Μας αρέσει να κτίζουμε στην άμμο και να περηφανευόμαστε για τα άνευ θεμελίων αποτελέσματα. Από την δεκαετία του ’60, όταν ευτυχείς συγκυρίες -και με διεθνείς κινηματογραφικές ταινίες- έκαναν γνωστές τις ελληνικές θάλασσες, στηριζόμαστε στον τουρισμό, χωρίς καμιά συγκεκριμένη πολιτική κατεύθυνση.
Κάθε επιχειρηματίας, φροντίζει για την ανάπτυξη της δικής του επιχείρησης, μέσα στην έλλειψη γενικής κατεύθυνσης τουριστικής ανάπτυξης, τόσο τοπικά όσο και χρονικά.
Οι αρμόδιοι πολιτικοί, για επικοινωνιακούς λόγους, παραπλανούν στην ουσία τον λαό, αναφέροντας μόνον αυξήσεις των τουριστών, αποκρύπτοντας ότι οι εισπράξεις είναι ισχνές. Οι χειρότερες αναλογικά στην Ευρώπη, τρεις φορές λιγότερες από την Μάλτα.
Σύμφωνα με μελέτη που εκπόνησε το Ινστιτούτο του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΙΝΣΕΤΕ), προ ολίγου χρόνου, εξετάζονται οι αιτίες μείωσης της μέσης κατά κεφαλήν δαπάνης (ΜΚΔ) των τουριστών στην Ελλάδα. Το συμπέρασμα μπορεί να καταγραφεί σε μία φράση: Ρεκόρ τουριστών, αλλά με μικρό... πορτοφόλι.
Η μεγάλη εισροή τουριστών από τα Βαλκάνια και την Ανατολική Ευρώπη στην Ελλάδα τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια, αλλά και η απουσία ολοκληρωμένου στρατηγικού σχεδίου προσέλκυσης τουριστών υψηλότερου εισοδηματικού επιπέδου, έχουν οδηγήσει σε πτώση της τάξης του 30% τη μέση κατά κεφαλήν δαπάνη των ξένων επισκεπτών στη χώρα.
Στην πτώση αυτή έχει συμβάλει όμως και ο περιορισμός της μέσης διάρκειας παραμονής κατά μία ημέρα τουλάχιστον. Ειδικότερα, το 2018 η μέση κατά κεφαλήν δαπάνη (ΜΚΔ) του συνόλου των ταξιδιωτών που επισκέφθηκαν την Ελλάδα, ανήλθε στα 519,6 ευρώ. Δηλαδή σε σύγκριση με το 2005 οπότε βρισκόταν στα 745,7 ευρώ, η ΜΚΔ μειώθηκε κατά -30,3% ή κατά 226,1 ευρώ.
Από τη μείωση αυτή τα δύο τρίτα περίπου (63,2%), ή 143 ευρώ, οφείλονται στη μείωση της μέσης διάρκειας παραμονής (ΜΔΠ) και το ένα τρίτο, (29%) ή 65,5 ευρώ, στην αλλαγή του μείγματος των αγορών, δηλαδή στο γεγονός ότι έρχονται στην Ελλάδα περισσότεροι τουρίστες από χώρες που έχουν μικρότερο διαθέσιμο εισόδημα.
Το υπόλοιπο περίπου 8% (7,8%), ή 17,5 ευρώ, της πτώσης είναι απευθείας μείωση της μέσης ημερήσιας δαπάνης. Εάν αναλογιστεί κανείς ότι 100 ευρώ του 2005 είχαν μεγαλύτερη αξία από τα 100 ευρώ του 2018 λόγω του πληθωρισμού, αντιλαμβάνεται πως η μείωση του μέσου εσόδου ανά τουρίστα είναι ακόμα μεγαλύτερη.
Θέλω να σας γυρίσω λίγα χρόνια πίσω, για να διαπιστωθεί ότι αρκούμαστε μόνον σε συζητήσεις, και μετά συνεχίζουμε τον ύπνο μας αλλάζοντας πλευρό. Κράτησα στο αρχείο μου τα συμπεράσματα συνεδρίου, που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της Philoxenia, το 2012. Ο επικεφαλής Ταξιδίων και Συνεδρίων της Ευρωπαϊκής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας (UEFA), Πάνος Τζιβανίδης, τόνισε την ανάγκη η Θεσσαλονίκη να διεκδικήσει το μερίδιο που της αναλογεί από την πίτα του ευρωπαϊκού συνεδριακού τουρισμού. Είπε μεταξύ άλλων:
«Ήρθε η ώρα η πόλη να κοιτάξει τι έχει και όχι τι δεν έχει», σημείωσε ο κ. Τζιβανίδης, υπογραμμίζοντας ότι το όνομα της Θεσσαλονίκης δεν ακούγεται σε καμία από τις συζητήσεις όσων αποφασίζουν για το πού διοργανώνονται συνέδρια. Όπως επεσήμανε, βασικές υστερήσεις της πόλης αποτελούν οι λίγες αεροπορικές συνδέσεις με προορισμούς του εξωτερικού, καθώς και το γεγονός ότι στη Θεσσαλονίκη δεν υπάρχει ένα Convention Visitors Bureau (CVB), το οποίο θα αποτελεί έναν κεντρικό φορέα διοργάνωσης συνεδρίων/εκδηλώσεων παρέχοντας άμεσες υπηρεσίες στους ενδιαφερόμενους.
» Στη Θεσσαλονίκη θα πρέπει κάποιος να μιλήσει με πολλούς διαφορετικούς φορείς για να διοργανώσει ένα συνέδριο, οπότε γιατί να προτιμήσει αυτή την πόλη, όταν άλλες θα τού τα έχουν όλα έτοιμα, προσφέροντας μία οργανωμένη υπηρεσία; Με τη δημιουργία ενός CVB, ο ενδιαφερόμενος θα λαμβάνει όλες τις σχετικές πληροφορίες μιλώντας μόνο με το συγκεκριμένο γραφείο, χωρίς να χάνει χρόνο συλλέγοντας διάσπαρτες πληροφορίες», πρόσθεσε ο κ.Τζιβανίδης.
Πείτε μου τώρα, τι σημαντικό έχει αλλάξει από το 2012.