του Κωνσταντίνου Ζέρβα, kvzervas@gmail.com*
Κάπου εκεί στα τέλη του 2009, στο λυκόφως μιας λαμπερής δεκαετίας κανείς δεν φανταζόταν τι μας περίμενε. Ζούσαμε μέσα στη λάμψη των Ολυμπιακών αγώνων του 2004, των μεγάλων έργων και της «θωρακισμένης ελληνικής οικονομίας». Δέκα χρόνια μετά βρισκόμαστε στη δύση μιας δεκαετίας που μας προσγείωσε μεν ανώμαλα αλλά δυστυχώς δεν μας έκανε σοφότερους, και δικαιότερους. Κυβερνώντες και κυβερνώμενους!
Πλέον όλοι ξέρουμε όλους. Ουδείς αναμάρτητος ιδιαίτερα όσοι έχουν δοκιμασθεί. Πολλοί «μύθοι» και αυταπάτες έχουν, υποτίθεται, λήξει. Και έρχεται μια χρονιά που …προβλέπεται ακόμα πιο έντονη. Χρονιά επιλογών και αλλαγών. Το 2019 θα ολοκληρώσει μια υπάρχουσα ένταση, με νέο πάθος και καινούριες προτάσεις. Οι πολλαπλές εκλογές μέσα στην επόμενη χρονιά θα αλλάξουν το πολιτικό τοπίο σε επίπεδο εθνικό, περιφερειακό και βεβαίως, δημοτικό.
Για να παραμείνουμε στο γιορτινό κλίμα, όπως λέει το τραγούδι «γέρε χρόνε φύγε τώρα, πάει η δική σου η σειρά…». Οι παλαιότεροι φεύγουν, αλλάζουν και κάθε χρόνο τέτοια εποχή ελπίζουμε πως όλα όσα θα έρθουν θα είναι πολύ καλύτερα. Αυτό όμως θα συμβεί αν στα σχέδια που θα κάνουμε, στη λίστα των επιθυμιών μας για τη νέα χρονιά, καταφέρουμε να ξεφύγουμε από τα λάθη του παρελθόντος μας.
Αν αντί να προχωρούμε διαρκώς μπροστά και να υλοποιούμε καινούριες ιδέες κι εμπειρίες, δεν κάνουμε πισωγυρίσματα, δεν επιμένουμε στην ανακύκλωση των επιλογών μας που έπρεπε κανονικά να πετάξουμε στον σκουπιδοφάγο, στο «χρονοντούλαπο της ιστορίας»!
Ενώ όλα έπρεπε να αλλάξουν, μάλλον όλα τα ίδια μένουν. Σε επίπεδο λόγου και πρότασης, σε αδυναμία υλοποίησης κι εκσυγχρονισμού.
Γιατί μπορούμε και πρέπει να αφήσουμε τα λάθη πίσω μας. Να μάθουμε από αυτά και να πορευτούμε μπροστά, να κάνουμε πρώτα τον εαυτό μας, και μετά την πόλη μας, τη ζωή μας καλύτερη.Τώρα είναι η κατάλληλη ώρα για αυτή την αλλαγή.
Αυτές είναι ριζικές πρωτοχρονιάτικες αποφάσεις: τι θέλουμε να είμαστε, τι θέλουμε να καταφέρουμε, πώς θέλουμε να ζήσουμε. Η πιο μεγάλη ώρα είναι τώρα και δε θα υπάρξουν πολλές ευκαιρίες ακόμη. Ουδέν λάθος αναγνωρίζεται μετά της απομακρύνσεως εκ της…κάλπης.
Τα κόμματα και οι εκπρόσωποι τους δείχνουν σε μεγάλο βαθμό αδύναμοι και ανίκανοι να εμπνεύσουν, να επιλέξουν για εμάς. Ας αντιδράσουμε λοιπόν επιλέγοντας εμείς. Ξεκινώντας απλά ας βρούμε χρόνο για τους φίλους, ας ξαναβρεθούν όλες εκείνες οι παρέες που ίσως έχασαν το νόημα και τη δυναμική τους εξαιτίας των συνθηκών της ζωής, της κρίσης και της εσωστρέφειας. Οι πυρήνες της πόλης μας είναι οι παρέες της, οι δεσμοί που δημιουργούνται μέσω των συζητήσεων και της ανταλλαγής απόψεων διαφορετικών, καθημερινών ανθρώπων.
Το ξεχνάμε συχνά γιατί η κανονικότητα μας έχει πλέον χαθεί. Η λέξη κανονικότητα, η λέξη «ρουτίνα» δεν είναι πάντοτε κακή. Συμβολίζει έναν προγραμματισμό, μια ομαλή ροή στη ζωή μας, όπου ξέρεις τι να περιμένεις. Οι εκπλήξεις έτσι κι αλλιώς, δεν είναι ό,τι καλύτερο γιατί πολύ συχνά είναι δυσάρεστες. Και ειδικά στα θέματα της καθημερινότητας μας. Δεν χρειάζονται εκπλήξεις στις συνθήκες διαβίωσης, στις μετακινήσεις μας, στο περιβάλλον στην ποιότητα της ζωής μας. Χρειαζόμαστε μια ομαλή πορεία προς το καλύτερο.
Αυτή η ποιότητα ζωής που όσο τα χρόνια περνούν όλο και αλλοιώνεται. Μπορεί να φαίνεται πως υπάρχει μια γενική εξωστρέφεια αλλά τελικά, εάν το παρατηρήσουμε καλύτερα, είναι τελείως πλασματική. Η πόλη, η ζωή μας έχει γυρίσει 25 χρόνια πριν. Σε επίπεδο διαβίωσης, υποδομών και με περίσσευμα απαισιοδοξίας. Η εσωστρέφεια, η αίσθηση της ηττοπάθειας, ότι τίποτε δε θα αλλάξει είναι εκείνη που κερδίζει έδαφος και γίνεται όλο και εντονότερη.
Ποιος να το πίστευε πως μετά τη δεκαετία των 00s, θα ακολουθούσε μια δεκαετία σαν αυτή; Με κρίσεις εθνικές, οικονομικές, πολιτικές μα το πιο επίπονο, κρίσεις εσωτερικές.
Η νέα χρονιά, η τελευταία αυτής της δεκαετίας, ας είναι εκείνη που θα καταφέρουμε να αλλάξουμε όλα εκείνα που μας βαλτώνουν. Να καταφέρουμε να αλλάξουμε όσα περισσότερα μπορούμε. Ας μην είναι τελικά μια χαμένη δεκαετία. Ας την προλάβουμε στη στροφή για τη νέα δεκαετία.
Να αφήσουμε μια καταληκτική, γλυκιά γεύση στα χείλη και στις ζωές μας. Ας αλλάξουμε όσα μπορούμε σε εμάς, στους γύρω μας, στην πόλη μας. Διότι στη Θεσσαλονίκη υπάρχουν δυνατότητες. Ναι στη Θεσσαλονίκη, ναι στην Ελλάδα των ονείρων μας.
Ας αδράξουμε όσα έχουμε για να κάνουμε ακόμα πολλά, πολλά περισσότερα. Τα σκεφτόμαστε, τα σιγοψυθιρίζουμε, ας τα κάνουμε κίνημα και πράξη.
*Ο Κ. Ζέρβας είναι Πολ. Μηχανικός, Δημοτικός Σύμβουλος και υποψήφιος Δήμαρχος Δήμου Θεσσαλονίκης