Skip to main content

Ένα σχόλιο για τον σημερινό ανασχηματισμό

Στο τέλος της ημέρας, αυτό που μένει είναι το φιάσκο της άρνησης μετά την ανακοίνωση του ονόματος και όχι οι αιτίες που το προκάλεσαν.

Ήταν ένας ανασχηματισμός που υπό κανονικές συνθήκες θα αποδείκνυε ότι ο πρωθυπουργός είναι ο κυρίαρχος του παιχνιδιού. Ωστόσο, αποδείχθηκε ότι δεν ήταν. Η περίπτωση της (μη) υπουργοποίησης Αποστολάκη και τα απότοκά της θα σημαδέψουν την κυβέρνηση κι αυτό το γνωρίζουν στο Μαξίμου πολύ καλά.

Ακόμα κι αν επικαλούνται τη δειλία της τελευταίας στιγμής του πρώην υπουργού Άμυνας του ΣΥΡΙΖΑ, την προσπάθεια της Κουμουνδούρου να τορπιλίσει μια «εθνική προσπάθεια» για την θωράκιση της Πολιτικής Προστασίας ή ό,τι άλλο, τέλος πάντων, επικαλούνται. Γιατί απλά στο τέλος της ημέρας, αυτό που μένει είναι το φιάσκο της άρνησης, μετά την ανακοίνωση του ονόματος κι όχι οι αιτίες που το προκάλεσαν.

Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να ισχυρίζεται ότι ο πρωθυπουργός έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο ευτελισμού που ανακοινώνει ονόματα υπουργών που ...δεν ισχύουν. Κι αυτό είναι που μένει. Τα περί «αποστασίας» στην πραγματικότητα δεν τα πίστευαν ούτε στην Κουμουνδούρου, όταν τα διατύπωναν. Απλώς σήκωναν τους τόνους για να μετριάσουν τη δική τους (διαφαινόμενη, έως τότε) ήττα. Ωστόσο, στην πορεία αποδείχθηκαν ικανά για να τρομάξουν τον κ. Αποστολάκη, που άρον – άρον έσπευσε να αδειάσει το Μαξίμου, ετεροχρονισμένα.

Διότι γνώριζε και μάλιστα πολύ καλά, από δεκαημέρου σχεδόν ότι από την Κουμουνδούρου δεν θα έδιναν ποτέ τη συγκατάθεση τους στην υπουργοποίηση του, τώρα. Παρ' όλα αυτά, είχε δώσει τη συγκατάθεσή του στον πρωθυπουργό. Και είχε φτάσει να κανονίσει ακόμα και τα της ορκωμοσίας του με την Προεδρία της Δημοκρατίας. Όμως, στο τέλος της ημέρας, έκανε πίσω κι αυτό είναι που μένει. Τόσο για τον ίδιο όσο και για τον πρωθυπουργό.

Και ο κ. Μητσοτάκης; Τι θα κάνει από εδώ και στο εξής; Είναι προφανής η προσπάθεια του να αποδειχθεί «παίκτης». Αν η υπόθεση Αποστολάκη είχε αίσιο τέλος, θα το αποδείκνυε. Ωστόσο, οι παίκτες πρέπει να παίρνουν και ρίσκα. Αν τους βγουν, επιβεβαιώνονται. Αν όχι, αναλαμβάνουν το κόστος τους. Εν προκειμένω, το πολιτικό. Αυτό το κόστος θα μετρηθεί, αθροιστικά στα υπόλοιπα. Και θα επιταχύνουν την (όποια) φθορά συντελείται υπογείως.