Τέσσερα χρόνια από το τελευταίο περιστατικό σεξουαλικής παρενόχλησης. Να μια επέτειος την οποία θα θέλαμε να γιορτάζαμε κάθε χρόνο. Και όσο περνάει ο καιρός, η εποχή που η σεξουαλική παρενόχληση αποτελούσε μια από τις πιο γκρίζες σελίδες στην ιστορία της κοινωνίας μας να γίνεται μια όλο και πιο θαμπή ανάμνηση. Μέχρι όμως να φτάσουμε σ’ αυτό το σημείο, χρειάζεται αρκετή προσπάθεια. Προσπάθεια, την οποία ευτυχώς δείχνουν να θέλουν να καταβάλουν όλο και περισσότεροι από εμάς.
Δεν είναι εύκολο πράγμα να είσαι γυναίκα. Και η δυσκολία -ανάμεσα σε όλα τ’ άλλα- είναι πως πρέπει να είσαι διαρκώς σ’ επαγρύπνηση. Από τη στάση ή το εσωτερικό του λεωφορείου, μέχρι το μπαρ που έχεις επιλέξει να διασκεδάσεις ή τη βραδινή επιστροφή από έξοδο. Η καθημερινότητα των γυναικών δεν θα έπρεπε να είναι μια μόνιμη στάση άμυνας. Όχι μόνο απέναντι στις παραβατικές πολλές φορές συμπεριφορές, αλλά και στα στερεότυπα και τη δύναμη που ακόμα έχουν -ακόμα και στην πιθανή αδιαφορία τρίτων που τυχαίνει να βρίσκονται μπροστά σ’ ένα περιστατικό παρενόχλησης. Και μπορεί οι γυναίκες να αποτελούν τα περισσότερα θύματα τέτοιων συμπεριφορών, το θέμα όμως της παρενόχλησης όσο και της κακοποίησης, αφορά κάθε φύλο και κοινωνική ομάδα όπως είναι οι άνδρες και τα παιδιά.
Η παρενόχληση ή κακοποίηση όμως -όποια μορφή και αν έχει- βρίσκει δυστυχώς καταφύγιο ακόμα και σε χώρους όπου κάθε γυναίκα πρέπει να νιώθει ασφαλής, όπως το εργασιακό της περιβάλλον ή το σπίτι της. Σύμφωνα με έρευνα, το 85% των γυναικών στον γενικό πληθυσμό στη χώρα μας αναφέρει ότι έχει υποστεί κάποια σεξουαλικά παρενοχλητική συμπεριφορά στην εργασία. Και σε παγκόσμιο επίπεδο όμως, τα στοιχεία είναι συγκλονιστικά. Κάθε ημέρα, 137 γυναίκες σε όλον τον κόσμο σκοτώνονται από ένα μέλος της οικογένειάς τους. Επιπλέον, υπολογίζεται πως σχεδόν 736 εκατομμύρια γυναίκες σε όλον τον κόσμο έχουν υπάρξει θύματα βίας -είτε από τον σύντροφό τους είτε από άλλο άτομο- τουλάχιστον μια φορά στη ζωή τους. Ειδικά κατά τη διάρκεια της πανδημίας και του εγκλεισμού, σε κάποιες χώρες είχαμε ως και πενταπλασιασμό των αναφορών ενδοοικογενειακής βίας στα αντίστοιχα helplines.
Το παραπάνω στατιστικό αφορά κορίτσια και γυναίκες άνω των 15 ετών. Και το να είσαι μια 15χρονη ή μια 17χρονη, κανονικά πρέπει να είναι συνώνυμο με το διάβασμα, το σχολείο, τις φιλίες, τις παρέες, τις εκδρομές, τη διασκέδαση, την ανεμελιά. Στην Υποσαχάρια Αφρική όμως, σχεδόν 4 στις 10 γυναίκες (το 37,2%) ηλικίας 20-24 ετών ανέφεραν ότι παντρεύτηκαν πριν κλείσουν τα 18. Το αντίστοιχο ποσοστό για τη Νότια Ασία είναι 29,4%. Κορίτσια που ζουν μια ζωή που δεν επέλεξαν, ενώ θα έπρεπε ν’ απολαμβάνουν τη νιότη τους.
Κι αν τα νούμερα αυτά μας προκαλούν θυμό ή αγανάκτηση, υπάρχουν και κάποια άλλα που απλά αποτελούν αποτέλεσμα πρακτικών που έπρεπε να έχουμε αφήσει πίσω ως είδος αιώνες πριν: Αυτή τη στιγμή, περισσότερες από 200 εκατομμύρια γυναίκες και κορίτσια έχουν υποστεί κλειτοριδεκτομή. Ο πληθυσμός της Γαλλίας επί τρία, έχει στερηθεί με τον χειρότερο τρόπο ένα μέλος του σώματός του.
Πέρα όμως από τα στατιστικά, τις έρευνες και την ενημέρωση, εξίσου μεγάλη σημασία έχει και η πράξη.
Γι’ αυτό, μπες τώρα στο realchange.actionaid.gr, μάθε για όλες τις δράσεις της ActionAid σχετικά με την προστασία και την ενδυνάμωση των γυναικών και λάβε δράση. Πραγματική δράση, για πραγματική αλλαγή!