Ελάχιστοι γνωρίζουν το πραγματικό επίθετο της οικογένειας. Επί δεκαετίες ο κόσμος έλεγε απλώς «πάμε στου Μπεζέ». Άλλωστε, το να έχεις καταφέρει να ταυτιστείς με ένα γλυκό σε τέτοιο βαθμό που οι πελάτες να νομίζουν πως είναι δικό σου δημιούργημα και πήρε το όνομά σου, είναι το καλύτερο branding που μπορείς να πετύχεις για το προϊόν σου. Στο εργαστήριο ζαχαροπλαστικής «Εμμανουήλ Μπεζές» -συνέχεια του φημισμένου Regal στο Ντεπό και του Μπεζέ στην οδό K.Καραμανλή- ο γιος του Μανώλη Χατζηεμμανουήλ, του γνωστού ως… Μπεζέ, Αργύρης, συνεχίζει μαζί με τη σύζυγό του Πόλυ την αυθεντική ζαχαροπλαστική της πρώτης γενιάς, με γλυκά φτιαγμένα με μεράκι και αγνά υλικά. Άλλωστε, ο Αργύρης Χατζηεμμανουήλ μυήθηκε από νωρίς στα μυστικά του πατέρα του, δίνοντας όμως στη ζαχαροπλαστική του τέχνη επιχειρηματική οπτική. Διατήρησε τις διαχρονικές συνταγές, κάποιες εκ των οποίων μετρούν 60 χρόνια ζωής και πρόσθεσε και τις δικές του, αποδίδοντας όμως πάντα τα εύσημα στον Εμμανουήλ… Μπεζέ, όπως ονόμασε το ζαχαροπλαστείο του, αξιοποιώντας το παρατσούκλι του πατέρα του.
Μαζί με τη σύζυγό του Πόλυ Κούλα έχει καταφέρει από το 2012, οπότε ανέλαβε την επιχείρηση, να φτάσει να απασχολεί 13 άτομα από μόλις δύο, να επεκτείνει τη γκάμα της μαρέγκας, η οποία αποτελεί και το 70% των γλυκών του και να εμπλουτίσει τα είδη του και με άλλα γλυκά, αλλά και αλμυρά. Πάβλοβα, αρμενοβίλ, μαρεγκάκια, γλυκά από μαρέγκα, κεράσματα, τούρτες, πάστες, τσουρέκια, κέικ, κουλουράκια, αλμυρά και παγωτό από πρόβειο, βιολογικό γάλα είναι μερικά από αυτά που προσφέρει σήμερα το ζαχαροπλαστείο. Μάλιστα, πλέον η γκάμα του ξεπερνά τα 400 είδη κι ενώ αρχικά όποιος έμπαινε στο μαγαζί ζητούσε μόνο μπεζέδες, αυτό έχει πια αλλάξει.
Αυτή την περίοδο ο Αργύρης Χατζηεμμανουήλ φτιάχνει το ηλεκτρονικό του κατάστημα και θέλει να πάει την επιχείρησή του ακόμα πιο ψηλά με γνώμονα τους χαμογελαστούς πελάτες, κάτι που φαίνεται πως το πετυχαίνει. Είναι ενδεικτικό πως στο ζαχαροπλαστείο έρχονται για να παραγγείλουν τις τούρτες για τα γενέθλια των παιδιών τους πελάτες, των οποίων οι γονείς είχαν φτιάξει εκεί την τούρτα για τα πρώτα δικά τους γενέθλια.
«Ο πατέρας μου ήταν ζαχαροπλάστης. Εγώ είμαι επιχειρηματίας. Θέλησα να αναδείξω την τέχνη του, αυτό που είχε καταφέρει όλα τα προηγούμενα χρόνια και να το εξελίξω, πηγαίνοντάς το σε ένα άλλο επίπεδο» λέει στη Voria.gr ο Αργύρης Χατζηεμμανουήλ, που ανέκαθεν πίστευε πως ο πατέρας του ήταν από τους καλύτερους ζαχαροπλάστες της Ελλάδας.
«Αγαπάω πολύ τον μπεζέ. Ήταν άλλωστε το γλυκό που με μεγάλωσε και πλέον μεγαλώνει και άλλες οικογένειες» σημειώνει.
Μαραγκός ή ζαχαροπλάστης;
Ο Μανώλης Χατζηεμμανουήλ μπήκε στη ζαχαροπλαστική στην τρυφερή ηλικία των 13, ερχόμενος στη Θεσσαλονίκη από το Άγιο Πνεύμα Σερρών. Τα χέρια του έπιαναν και βρέθηκε απέναντι στο δίλημμα αν θα γινόταν μαραγκός ή ζαχαροπλάστης. Ο πατέρας του, Αργύρης, έχοντας ζήσει έναν παγκόσμιο πόλεμο και έναν εμφύλιο, του είχε δώσει την ακόλουθη συμβουλή: «Να πας ζαχαροπλάστης, αν γίνει πόλεμος, να’ χουμε κανένα σακί αλεύρι να τρώμε». Δεν φανταζόταν όμως πως ο γιος του θα κατάφερνε να δημιουργήσει μια φήμη που θα ξεπερνούσε το οικογενειακό όνομα, ενώ η συμβουλή του αυτή θα περνούσε σαν παραμύθι από γενιά σε γενιά.
Έχοντας θητεύσει στο πλάι άλλων ζαχαροπλαστών επί χρόνια, ο Μανώλης Χατζηεμμανουήλ έφτιαξε το πρώτο του ζαχαροπλαστείο το 1975 στη Χαριλάου, όπου έμεινε για μία διετία, προτού μετακινηθεί στο Ντεπό με το φημισμένο Regal, το οποίο λειτούργησε εκεί για 15 χρόνια. Το 2000 μετακόμισε στην οδό Κωνσταντίνου Καραμανλή, που, μετά και από μια δεύτερη μετακόμιση, αποτελεί μέχρι και σήμερα την έδρα του ζαχαροπλαστείου.
Ο Αργύρης μεγάλωσε μέσα στο ζαχαροπλαστείο και ονειρευόταν να γίνει ζαχαροπλάστης. Στο παιδικό μυαλό του οι εικόνες από τα τεράστια καζάνια με τις κρέμες προφιτερόλ και πατισερί και οι μνήμες από τον πατέρα του να μυρίζει συνέχεια βανίλια πήραν διαστάσεις. Παρόλα αυτά ο πατέρας του τον απέτρεπε από το επάγγελμά του, καθώς θεωρούσε πως μια θέση στο δημόσιο θα ήταν πιο ασφαλής, με λιγότερες έγνοιες και λιγότερη σκλαβιά. Έτσι ο Αργύρης Χατζηεμμανουήλ τού έκανε αρχικά το χατίρι, σπουδάζοντας δημόσια υγιεινή και για κάποια χρόνια εργάστηκε ως ελεγκτής του υγειονομικού, προτού καταλάβει πως ήταν φτιαγμένος για άλλα πράγματα και παραιτηθεί.
Το αρχικό του όνειρο να γίνει ζαχαροπλάστης εξελίχθηκε και αποφάσισε να δει τη ζαχαροπλαστική του πατέρα του υπό το πρίσμα του επιχειρηματία. Μάλιστα, έκανε και ένα μεταπτυχιακό στη διοίκηση επιχειρήσεων, για να μπορέσει να υποστηρίξει τα σχέδιά του. Το 2012, όταν ο πατέρας του συνταξιοδοτήθηκε, ανέλαβε το εργαστήριο ζαχαροπλαστικής μαζί με την σύζυγό του, που, αν και ήταν αρχαιολόγος, εντρύφησε στην τέχνη της ζαχαροπλαστικής, σπουδάζοντας μάλιστα το αντικείμενο. Μαζί άνοιξαν ένα νέο κεφάλαιο στην γλυκιά ιστορία της οικογένειας. Ήταν μάλιστα ο Αργύρης που βάφτισε το ζαχαροπλαστείο «Εμμανουήλ Μπεζές». Στο σημείο που βρίσκεται τα τελευταία χρόνια στην οδό Κωνσταντίνου Καραμανλή, το έφτιαξε κυριολεκτικά από την αρχή με τα χέρια του, επενδύοντας με τη σύζυγό του τα πάντα, αφού αυτό είναι το σπίτι τους, όπως λέει, όπου μεγαλώνουν και τα δικά του παιδιά.
«Από τον πατέρα μου διδάχθηκα τι σημαίνει καλή ζαχαροπλαστική, με αγνά και αυθεντικά υλικά, τι σημαίνει επιμονή και καλοσύνη και τι δύναμη έχει το ένστικτο. Η ζαχαροπλαστική είναι απόλαυση, μαγεία για όλες τις αισθήσεις και έτσι την αντιμετωπίζουμε» καταλήγει ο Αργύρης Χατζηεμμανουήλ.