Για την ισορροπία στη σχέση των ασφαλιστικών εταιριών με τα εναλλακτικά δίκτυα και τα παραδοσιακά δίκτυα, μίλησε ο γενικός διευθυντής της Εθνικής Ασφαλιστικής, κ. Γιώργος Ζαφείρης.
Ερωτηθείς κατά τη διάρκεια σχετικού πάνελ, στο πλαίσιο του The Economist First Insurance Forum, για τη μεταστροφή των ασφαλιστικών εταιριών στα παραδοσιακά δίκτυα, ενώ στις αρχές της δεκαετίας «ερωτοτροπούσαν» με τα εναλλακτικά δίκτυα, ο κ. Ζαφείρης, διευκρίνισε τα εξής:
«H σχέση μιας ασφαλιστικής εταιρείας με τα εναλλακτικά και τα συνδεδεμένα δίκτυα σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί ένα ασύμμετρο Ιψενικό τρίγωνο, αλλά αντιθέτως ένα συγκροτημένο σύστημα στο οποίο όλοι έχουν ξεκάθαρο ρόλο και θέση.
Προφανώς και με την κρίση άλλαξαν τα δεδομένα και οι ανάγκες, αλλά παράλληλα δεν θα μπορούσαμε να αγνοήσουμε και τις επιταγές της εποχής, όπως αυτές διαμορφώνονται κυρίως από την τεχνολογία. Θεωρώ ότι οι δύσκολες οικονομικές συνθήκες βοήθησαν στο να περάσουμε γρήγορα από την εφηβεία στην ωριμότητα και να μπορέσουμε να διακρίνουμε – χωρίς απώλειες – τη σημασία, την αναγκαιότητα και το πεδίο ανάπτυξης κάθε δικτύου.
Και είμαι βέβαιος πως όλοι οι επαγγελματίες διαμεσολαβητές, όλοι όσοι έχουν αποφασίσει να κάνουν καριέρα στην ασφαλιστική διαμεσολάβηση, σήμερα κατανοούν απόλυτα πως η τεχνολογία, το internet of things, το big data, μπορούν να λειτουργήσουν αποκλειστικά και μόνο υπέρ τους, φέρνοντάς τους ακόμη πιο κοντά στον πελάτη, στις συνήθειες και στις προσδοκίες του».
«Επομένως», διευκρίνισε ο κ. Ζαφείρης, «δεν θα μιλούσα για μεταστροφή που πυροδοτήθηκε από την κρίση. Θα μιλούσα για ισορροπία που επήλθε νωρίτερα λόγω κρίσης. Για τις επιτακτικές ανάγκες που προέβαλε η μακροχρόνια ύφεση και που το παραδοσιακό κράτος πρόνοιας δεν έχει πλέον τα αποθέματα να καλύψει.
O στόχος κάθε κράτους που σέβεται τους πολίτες του, κάθε ασφαλιστικής εταιρίας και κάθε επαγγελματία ασφαλιστικού διαμεσολαβητή θα πρέπει να είναι να μην υπάρχει ούτε ένας συμπολίτης μας ανασφάλιστος. Και σήμερα, η διεθνής πρακτική και η οικονομική ρευστότητα που επικρατεί στον πλανήτη μας, δείχνουν πως για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος θα πρέπει να μάθουμε να αξιοποιούμε όλα τα διαθέσιμα μέσα, πάντα με τρόπο ισότιμο και διακριτό. Θα πρέπει να σταματήσουμε τους αφορισμούς και να δουλέψουμε συστηματικά κάνοντας ο καθένας αυτό στο οποίο είναι ο καλύτερος».
Και πρόσθεσε «Το tied agency, το συνδεδεμένο δίκτυο, που εκπροσωπείται σήμερα στο πάνελ του Economist από κορυφαία στελέχη της αγοράς μας, είχε πάντοτε και θα εξακολουθήσει να έχει τον δικό του μοναδικό ρόλο, τόσο στην διάδοση του θεσμού και στην διασφάλιση του ατόμου και της οικογένειας, όσο στην προσέλκυση νέων συνεργατών, στην δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και στην ανάδειξη επαγγελματιών που με την δουλειά τους συμβάλλουν στη συνοχή του κοινωνικού ιστού και στην ενίσχυση όλων των κλάδων της οικονομίας της χώρας. Ασφαλιστικές εταιρίες και ασφαλιστικοί διαμεσολαβητές είμαστε όλοι ένα. Και είμαστε εδώ για να αφαιρούμε βάρη από το κράτος. Είμαστε εδώ για να ανακουφίζουμε τον κρατικό προϋπολογισμό, για να ενισχύσουμε στην οικονομική δραστηριότητα και να δίνουμε περιθώρια στην δημόσια διοίκηση να μεριμνά και περιθάλπει τους πιο αδύναμους. Κάνουμε, και θα συνεχίσουμε να κάνουμε, την δουλειά μας με ευθύνη και προσήλωση. Παρά τα συνεχή βάρη και τα εντεινόμενα αντικίνητρα εξακολουθούμε να είμαστε εδώ, να επενδύουμε στους ανθρώπους μας και να επιστρέφουμε στην κοινωνία».
Στο μεταξύ, ο γενικός διευθυντής της Εθνικής Ασφαλιστικής, κ. Γ. Ζαφείρης, έκανε μια αναδρομή στη φάση δημιουργίας προϊόντων που πέρασαν οι ασφαλιστικές εταιρίες και στο ρόλο του bancassurance.
Συμπερασματικά, όπως τόνισε, αναφερόμενος καθολοκά στην ασφαλιστική αγορά, οι ασφαλιστικές εταιρίες δημιουργούν και διαθέτουν δύο βασικές κατηγορίες ασφαλιστικών προϊόντων:
* Τα τυποποιημένα – ασφάλιση αυτοκινήτου, ταξιδιωτική ασφάλιση, υπηρεσίες πρωτοβάθμιας φροντίδας ή ένα unit linked επενδυτικό, και
* Τα σύνθετα προϊόντα, όπως για παράδειγμα τα συνταξιοδοτικά, τα ισόβια, τα νοσοκομειακά, οι ασφαλίσεις περιουσίας, τα προγράμματα ασφάλισης μεγάλων εμπορικών και βιομηχανικών κινδύνων
Τα κύρια χαρακτηριστικά των τυποποιημένων ασφαλιστικών προϊόντων, είναι ότι το εύρος των καλύψεών τους είναι περιορισμένο, ότι ο καταναλωτής μπορεί εύκολα να τα συγκρίνει και ότι αντιλαμβάνεται πλήρως ποια θα είναι τα οφέλη που θα αποκομίσει. Είναι προϊόντα τα οποία αγοράζονται με κριτήριο την τιμή τους, συνήθως δεν είναι οπωσδήποτε η συμβουλή από ειδικό και ο καταναλωτής αποκτά εμπειρία από τις επαναλαμβανόμενες αγορές που πραγματοποιεί.
Τα ασφαλιστικά αυτά προϊόντα έχουν συνήθως πολύ χαμηλό ασφάλιστρο και αντίστοιχα περιορισμένο περιθώριο αμοιβής για τον επαγγελματία ασφαλιστικό διαμεσολαβητή.
Αντιθέτως, τα σύνθετα προϊόντα διαθέτουν μεγάλο εύρος καλύψεων, ο καταναλωτής δεν μπορεί από μόνος του να διαπιστώσει ποιες καλύψεις χρειάζεται και κατά συνέπεια δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει και τον τρόπο με τον οποίο θα λειτουργήσει, θα ανταποκριθεί, το πρόγραμμα που αγοράζει είτε όταν το χρειαστεί είτε όταν φτάσει στην λήξη του.
Επομένως στα σύνθετα προϊόντα, ο ρόλος του ασφαλιστικού διαμεσολαβητή είναι καταλυτικής σημασίας και ως προς την παρουσίαση όλων των διαστάσεων ενός προϊόντος και γιατί είναι ο μόνος που μπορεί να προχωρήσει σε συγκρίσεις και ανάλυση αναγκών και γιατί στο επίπεδο αυτό οι ανάγκες του καταναλωτή αλλάζουν από χρόνο σε χρόνο και επομένως δεν υπάρχει χώρος για επαναλαμβανόμενη αγορά του ίδιου ασφαλιστικού προγράμματος.
Επομένως στα σύνθετα προϊόντα ασφάλισης ο ρόλος της διαμεσολάβησης είναι μοναδικός, καθοριστικός και αναντικατάστατος είτε αναφερόμαστε σε μεσίτες και πράκτορες που συνήθως εξειδικεύονται στις ασφαλίσεις περιουσίας και ευρύτερα στους αποκαλούμενους κλάδους ζημιών και γενικής αστικής ευθύνης είτε στο agency system που διατηρεί σταθερά και διαχρονικά την πρωτοκαθεδρία στις ατομικές ασφαλίσεις που αφορούν στη ζωή μας, στην υγεία μας, στη σύνταξή μας, στην εξασφάλιση ενός καλύτερου αύριο για εμάς και τα παιδιά μας.