Skip to main content

Πώς θα αλλάξει την εργασία η τεχνητή νοημοσύνη με ορίζοντα το 2050

Ο Δρ Επαμεινώνδας Χριστοφιλόπουλος παρουσίασε τρία πιθανά σενάρια για τη σχέση εργασίας και τεχνολογίας που μπορεί να ισχύσουν το 2050.

Τα τρία σενάρια για το μέλλον της εργασίας και πώς αυτή θα επηρεαστεί από την εξέλιξη της τεχνολογίας και την τεχνητή νοημοσύνη παρουσίασε σήμερα το μεσημέρι στο ΥΨΙΛΟΝ ο Δρ Επαμεινώνδας Χριστοφιλόπουλος Πρόεδρος της έδρας UNESCO on Futures Research στο πλαίσιο του Reworks Agora και της εκδήλωσης που διοργάνωσε το Michael and Kitty Dukakis Center for Public and Humanitarian Service του ACT – American College of Thessaloniki.

Όπως είπε ο κ. Χριστοφιλόπουλος στην παρουσίασή του, τα τρία σενάρια είναι διαφορετικές εκτιμήσεις για ό,τι μπορεί να ισχύει το 2050 σύμφωνα με τα δεδομένα που υπάρχουν ενώ χρησιμεύουν μεταξύ άλλων ώστε να προσφέρουν τροφή για σκέψη προκειμένου να επανεξετάσουμε τον τρόπο που βλέπουμε το μέλλον.

Στο πρώτο σενάριο, που ισορροπεί μεταξύ ουτοπίας και δυστοπίας, η τεχνητή νοημοσύνη θα φέρει περισσότερες θέσεις εργασίας από όσες θα καταργήσει. Οι ανισότητες θα μειωθούν μέσω του ελάχιστα εγγυημένου εισοδήματος που θα δίνεται στους πιο ευάλωτους ενώ το 2030 θα αρχίσουν να φαίνονται τα πρώτα μεγάλα αποτελέσματα της εργασίας και της έρευνας πάνω στην τεχνολογική νοημοσύνη. Ωστόσο, οι κυβερνήσεις δεν θα έχουν πάρει όλα τα μέτρα ώστε η μετάβαση αυτή να είναι ομαλή. Θα συνεχίσουν να υπάρχουν χώρες -υπερδυνάμεις, με μια εκ των ισχυρότερων να είναι η Κίνα. Επίσης, σχεδόν το 50% των εργαζομένων θα είναι ελεύθεροι επαγγελματίες (freelancers) με αποτέλεσμα το σύστημα συνταξιοδότησης να έχει τελείως αλλάξει.

Στο δεύτερο σενάριο, το δυστοπικό, στην κοινωνία θα υπάρχει μεγάλη πόλωση με αποτέλεσμα τα κράτη και οι άνθρωποι να χτίζουν τείχη μεταξύ τους, άλλοτε ιδεολογικούς και άλλοτε θρησκευτικούς και εθνικούς. Οι ανισότητες θα αυξηθούν και στην κοινωνία θα επικρατεί αποξένωση και φόβος. Οι ιδιωτικές εταιρείες θα αποκτήσουν μεγάλη δύναμη και θα έχουν τον δικό τους στρατό ενώ η μετανάστευση θα αυξηθεί με χιλιάδες ανθρώπους να μεταναστεύουν για να αποκτήσουν εργασία.

Το τρίtο σενάριο, το πιο αισιόδοξο από όλα, προβλέπει πως οι κυβερνήσεις θα έχουν φροντίσει ώστε η υψηλή τεχνολογία που θα έχει αναπτυχθεί να λειτουργήσει σε όφελος των ανθρώπων. Η τεχνολογία θα έχει φτάσει σε τόσο υψηλό σημείο ώστε ο άνθρωπος να έχει απελευθερωθεί από πολλές δουλειές και να έχει πολύ ελεύθερο χρόνο και οικονομική ασφάλεια. Οι τέχνες με την πολιτική θα συνεργαστούν και οι άνθρωποι θα επανεξετάσουν τον ρόλο τους στην κοινωνία.

Ο Επαμεινώνδας Χριστοφιλόπουλος είναι Πρόεδρος της έδρας UNESCO on Futures Research, που φιλοξενείται από το Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΤΕ) και επικεφαλής της Μονάδας Προοπτικής Διερεύνησης & Εργαλείων στο δίκτυο ΠΡΑΞΗ. Έχοντας ακαδημαϊκό υπόβαθρο στη Φυσική, τις Περιβαλλοντικές Σπουδές, τις Διεθνείς Σχέσεις και την Προοπτική Διερεύνηση, εργάστηκε αρχικά στον τομέα της μεταφοράς τεχνολογίας και της εμπορικής εκμετάλλευσης της έρευνας, πριν δημιουργήσει μια νέα δραστηριότητα που σχετίζεται με τη διεθνή ερευνητική συνεργασία. Από το 2010, επικεντρώνεται ιδιαίτερα στις μελλοντικές μελέτες και προοπτικές. Σήμερα είναι πιστοποιημένος Future Strategist, μέλος του World Future Society (WFS), αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Δικτύου Προοπτικής Διερεύνησης (FEN) και συμπροεδρεύων του ελληνικού τμήματος του Millenium Project, ενός think tank με έδρα την Ουάσιγκτον, που συντονίζει μελέτες έρευνας και προοπτικής.