Skip to main content

Δαρδαβέσης: Λάθος και οπισθοδρόμηση η ανεξαρτητοποίηση της Ιατρικής του ΑΠΘ

Ο κοσμήτορας της Σχολής Επιστημών Υγείας εξηγεί με άρθρο του στη Voria.gr γιατί το αίτημα της αυτονόμησης του Τμήματος Ιατρικής είναι λάθος.

Τους λόγους για τους οποίους δεν ψήφισε, στη Σύγκλητο, υπέρ της πρότασης να ανακηρυχθεί το Τμήμα Ιατρικής σε ανεξάρτητη Σχολή, εξηγεί με άρθρο του στη Voria.gr ο κοσμήτορας της Σχολής Επιστημών Υγείας κ. Θεόδωρος Δαρδαβέσης.

Διαβάστε - Να κηρυχθεί ανεξάρτητη Σχολή η Ιατρική Θεσσαλονίκης ζητεί η Σύγκλητος του ΑΠΘ

Όπως επισημαίνει, στο άρθρο του αναφέρει κάποιους από τους λόγους «που με κάνουν να χαρακτηρίσω το αίτημα της αυτονόμησης του Τμήματος Ιατρικής από τη Σχολή Επιστημών Υγείας, ως οπισθοδρόμηση και λάθος».

Και εξηγεί:

«1. Όλα τα επιτεύγματα της σύγχρονης Ιατρικής επιστήμης είναι αποτέλεσμα διεπιστημονικών και διατμηματικών συνεργασιών. Αναφέρομαι, ενδεικτικά, στην ανάλυση του ανθρώπινου γονιδιώματος, στις γονιδιακές και επιγενετικές θεραπείες, στην εξατομικευμένη πρόληψη και θεραπεία μέσω των big data, στις ατραυματικές μεθόδους μικροεπεμβατικής ακτινολογίας, στα ανοσοθεραπευτικά σκευάσματα, στη ρομποτική χειρουργική και πολλά άλλα.

Τα προαναφερθέντα αποτελούν προϊόντα έρευνας και συνεργασίας ιατρών με βιολόγους, γενετιστές, βιοχημικούς, φαρμακολόγους, μηχανολόγους μηχανικούς, ακτινοφυσικούς, προ γραμματιστές, μαθηματικούς, βιοστατιστικούς και άλλους επιστήμονες.

Δηλαδή, το μέλλον της Ιατρικής είναι συνδεδεμένο με την αντίληψη των συνεργασιών, που στηρίζει και ευνοεί τη λειτουργία του Τμήματος Ιατρικής στο πλαίσιο μίας Σχολής Επιστημών Υγείας με ομοειδή Τμήματος και όχι ο μοναχικός της δρόμος.

2. Ο νόμος βάσει του οποίου συγκροτήθηκαν μεμονωμένα Τμήματα ΑΕΙ σε Σχολές, προβλέπει ως μοναδικό κριτήριο τη συνάφεια των επιστημονικών τους αντικειμένων.

Ο συγκεκριμένος νόμος δεν κάνει καμία αναφορά σε αριθμό μελών ΔΕΠ και φοιτητών, σε έκταση εγκαταστάσεων και υποδομών, σε εισροή ερευνητικών κονδυλίων και άλλα.

Με κριτήριο τον νόμο αυτό, ο οποίος ισχύει, μεγάλα και μικρότερα Τμήματα συγκροτούν Σχολές. Αυτό συνέβη και με τη Σχολή Επιστημών Υγείας του Α.Π.Θ., η οποία αποτελείται από τα Τμήματα της Ιατρικής, Κτηνιατρικής, Φαρμακευτικής και Οδοντιατρικής, που όλα διακονούν από κοινού την παιδεία και την έρευνα υγείας, ανεξάρτητα αριθμών και μεγεθών.

3. Ο συνδετικός κρίκος των Τμημάτων της Σχολής Επιστημών Υγείας είναι το Τμήμα Ιατρικής. Εάν αυτό αποσπαστεί από τον κορμό της Σχολής, υπονομεύεται η συνοχή της παροχής παιδείας υγείας και η σύγχρονη αντίληψη του One Health (Ενιαία Υγεία), που τείνει να κυριαρχήσει διεθνώς.
Επιπρόσθετα, δημιουργούνται φυγόκεντρες τάσεις, γιατί το Τμήμα Οδοντιατρικής π.χ. δεν έχει ιδιαίτερη σχέση ως επιστημονικό αντικείμενο με το Τμήμα Κτηνιατρικής και ως εκ τούτου ελλοχεύει ο κίνδυνος πρόσθετων αυτονομήσεων Τμημάτων.

4. Το Τμήμα Ιατρικής ως αυτόνομη Σχολή δεν έχει να κερδίσει κάτι το ιδιαίτερο, παρά μόνο μία ψευδαίσθηση αυτόνομης λειτουργίας. Αντίθετα, η Σχολή Επιστημών Υγείας διαθέτει σήμερα στη Σύγκλητο 5 εκπροσώπους (οι 4 Πρόεδροι των Τμημάτων και ο Κοσμήτορας), ενώ, εάν αυτονομηθεί, θα διαθέτει μόνο έναν. Επιπλέον, η χρηματοδότηση της Ιατρικής και ο επιμερισμός νέων θέσεων δεν πρόκειται να διαφοροποιηθεί από τη σημερινή πραγματικότητα, ενώ παύει να υφίσταται ως «δευτεροβάθμιο» όργανο η Κοσμητεία, το οποίο είναι καλό να υπάρχει και να εποπτεύει, διακριτικά, τη λειτουργία ενός μεγάλου Τμήματος, που όντως είναι το Τμήμα Ιατρικής.

5. Η Σχολή Επιστημών Υγείας πρέπει να διευρυνθεί με την ίδρυση νέων Τμημάτων, όπως π.χ. το Τμήμα Νοσηλευτικής και άλλα και όχι να διασπαστεί και να συρρικνωθεί.

6. Η μέχρι σήμερα λειτουργία της Κοσμητείας της Σχολής Επιστημών Υγείας, όχι μόνο δεν εμπόδισε την ανάπτυξη των Τμημάτων της, αλλά την υποστήριξε με τρόπο ουσιαστικό και συνεχίζει να την υποστηρίζει. Ενδεικτικά αναφέρονται η ίδρυση και η λειτουργία «Εργαστηρίου Βιολογικών Προτύπων και Πειραματικών Ερευνών», η προσπάθεια ίδρυσης Βιβλιοθήκης Επιστημών Υγείας, Μουσείου Ιστορίας Επιστημών Υγείας, η πραγματοποίηση έργων βελτίωσης υποδομών, η οργάνωση εκδηλώσεων, η υλοποίηση εκδόσεων και πολλά άλλα.

7. Το αίτημα για αυτονόμηση του Τμήματος Ιατρικής από τη Σ.Ε.Υ. γίνεται χωρίς να υπάρχει κεντρικός σχεδιασμός και προβλέψεις για τη λειτουργία των άλλων Τμημάτων της Σχολής και εδράζεται, κατά τη γνώμη μου, στην ιατροκεντρική αντίληψη, ότι η Ιατρική μπορεί και δικαιούται να έχει αυτόνομη πορεία, παρά τα δεδομένα της σύγχρονης εποχής, που επιτάσσουν τη διατμηματική και διεπιστημονική συνεργασία για μέγιστα αποτελέσματα προς όφελος της υγείας στη χώρα μας και γενικότερα της κοινωνίας.

Τα προαναφερθέντα αποτελούν κάποιες από τις θέσεις μου, που με κάνουν να θεωρώ λάθος επιλογή το αίτημα του Τμήματος Ιατρικής να αυτονομηθεί από τη Σχολή Επιστημών Υγείας του Α.Π.Θ.

Το γεγονός, ότι στη Σύγκλητο ψήφισα με λευκή και όχι με αρνητική ψήφο, κάτι που είχα ανακοινώσει δημόσια από την πρώτη στιγμή που ανακοινώθηκε το αίτημα του Τμήματος Ιατρικής, δεν αποτελεί έκφραση υποχώρησης ή συμβιβασμού, αλλά δείγμα ακαδημαϊκού ήθους και σεβασμού στο Τμήμα Ιατρικής στο οποίο σπούδασα, έγινα Διδάκτορας, Καθηγητής και Διευθυντής ενός ιστορικού Εργαστηρίου (όποιος καταλαβαίνει, καταλαβαίνει).

Τέλος, σας διαβεβαιώ, ότι η τοποθέτησή μου επί του θέματος εδράζεται και μόνο στο καλό της Σχολής Επιστημών Υγείας και της παροχής παιδείας υγείας και έρευνας που διακονεί, στο καλό του Τμήματος Ιατρικής και στο καλό του Α.Π.Θ., εν γένει.

Δεν διεκδικώ το θέσφατο, αλλά θεωρώ, ότι με εντιμότητα και ευθύτητα τοποθετούμαι επί του θέματος με τα όσα, ενδεικτικά, ανέφερα προηγουμένως».