Με συμπληρωμένο πλέον το παζλ των φετινών υποψηφιοτήτων για τον δήμο Θεσσαλονίκης καλό θα ήταν να δούμε πού βρισκόμαστε τρεις μήνες πριν τις εκλογές του Μαΐου και τι θα πρέπει να περιμένουμε από τους κύριους υποψήφιους.
Κι όταν λέμε κύριους, στην περίπτωση του δήμου Θεσσαλονίκης, ακόμη κι αυτό είναι δυσδιάκριτο και αμφισβητούμενο. Γι' αυτό εκ των προτέρων διευκρινίζω ότι στη σημερινή άποψη θα είμαι εξαιρετικά υποκειμενικός. Στόχος είναι μόνο να συνεισφέρω στη δημόσια συζήτηση αυτή την εποχή με όσο το δυνατόν πιο καθαρή ματιά και μέσα από την καθημερινή ενασχόληση με τα δημοτικά πράγματα, που φέρνει όχι μόνο εμένα αλλά κάθε δημοσιογράφο σε πλεονεκτική θέση πληροφόρησης για τα τεκταινόμενα στους συνδυασμούς, για τις προθέσεις των υποψηφίων δημάρχων, για τις κινήσεις και για το talk of the town. Κι επειδή δεν τρέφω αυταπάτες, αυτή η «πλεονεκτική θέση» μπορεί να αποδειχτεί και αποπροσανατολιστική. Σε κάθε περίπτωση εδώ είμαστε να καταγράφουμε τις εξελίξεις και να διορθώνουμε και τις ενδεχόμενες λανθασμένες εκτιμήσεις. Χρόνο έχουμε...
Αυτή την περίοδο όλοι οι υποψήφιοι ασχολούνται κυρίως με τη στελέχωση των συνδυασμών τους. Από τα λεγόμενα hot ονόματα της αυτοδιοικητικής αγοράς, ξεχωρίζει κατά τη γνώμη μου εκείνο του Παναγιώτη Αβραμόπουλου, ο οποίος δεν έχει αποφασίσει τι θα κάνει, με ποιο συνδυασμό θα είναι υποψήφιος κι αν θα είναι υποψήφιος... Κρίσιμο μέγεθος για μένα, ειδικά μετά τη μετακίνηση των κ.κ. Κουράκη, Αβαρλή και Αϊβάζογλου στην παράταξη του Σπύρου Βούγια και την ανακοίνωση της παράταξης του Πέτρου Λεκάκη με τους περισσότερους αντιδημάρχους του Γιάννη Μπουτάρη να είναι μαζί του.
Πέρα όμως από τους υποψήφιους, που και πολλοί θα είναι ανά συνδυασμό και ο καθένας έχει τη δική του αξία και επιρροή στους ψηφοφόρους, είναι χρήσιμο να δούμε από ποια δεξαμενή προσδοκά ψήφους κάθε υποψήφιος και πού υπάρχουν «επικαλύψεις», οι οποίες κατά τη γνώμη μου θα κρίνουν και την είσοδο στο δεύτερο γύρο.
Ο Νίκος Ταχιάος στοχεύει στη δεξαμενή της Νέας Δημοκρατίας, στο αστικό κομμάτι, σε ψηφοφόρους της «Πρωτοβουλίας». Έχει ήδη προκρίνει ως κύρια αντίπαλό του την Κατερίνα Νοτοπούλου και δουλεύει πάνω στην προοπτική μιας μάχης στο δεύτερο γύρο μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, με άξονα την επιλογή ανάμεσα στην εμπειρία σε συνδυασμό με τη γνώση και στο νέο σε συνδυασμό με την απειρία, με το «κερασάκι» να είναι και η κομματική εκπροσώπηση του καθενός. Έτσι στήνει προς το παρόν την προεκλογική του εκστρατεία. Έχει τη δική του δυναμική ειδικά στο κέντρο της πόλης. Είναι γνωστό όνομα στο δήμο, κουβαλά όμως κι ένα συγκεκριμένο παρελθόν, που έχει και οπαδούς και πολέμιους.
Η Κατερίνα Νοτοπούλου από την άλλη έχει σηκώσει το γάντι αυτής της κόντρας, προβάλλοντας τη φρεσκάδα απέναντι στο δοκιμασμένο. Στοχεύει στους αριστερούς ψηφοφόρους, τους οποίους αναμένεται να συσπειρώσει σε εξαιρετικά υψηλό ποσοστό (εξαιρούνται όσοι έφυγαν από τον ΣΥΡΙΖΑ), σε ένα ευρύ κεντροαριστερό ακροατήριο, επενδύει πιο... λαϊκά και λιγότερο ελιτίστικα και αλιεύει ψήφους κι από όσους στήριξαν την «Πρωτοβουλία». Έχει ακροατήριο σε ειδικά κοινά, στους νέους και στις γυναίκες και θα επενδύσει στο έργο της και ως προϊσταμένη του Γραφείου Πρωθυπουργού και ως ΥΜΑΘ για τη Θεσσαλονίκη. Προσελκύοντας κι έναν κόσμο από το ΠΑΣΟΚ «μπετονάρει» ένα αξιοσημείωτο ποσοστό, ικανό ως βάση να της δώσει την ώθηση που επιθυμεί.
Ο Γιώργος Ορφανός επενδύει κυρίως στον κεντροδεξιό ψηφοφόρο, που δεν είναι ενεργό κομματικό στέλεχος της ΝΔ, χωρίς να αποκλείεται να κερδίσει κι από εκεί κόσμο. Έχει έτσι κι αλλιώς μια μαγιά ψηφοφόρων από τα πολλά χρόνια που πολιτεύεται στην Α' Θεσσαλονίκης, έχει επιρροή στον κόσμο του ΠΑΟΚ και έχει φιλίες και στο χώρο του ΠΑΣΟΚ. Προσπαθεί να πάρει ψηφοφόρους από την επίσημη «γαλάζια» υποψηφιότητα και επενδύει και στο «καραμανλικό» στοιχείο και στη λαϊκή δεξιά. Έχει έτσι ένα ποσοστό «μπετόν», το οποίο σκοπεύει να εμπλουτίσει με τον ήπιο χαρακτήρα του, την αποφυγή συγκρούσεων και τη μετριοπαθή πολιτική διαδρομή του.
Ο Σπύρος Βούγιας προσπαθεί να κερδίσει τους φίλους της «Πρωτοβουλίας». Δεν μπορεί μετά τη σφήνα Λεκάκη να υπηρετήσει το αφήγημα της συνέχειας του Γιάννη Μπουτάρη, όμως είναι προφανές ότι θα κερδίσει μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων που επέλεξαν «Πρωτοβουλία» το 2014, ειδικά μετά και τις τελευταίες «μεταγραφές». Έχει κύρια δεξαμενή του τον κόσμο του ΚΙΝΑΛ και του Ποταμιού, θα κοντραριστεί με τον κ. Ταχιάο και με άλλους υποψήφιους για τους μπαγιάτες Θεσσαλονικείς, την ελίτ και τους «αστούς» (αστοί είναι όλοι, αλλά έτσι συνηθίσαμε να λέμε τους κατοίκους του ιστορικού κέντρου). Ο κ. Βούγιας προβάλλει το χαρτί της ολοκληρωμένης τεχνοκρατικής γνώσης της πόλης, κάτι που δύσκολα μπορεί κάποιος να του αμφισβητήσει, όμως έχει να αντιμετωπίσει και ζητήματα αντιπαθειών του παρελθόντος, όπως και τη φθορά από την πολυετή παρουσία του στα κοινά.
Ο Κωνσταντίνος Ζέρβας είναι αυτός που έχει ξεκινήσει πιο νωρίς από όλους τον προεκλογικό αγώνα. Έτσι έχει παγιώσει πλέον ένα αξιοσημείωτο αριθμό ψηφοφόρων, επενδύει στην αυτοδιοικητική ατζέντα και στην εξειδικευμένη γνώση για τα προβλήματα της πόλης, όπως και στη μετριοπαθή πολιτική του τοποθέτηση. Έτσι έχει τη δυνατότητα να προσελκύει ψηφοφόρους από τα δεξιά μέχρι τα αριστερά. Είναι από τα γνωστά πρόσωπα της πόλης, εκπροσωπεί τον ορισμό της έννοιας «αστός» κι έτσι έχει μεγάλη επιρροή στους ψηφοφόρους του κέντρου της πόλης. Θα κόψει κόσμο από όλους τους προαναφερθέντες, ενώ για το δυναμικό κοινό του κεντρικού τομέα, που δουλεύει και το λεγόμενο talk of the town, θα δώσει μάχη με τους κ. Ταχιάο και Βούγια. Το ζήτημα είναι πόσο κόσμο θα κόψει... Στοχεύει σε ψηφοφόρους κι από τη ΝΔ κι από το ΚΙΝΑΛ κι από το Ποτάμι και βέβαια από την «Πρωτοβουλία».
Ο Μάκης Κυριζίδης κάνει από την πλευρά του μια έξυπνη προεκλογική εκστρατεία. Είναι διαρκώς στην επικαιρότητα, έχει συσπειρώσει αρκετά «πρόσωπα της πόλης» στο ψηφοδέλτιό του, έχει ένα σημαντικό μέρος του κόσμου των «Εντάξει», δουλεύει την προσέλκυση των Νεοδημοκρατών, απευθύνεται στο νεανικό κοινό και με μετριοπαθή τρόπο είναι από τις δυναμικές παρουσίες, που δύσκολα παραβλέπει κάθε ανθυποψήφιός του. Πόσο ψηλά μπορεί να φτάσει θα εξαρτηθεί κι από τις κινήσεις των άλλων υποψηφίων δημάρχων στο δικό του target group.
Ο Παναγιώτης Ψωμιάδης έχει το δικό του πολιτικό κεφάλαιο, το οποίο μόνο αμελητέο δεν είναι. Έχει μεγάλη υποστήριξη από το λαϊκό κόσμο κι όχι μόνο από τη λαϊκή δεξιά, αλλά κι από παλαιούς ΠΑΣΟΚους, οι οποίοι είναι φανατικοί υποστηρικτές του. Δε δυσκολεύτηκε να συμπληρώσει συνδυασμό, ενώ με το ξεχωριστό του προφίλ κερδίζει κοινό που δύσκολα μπορεί να προσεγγίσει άλλος υποψήφιος. Θα σπάσει τον «γαλάζιο» κόσμο.
Ο Πέτρος Λεκάκης έρχεται να πάρει τον κόσμο της «Πρωτοβουλίας» κυρίως. Στόχος του είναι να δείξει ότι αυτός είναι η συνέχεια του Γιάννη Μπουτάρη και πρώτο του μέλημα είναι να πάρει όσο περισσότερο από τον κόσμο που επέλεξε «Πρωτοβουλία» το 2014. Είναι πλήγμα για την υποψηφιότητα Βούγια, καθώς του στερεί έναν κόσμο στον οποίο επένδυε και στοχεύει στο δυναμικό νεανικό κοινό.
Μένω σε αυτές τις υποψηφιότητες, τις οποίες θεωρώ ως κυριότερες, χωρίς να παραβλέπω τη δυναμική έναρξη της προεκλογικής εκστρατείας του Γρηγόρη Ζαρωτιάδη, τον καθοριστικό ρόλο του Χάρη Αηδονόπουλου ειδικά για τις κεντροδεξιές υποψηφιότητες ή τις –κατά τη γνώμη μου- δεδομένες εισόδους στο επόμενο δημοτικό συμβούλιο του Σωτήρη Ζαριανόπουλου, του Μιχάλη Τρεμόπουλου, του Γιώργου Ρακκά και του υποψήφιου της Χρυσής Αυγής. Για τον ίδιο στόχο, δηλαδή την είσοδο στο δημοτικό συμβούλιο θεωρώ ότι θα παλέψουν και οι υπόλοιποι –όχι λίγοι- υποψήφιοι.
Αυτό είναι το κλίμα σήμερα. Οι συγκρούσεις έχουν αρχίσει κι έχουμε μπροστά μας πολύ χρόνο, τρεις μήνες, οι οποίοι μπορούν να αλλάξουν πολλά. Όχι μόνο στην άποψη του κόσμου και στις μετακινήσεις ανάμεσα στις παρατάξεις, αλλά ακόμη και στον αριθμό των παρατάξεων, που θα φτάσουν στην κάλπη. Και μην παραβλέπετε τις κοινωνικές συμμαχίες και τους υποψήφιους δημοτικούς συμβούλους που θα απαρτίζουν τα ψηφοδέλτια. Δημοτικές εκλογές έχουμε άλλωστε...
Και να επισημάνω και κάτι προς όλους τους υποψήφιους: Τη γνώμη του Γιάννη Μπουτάρη την έχουν ζητήσει και την έχουν πάρει όλοι και κατά τη γνώμη μου καλώς ο δήμαρχος δεν έδωσε δαχτυλίδι. Καλό θα ήταν να ζητήσουν να ακούσουν και τη γνώμη του Σταύρου Καλαφάτη. Πιστέψτε με έχει πολύ μεγάλη αξία, ειδικά για όσους θυμούνται όσα έγιναν στις δημοτικές του 2014.