Skip to main content

Δήμος Θεσσαλονίκης: Έχω και λιμουζίνα, πάμε μια βόλτα;

Η διαχείριση μίας πολιτικής αστοχίας με δικαιολογίες κάνει τα πράγματα συνήθως χειρότερα - Η περίπτωση της λιμουζίνας του δήμου Θεσσαλονίκης.

Υπάρχουν δύο τρόποι για να διαχειριστείς μία πολιτική αστοχία σου. Ο ένας είναι να αναγνωρίσεις το σφάλμα σου, ευθέως και χωρίς περιστροφές και να προχωρήσεις παρακάτω. Ο δεύτερος είναι να προσπαθήσεις να το δικαιολογήσεις, και σ' αυτήν την περίπτωση τα πράγματα γίνονται συνήθως χειρότερα. Αυτό ακριβώς συνέβη με την πραγματικά ακατανόητη απόφαση της διοίκησης του δήμου Θεσσαλονίκης να προμηθευτεί, μέσω δωρεάς, ένα πολυτελές αυτοκίνητο, αξίας κοντά 38.000 ευρώ και περίπου δύο χιλιάδων κυβικών.

Το θέμα έθεσε στο προχθεσινοβραδινό δημοτικό συμβούλιο (δείτε ΕΔΩ) ο ανεξάρτητος, πλέον, δημοτικός σύμβουλος και τέως πρόεδρος του Σώματος, Δρόσος Τσαβλής. Από τη γραπτή απάντηση την οποία έδωσε στη συνέχεια ο πρόεδρος της Οικονομικής Επιτροπής και αντιδήμαρχος Τεχνικών Έργων, Μάκης Κυριζίδης προκύπτουν ορισμένα πολύ αξιόλογα συμπεράσματα. Το πρώτο είναι ότι η ίδια η διοίκηση του δήμου ήταν εκείνη που έκρινε πως ο δεύτερος μεγαλύτερος δήμος της χώρας χρειαζόταν ένα πολυτελές αυτοκίνητο. Και επειδή δεν είχε τα χρήματα για να το αγοράσει, όπως ισχυρίζεται, ή ενδεχομένως, επειδή δεν επιτρεπόταν να ξοδέψει χρήματα για μια τέτοια αγορά, προσέφυγε σε έναν εκ των μεγαλοπρομηθευτών του για να το αγοράσει εκείνος και να το δωρίσει εν συνεχεία στον δήμο.

Εξηγώντας τους λόγους για τους οποίους η διοίκηση έκρινε πως ο δήμος έχει ανάγκη ενός τέτοιου οχήματος ο κ. Κυριζίδης αναφέρει ότι το πολυτελές όχημα προορίζεται «για την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων αναγκών (μετακίνηση και συνοδεία επίσημων προσκεκλημένων, μετάβαση σε άλλες περιοχές της χώρας κ.ο.κ.), καθώς δεν υπάρχει σήμερα αντίστοιχο στον στόλο του». Σπεύδει, δε, να διευκρινίσει ότι το πολυτελές αυτοκίνητο «δεν προορίζεται προς κάλυψη των μετακινήσεων του δημάρχου, καθώς ο τελευταίος κινείται με ένα ηλεκτροκίνητο όχημα, που παραχωρήθηκε κατά χρήση ως χορηγία εταιρείας αυτοκινήτων».

Ενδεχομένως μέσα στη βιασύνη του να συντάξει την απάντησή του ο κ. Κυριζίδης δεν αντελήφθη την αντίφαση μεταξύ των δύο ισχυρισμών του. Διότι, ναι μεν τονίζει πως το επίμαχο όχημα δεν θα το χρησιμοποιεί ο δήμαρχος, εννοώντας προφανώς για τις εντός πόλης μετακινήσεις του, αλλά θα το χρησιμοποιεί για «μετάβαση σε άλλες περιοχές της χώρας». Εν ολίγοις, η διοίκηση του δήμου θέλει να προμηθευτεί ένα υπερπολυτελές όχημα το οποίο, σύμφωνα με όσα αναφέρει ο πρόεδρος της Οικονομικής Επιτροπής, θα το αξιοποιεί κάποιες μέρες το χρόνο για τους υψηλούς επισκέπτες, αλλά και για τις (υπηρεσιακές φαντάζομαι) μετακινήσεις του δημάρχου εκτός Θεσσαλονίκης. Όλες τις υπόλοιπες μέρες θα αναπαύεται στο υπόγειο πάρκινγκ του δημαρχιακού μεγάρου.

Απ' όλη αυτήν την ιστορία προκύπτουν δύο προφανή ζητήματα. Το πρώτο αφορά το πώς είναι δυνατόν να ζητάς από έναν μεγαλοπρομηθευτή σου να σου κάνει δώρο και μάλιστα τέτοιας αξίας χωρίς να λαμβάνεις υπόψη σου ότι μια τέτοια κίνηση ενδεχομένως να εγείρει θέμα μεροληψίας απέναντί του, και τώρα και στο μέλλον. Το δεύτερο έχει να κάνει με την αξιολόγηση των αναγκών που κάνει η διοίκηση του δήμου η οποία θεωρεί ως πρώτιστη ανάγκη την προμήθεια ενός υπερπολυτελούς αυτοκινήτου και όχι, για παράδειγμα, ενός, δύο οχημάτων για τις ανάγκες των κοινωνικών του υπηρεσιών, όπως το «Βοήθεια στο Σπίτι», η μετακίνηση ΑμεΑ κ.ο.κ.