναγκαία βήματα που πρέπει να γίνουν ώστε να μπει η Δυτική Θεσσαλονίκη σε αναπτυξιακή τροχιά.
Ως Δήμαρχος Εχεδώρου οραματίστηκα, σχεδίασα και αγωνίστηκα να υλοποιήσω πολλά από τα παραπάνω. Θα ήθελα να συνδυαστώ με μία πιο συνεργάσιμη πολιτική ηγεσία. Αλλά αυτό που ήθελα κυρίως, ήταν να συμπορευθώ με αντίστοιχες πρωτοβουλίες της Αυτοδιοίκησης σε άλλες περιοχές του νομού μας.
Και ευτυχώς η Τοπική Αυτοδιοίκηση και οι άνθρωποι της κατανόησαν το μέγεθος του στοιχήματος και όλοι μαζί πορευθήκαμε προς την ίδια κατεύθυνση, της αναζωογόννησης των περιοχών μας μέσα από την ανάληψη υπερτοπικών πρωτοβουλιών, όσο κι αν αυτό κακοφάνηκε σε εκείνους που ήθελαν μία «μάχη περιοχών» και «αναμέτρηση Δημάρχων».
Η κατεύθυνση αυτή είναι επίσης ωφέλιμη για το μεγάλο αστικό χώρο του Πολεοδομικού Συγκροτήματος γιατί λειτουργεί απελευθερωτικά και ανακουφιστικά για αυτό , αφού οι λειτουργίες της περιφέρειας θα αναβαθμίσουν την ποιότητα ζωής των πολιτών του.
Η οπτική γωνία που προτείνω για την αναπτυξιακή συγκρότηση όλου του περιφερειακού τόξου του νομού Θεσσαλονίκης , ανατολικού και δυτικού, συμβαδίζει απολύτως με τις σύγχρονες εξελίξεις και με την ευρωπαϊκή λογική, που αντιμετωπίζουν τις μεγάλες πόλεις όχι πλέον στα στενά τους όρια αλλά στη Μητροπολιτική τους διάσταση.
Ορισμένα στοιχεία που επιβεβαιώνουν την ορθότητα αυτής της επιλογής είναι:
- Οι βασικές αλλαγές στη Βαλκανική (ένταξη γειτονικών χωρών στην Ε.Ε.)
- Η σταδιακή ένταξη της πόλης της Θεσσαλονίκης και της περιφέρειας της σε ποικίλα αναπτυξιακά διευρωπαϊκά δίκτυα
- Οι συνεχιζόμενες αλλαγές στην εσωτερική λειτουργική συγκρότηση του Πολεοδομικού Συγκροτήματος, με ένταση των φαινομένων προαστικοποίησης του πληθυσμού και την αποαστικοποίηση των παραγωγικών δράσεων.
- Οι ραγδαίες αυξήσεις οχημάτων και μετακινήσεων, που δεν μπορούν να καταστούν διαχειρίσιμες στα στενά όρια της πόλης.
Όλα αυτά αποτελούν προκλήσεις για το μέλλον. Αυτό όμως δε σημαίνει πως θα αντιμετωπιστούν στο μέλλον. Πρέπει να αντιμετωπιστούν τώρα με νέα σχέδια, νέους ανθρώπους, νέα πολιτική βούληση.
Γιατί το μέλλον ξεκινά τώρα!
τ. Δήμαρχος Εχεδώρου,
Υπ. Βουλευτής ΠΑΣΟΚ στη Β΄ Περιφέρεια Θεσσαλονίκης:
Στο θεσμοθετημένο Ρυθμιστικό Σχέδιο για την ανάπτυξη της Θεσσαλονίκης διατυπώνεται ο στόχος: «Η άμβλυνση των ανισοτήτων στην κατανομή του κοινωνικού εξοπλισμού και στην ποιότητα του οικιστικού και φυσικού περιβάλλοντος με ανακατανομή χρήσεων, λειτουργιών και επενδύσεων προς όφελος κυρίως των δυτικών και των λοιπών υποβαθμισμένων περιοχών».
Κανείς δε μπορεί να αμφισβητήσει τη σαφήνεια και την εγκυρότητα της διατύπωσης. Και κανείς δεν τολμά να το κάνει-τουλάχιστον ανοιχτά. Για να επιτευχθεί αυτό όμως
δε χρειάζονται λόγια αλλά χρειάζεται δράση. Πρώτα από όλα όμως πρέπει να γίνει αντιληπτό πως μεγάλες υπερτοπικές εγκαταστάσεις, δραστηριότητες και λειτουργίες πρέπει να διασπαρούν στην περιφέρεια του νομού , ανατολική και δυτική. Με Γνώση, Σχέδιο και Όραμα.
Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια αυτά έλειψαν από την ηγεσία της κρατικής εξουσίας.
Στην πορεία της επίτευξης του παραπάνω στόχου, η χωροθέτηση της ΔΕΘ, ο σχεδιασμός των βιομηχανικών ζωνών και των επιχειρηματικών πάρκων, το δυτικό τόξο, η διαμόρφωση του πλέγματος των σιδηροδρομικών γραμμών, η αναβάθμιση της παραθαλάσσιας ζώνης Μενεμένης-Καλοχωρίου, τα κέντρα logistics, κ.ά. είναι αναγκαία βήματα που πρέπει να γίνουν ώστε να μπει η Δυτική Θεσσαλονίκη σε αναπτυξιακή τροχιά.
Ως Δήμαρχος Εχεδώρου οραματίστηκα, σχεδίασα και αγωνίστηκα να υλοποιήσω πολλά από τα παραπάνω. Θα ήθελα να συνδυαστώ με μία πιο συνεργάσιμη πολιτική ηγεσία. Αλλά αυτό που ήθελα κυρίως, ήταν να συμπορευθώ με αντίστοιχες πρωτοβουλίες της Αυτοδιοίκησης σε άλλες περιοχές του νομού μας.
Και ευτυχώς η Τοπική Αυτοδιοίκηση και οι άνθρωποι της κατανόησαν το μέγεθος του στοιχήματος και όλοι μαζί πορευθήκαμε προς την ίδια κατεύθυνση, της αναζωογόννησης των περιοχών μας μέσα από την ανάληψη υπερτοπικών πρωτοβουλιών, όσο κι αν αυτό κακοφάνηκε σε εκείνους που ήθελαν μία «μάχη περιοχών» και «αναμέτρηση Δημάρχων».
Η κατεύθυνση αυτή είναι επίσης ωφέλιμη για το μεγάλο αστικό χώρο του Πολεοδομικού Συγκροτήματος γιατί λειτουργεί απελευθερωτικά και ανακουφιστικά για αυτό , αφού οι λειτουργίες της περιφέρειας θα αναβαθμίσουν την ποιότητα ζωής των πολιτών του.
Η οπτική γωνία που προτείνω για την αναπτυξιακή συγκρότηση όλου του περιφερειακού τόξου του νομού Θεσσαλονίκης , ανατολικού και δυτικού, συμβαδίζει απολύτως με τις σύγχρονες εξελίξεις και με την ευρωπαϊκή λογική, που αντιμετωπίζουν τις μεγάλες πόλεις όχι πλέον στα στενά τους όρια αλλά στη Μητροπολιτική τους διάσταση.
Ορισμένα στοιχεία που επιβεβαιώνουν την ορθότητα αυτής της επιλογής είναι:
- Οι βασικές αλλαγές στη Βαλκανική (ένταξη γειτονικών χωρών στην Ε.Ε.)
- Η σταδιακή ένταξη της πόλης της Θεσσαλονίκης και της περιφέρειας της σε ποικίλα αναπτυξιακά διευρωπαϊκά δίκτυα
- Οι συνεχιζόμενες αλλαγές στην εσωτερική λειτουργική συγκρότηση του Πολεοδομικού Συγκροτήματος, με ένταση των φαινομένων προαστικοποίησης του πληθυσμού και την αποαστικοποίηση των παραγωγικών δράσεων.
- Οι ραγδαίες αυξήσεις οχημάτων και μετακινήσεων, που δεν μπορούν να καταστούν διαχειρίσιμες στα στενά όρια της πόλης.
Όλα αυτά αποτελούν προκλήσεις για το μέλλον. Αυτό όμως δε σημαίνει πως θα αντιμετωπιστούν στο μέλλον. Πρέπει να αντιμετωπιστούν τώρα με νέα σχέδια, νέους ανθρώπους, νέα πολιτική βούληση.
Γιατί το μέλλον ξεκινά τώρα!