Skip to main content

Από τις διακοπές ρεύματος στην Ασπροβάλτα έως το ακριβό ίντερνετ στην Ελλάδα

Με ποιον τρόπο οι δύο αυτές... εξοργιστικές καταστάσεις, εάν συνδυαστούν, οδηγούν σε ένα μελαγχολικό συμπέρασμα για την Ελλάδα

Το να κόβεται το ρεύμα καθημερινά, περισσότερες από μία φορές, έστω και για λίγα λεπτά, δεν είναι μόνο εκνευριστικό. Είναι και επικίνδυνο για τις συσκευές και τον εξοπλισμό. Είναι, όμως, και εξοργιστικό, επειδή βρισκόμαστε στο 2021. Ενδέχεται, όμως, να οδηγήσει και στα δικαστήρια. Κι αυτό διότι οι άνθρωποι στον δήμο Βόλβης (Ασπροβάλτα, Βρασνά, Σταυρός και τα κοντινά) έχουν αγανακτήσει από τη συχνότητα του φαινομένου το τελευταίο διάστημα και ο δήμαρχος Διαμαντής Λιάμας έχει ήδη δώσει εντολή να διερευνηθεί νομικά το ζήτημα και να υπάρξουν νομικές κινήσεις κατά των υπευθύνων οργανισμών.  

Την ίδια στιγμή από τις Βρυξέλλες, η Eurostat ανακοινώνει ότι η Ελλάδα έχει το πιο ακριβό ίντερνετ στην Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς την περασμένη χρονιά οι χρεώσεις για τις τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες ήταν υψηλότερες κατά 73% του ευρωπαϊκού μέσου όρου. Η ψαλίδα άνοιξε πολύ το 2020, καθώς το 2019 η διαφορά από το μέσο όρο της ΕΕ ήταν 63,1%. Ειδικότερα η Ελλάδα είναι η ακριβότερη χώρα της ΕΕ και δεύτερη πιο ακριβή στον ευρύτερο ευρωπαϊκό χώρο, με 173 μονάδες στον Ευρωπαϊκό Δείκτη Τιμών στις τηλεπικοινωνίες. Βρίσκεται πίσω μόνον από τη Νορβηγία που έχει 180,1 μονάδες, αλλά δεν ανήκει στην ΕΕ. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως τη χρονιά της πανδημίας το Βέλγιο που βρίσκονταν στην κορυφή το 2019 υποχώρησε πλέον στην τρίτη θέση με 170,9 μονάδες. Επίσης, όπως τόνιζε τον Απρίλιο η έκθεση της Κομισιόν, στην Ελλάδα δεν υπάρχουν ανεπτυγμένα δίκτυα οπτικής ίνας. Σήμερα η κάλυψή τους βρίσκεται στο 7%, ποσοστό που είναι υποεξαπλάσιο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο του 44%.

Οι δύο αυτές καταστάσεις, που φθάνουν σε μας αφενός από έναν αγροτουριστικό δήμο της Β. Ελλάδος και αφετέρου από την έδρα της Κομισιόν -δύο πολύ διαφορετικές κατευθύνσεις, όπως και να το δει κανείς-, εάν συνδυαστούν οδηγούν σε ένα μελαγχολικό συμπέρασμα για την Ελλάδα. Την ώρα που οι συζητήσεις για τη μετά την πανδημία περίοδο στρέφονται στην ψηφιοποίηση και την 4η βιομηχανική επανάσταση, αλλά και στην αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου της χώρας, το έλλειμμα σε βασικές υποδομές είναι ακόμη τόσο μεγάλο, που στην ουσία υπονομεύει τον σχεδιασμό για το μέλλον. Διότι στις μέρες μας οι ενεργειακές και οι ψηφιακές υποδομές έχουν για την ανάπτυξη και την πρόοδο τον ρόλο που στις δεκαετίες του 1950 και του 1960 είχαν οι μεγάλοι δρόμοι, οι καλές σιδηροδρομικές συνδέσεις, οι ευχερείς μεταφορές και ασφαλείς μετακινήσεις. Τότε, 60 και 70 χρόνια πριν, η Ελλάδα δεν κατάφερε να συντονιστεί με τις εξελίξεις και μόλις στις μέρες μας ολοκληρώνει, με ευρωπαϊκές χρηματοδοτήσεις, ένα αξιόπιστο οδικό δίκτυο. Το οποίο παραμένει εξαιρετικά χρήσιμο και παραγωγικό, αλλά ασφαλώς εάν υπήρχε στη χώρα μισό αιώνα νωρίτερα οι οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις θα ήταν διαφορετικές, πολύ καλύτερες.

Όσοι πιστεύουν πως ούτε η ιστορία ούτε η εμπειρία διδάσκουν, εκτιμούν ότι το έργο της έλλειψης συγχρονισμού της χώρας μας με τις διεθνείς προτεραιότητες πιθανόν να επαναληφθεί. Είναι όσοι δεν πιστεύουν ότι τα πάντα στη ζωή είναι θέμα επαρκούς χρηματοδότησης, αλλά σημαντικό ρόλο παίζουν η νοοτροπία και τα συμφέροντα, εκτιμούν πως η συζήτηση για τις θετικές επιπτώσεις του ταμείου Ανάκαμψης έχει δόση υπερβολής. Οι προσδοκίες που καλλιεργούνται είναι μεγάλες, αλλά –ως γνωστόν- όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα μικρό καλάθι. Κάποιοι άλλοι, περισσότερο ψημένοι και ρεαλιστές επειδή έχουν δει πολλά τα μάτια τους, πιστεύουν ότι τα επόμενα λίγα χρόνια τα πράγματα θα πάνε καλά για τη χώρα. «Τα λεφτά είναι τόσο πολλά ώστε να καλυφθούν αστοχίες και τυχόν εύνοιες» επισημαίνουν χαρακτηριστικά. Και οι δύο πλευρές συμφωνούν, πάντως, ότι ούτε αυτή τη φορά θα υπάρξει επί της ουσίας μακροχρόνιος σχεδιασμός 20ετίας ή –πολύ περισσότερο- 50κονταετίας. Αν, όμως, η Ελλάδα θέλει πραγματικά να λύσει το ουσιώδες πρόβλημά της, που δεν είναι άλλο από το να καλύψει τη διαφορά που τη χωρίζει από την ανεπτυγμένη Ευρώπη και Δύση γενικότερα, δεν έχει και πολλούς δρόμους. Οφείλει να κοιτάξει τα βασικά των βασικών, στα οποία έχει καραμπινάτα ελλείμματα. Το κλειδί είναι να βρεθούν άνθρωποι –πολιτικοί εν προκειμένω- που θα υπογράψουν εν γνώσει τους ότι το χειροκρότημα θα πάρει μετά από χρόνια κάποιος άλλος.  

Χωρίς την καταστροφή της πανδημίας δεν θα είχε δημιουργηθεί το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας. Δεν θα υπήρχαν τα περίφημα 32 δισ. ευρώ που με μόχλευση μπορούν να φτάσουν τα 60 δισ., ίσως και παραπάνω. Το γεγονός ότι η Κομισιόν, που δανείζεται εκατοντάδες δισ. για να το χρηματοδοτήσει, έχει θέσει αυστηρό πλαίσιο για τους σκοπούς διάθεσής του, είναι θετικό για τη χώρα μας, που εξακολουθεί να έχει σημαντικά κενά σε όλα τα πεδία που το ταμείο ενδιαφέρεται να ενισχυθούν. Υπ’ αυτή την έννοια υπάρχει κάποια ελπίδα να ασχοληθεί η χώρα με τα βασικά, χωρίς τα οποία δεν γίνεται τίποτα. Διότι χωρίς –για παράδειγμα- αξιόπιστο σύστημα ηλεκτροδότησης και χωρίς γρήγορο ίντερνετ δεν μπορεί όχι ουσιαστικές εγχώριες και ξένες επενδύσεις να προσελκύσει, αλλά ούτε τους περίφημους –και περιζήτητους- ψηφιακούς νομάδες να συγκινήσει.

ΥΓ. Όσο περισσότερο η χώρα αποφασίζει να ασχοληθεί ουσιαστικά με την κάλυψη των κενών στις βασικές της υποδομές τόσο καλύτερα θα πάνε τα πράγματα για τη Βόρεια Ελλάδα, τη Θεσσαλονίκη, την Κεντρική Μακεδονία και το υπόλοιπο Βορειοελλαδικό Τόξο. Διότι σε αυτές τις περιοχές, για ιστορικούς λόγους που αναλύονται με την ευκαιρία των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821 φέτος και των 100 χρόνων από τη Μικρασιατική Καταστροφή το 2022, η επιχειρηματικότητα είναι πολύ λιγότερο κρατικοδίαιτη και παρασιτική και πολύ περισσότερο εξωστρεφής. Επομένως η βελτίωση των όρων λειτουργίας των υποδομών και της οικονομίας την ευνοεί.       
 
ΥΓ2. Οι ενεργειακές δυνατότητες της χώρας έχουν άμεση σχέση με τη δυνατότητα ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας πάνω από 5% ετησίως και την κάλυψη επενδυτικού κενού 100 δισ. ευρώ τα επόμενα χρόνια. Αντέχει το σύστημα; Και αν όχι τι πρέπει -ή μάλλον τι μπορεί- να γίνει ώστε ανάπτυξη και επενδύσεις να καταγράψουν θετικό πρόσημο και η υπεραξία που θα παραχθεί να μείνει στη χώρα;

ΥΓ3. Καλό μήνα!