To πράσινο φως για το άνοιγμα του φακέλου της υπόθεσης του πρώην πρέσβη της Βενεζουέλας Φράνκλιν Γκονζάλες ύστερα από καταγγελίες για σεξουαλική παρενόχληση έδωσε το υπουργείο Δικαιοσύνης.
Την απόφαση για χορήγηση της αιτηθείσας και προβλεπόμενης άδειας από το άρθρο 923 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας για αναγκαστική εκτέλεση κατά της Βολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας και της Πρεσβείας στην Αθήνα έλαβε το υπουργείο Δικαιοσύνης, μετά από σχετική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών και τη θετική γνώμη επί της σχετικής αίτησης του γενικού γραμματέα του υπουργείου Εξωτερικών.
Η αιτηθείσα άδεια χορηγείται υπό τον όρο ότι η αναγκαστική εκτέλεση δεν θα διενεργηθεί εις βάρος των αναφερόμενων στο άρθρο 22 παρ. 3 της Σύμβασης της Βιέννης του 1961 (ΝΔ 503/70), καθώς και των πραγμάτων (ακινήτων ή κινητών) που εξυπηρετούν την άσκηση κυριαρχικής εξουσίας της Βολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας.
Υπενθυμίζεται πως πρόσφατα, σε σοβαρές καταγγελίες για την υπόθεση σεξουαλικής κακοποίησης από τον πρώην πρέσβη της Βενεζουέλας στην Ελλάδα, Φράνκλιν Γκονζάλες, προχώρησε η Ξένια Μπουζαρανίδου, σεφ της πρεσβείας εκείνη την περίοδο.
Η κυρία Μπουζαρανίδου καταγγέλλει, επιπλέον, ότι πολιτικό πρόσωπο από τον ΣΥΡΙΖΑ της ζήτησε να δείξει «πολιτική ωριμότητα» και να μην καταγγείλει το περιστατικό.
Μιλώντας στο Mega, η κ. Μπουζαρανίδου εξιστορεί όλα τα περιστατικά από το 2012 και μετά, όταν ο Φράνκλιν Γκονζάλες ανέλαβε πρέσβης της Βενεζουέλας στην Ελλάδα.
«Το 2011 ξεκίνησα να δουλεύω στην πρεσβεία της Βενεζουέλας. Το 2012 ήρθε ο κ. Γκονζάλες και έκανε τη ζωή μας κόλαση. Όχι μόνο τη δική μου, και άλλων τεσσάρων γυναικών. Σε τέτοιο σημείο, που πήγαινα στη δουλειά και ήθελα να είμαι αόρατη. Να μη με βλέπει» τονίζει, και προσθέτει ότι ο τότε πρέσβης έμπαινε στους χώρους εργασίας φορώντας μόνο τα εσώρουχά του και προσπαθούσε να την απομονώσει.
«Είχα την ατυχία, επειδή δούλευα στο σπίτι, στην οικία του πρέσβη, να είμαι μόνη μου. Οπότε δεν ήταν πολύ εύκολο να αποφύγω το αφεντικό μου. Όταν σου συμβαίνει κάτι τέτοιο είναι ισοπεδωτικό. Σε ισοπεδώνει σαν άνθρωπο και είναι κάτι που το κουβαλάς κάθε μέρα μαζί σου. Δεν φεύγει, δεν είναι κάτι που ξεπερνάς σε μια μέρα. Έκανα περίπου επτά χρόνια για να το ξεπεράσω μέσα μου», προσθέτει.