Η τελική πράξη του «δράματος» της οικοπεδοποίησης του «Κισσού» κρίθηκε τελεσίδικα, σύμφωνα με απόφαση της Επιτροπής Εξέτασης Αντιρρήσεων Θεσσαλονίκης, που εξέτασε τις αντιρρήσεις του Δήμου Πυλαίας – Χορτιάτη κατά του δασικού χάρτη του Χορτιάτη, αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Οικολογική Κίνηση Θεσσαλονίκης.
Πρόκειται για την απόφαση 10/12-7-2018 της 2ης Επιτροπής Εξέτασης Αντιρρήσεων (ΕΠ.Ε.Α.) της Περιφερειακής Ενότητας Θεσσαλονίκης, η οποία συγκροτήθηκε με απόφαση του Συντονιστή Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας – Θράκης, για την εξέταση αντιρρήσεων του Δήμου Πυλαίας – Χορτιάτη κατά του δασικού χάρτη της Τοπικής Κοινότητας Χορτιάτη.
Η Επιτροπή συνεδρίασε για να εκτελέσει το διατακτικό της υπ' αριθ. 4954/2014 απόφασης του ΣτΕ (Ε' Τμήμα) που, όπως σημειώνει η Κίνηση, τη δικαίωνε. Η Κίνηση, η οποία είχε προσφύγει κατά του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, και ζητούσε την ακύρωση του υπ' αριθ. 13/25-2-2005 εγγράφου της Δευτεροβάθμιας Επιτροπής Επιλύσεως Δασικών Αμφισβητήσεων (Ε.Ε.Δ.Α.) Νομού Θεσσαλονίκης, με το οποίο αρνούνταν να χορηγήσει βεβαίωση περί σιωπηρής απόρριψης των προσφυγών που ασκήθηκαν κατά της υπ' αριθ. 6/10-7-1995 απόφασης της Πρωτοβάθμιας Ε.Ε.Δ.Α. «Το ΣτΕ ακύρωσε τη σιωπηρή απόρριψη εκ μέρους της Δευτεροβάθμιας Ε.Ε.Δ.Α. και ανέπεμψε την υπόθεση στην ίδια επιτροπή. Ωστόσο, επειδή στο μεταξύ οι Ε.Ε.Δ.Α. καταργήθηκαν, λόγω ανάρτησης των δασικών χαρτών, όσα θέματα εκκρεμούσαν ενώπιον αυτών των επιτροπών, παραπέμφθηκαν στις αρμόδιες Επιτροπές Εξέτασης Αντιρρήσεων (ΕΠ.Ε.Α.)», εξηγεί στην ανακοίνωσή της.
«Με μεγάλη καθυστέρηση, η αρμόδια ΕΠ.Ε.Α. εξέδωσε τη σχετική βεβαίωση, σύμφωνα με την οποία "όλες οι προσφυγές που ασκήθηκαν κατά της υπ' αριθ. 6/10-7-1995 αποφάσεως της Πρωτοβάθμιας Ε.Ε.Δ.Α. Ν. Θεσσαλονίκης έχουν απορριφθεί σιωπηρά"», προσθέτει η Κίνηση.
Εκ μέρους της Οικολογικής Κίνησης Θεσσαλονίκης, ο Μιχάλης Τρεμόπουλος, που «στήριξε τη μακρόσυρτη και επίπονη αυτή νομική διαδικασία σε όλες της τις φάσεις», δήλωσε σχετικά: «Λήγει με αίσιο τρόπο, ως όφειλε, μια περιπέτεια διεκδίκησης δασικής γης, από αυτές που αντιμετωπίσαμε με επιτυχία. Η χρόνια έλλειψη δασολογίου και δασικών χαρτών άφηνε χώρο για παρόμοιες διεκδικήσεις, στις οποίες τα ελληνικά δάση συχνά είχαν ως μόνο υπερασπιστή ευαισθητοποιημένους πολίτες και οικολογικές οργανώσεις. Ελπίζουμε ότι η ολοκλήρωση των δασικών χαρτών και του δασολογίου θα βάλει τέλος σε παρόμοιες διεκδικήσεις, καθώς είναι προϋπόθεση για μια ευνομούμενη πολιτεία».