Ερώτηση σχετικά με την άμεση αλλαγή του νόμου για τις συντάξεις χηρείας κατέθεσε προς τους υπουργούς Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Οικονομικών, η βουλευτής της Α' Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας, Έλενα Ράπτη.
Η Έλενα Ράπτη ρωτά τους Υπουργούς:
1. Ποιο θα είναι το ετήσιο δημοσιονομικό όφελος που θα προκύψει από τον καθορισμό των ηλικιακών κριτηρίων από τον Μάιο του 2019 και μετά και ποιο είναι το ετήσιο δημοσιονομικό όφελος από τη μείωση του ποσοστού χορήγησης από το 70 στο 50%, που καθορίσθηκαν με το άρθρο 12 του ν.4387/2016;
2. Πόσοι από τους εν ζωή συζύγους που είναι δικαιούχοι αυτής της σύνταξης είναι σήμερα άνεργοι;
3. Μπορείτε να αλλάξετε άμεσα τις σχετικές διατάξεις ώστε να επανέλθει η απονομή συντάξεων χηρείας στο προηγούμενο νομοθετικό καθεστώς;
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ερώτησης.
Μια τεράστια κοινωνική αδικία συντελείται στο θέμα των συντάξεων χηρείας με τον πρόσφατο νόμο 4387/2016 «Σύνταξη λόγω θανάτου» και ειδικότερα το άρθρο 12 που προβλέπει ηλικιακά κριτήρια για την χορήγηση σύνταξης χηρείας στον επιζώντα σύζυγο (πάνω από 55 ετών εσαεί, μεταξύ 52 και 55 ετών για 3 χρόνια διακοπή και επαναχορήγηση στα 67, κάτω των 52 ετών μόνον για 3 έτη και 5 χρόνια έγγαμου βίου για δικαίωμα χορήγησης).
Επιπλέον, ο νόμος χωρίς καμία ουσιαστική αιτία, μειώνει τη σύνταξη του επιζώντος συζύγου στο ποσοστό 50% αντί του 70% της σύνταξης που θα εδικαιούτο ο εκλιπών κατά το χρόνο του θανάτου του, όπως ίσχυε μέχρι την 12η Μαΐου 2016. Επιπλέον και ο επαναϋπολογισμός ήδη συνταξιούχων θανόντων γίνεται από την υπογραφή του νόμου, άρα περαιτέρω μείωση, και όχι από 1.1.2019 που θα ισχύσει σε όλους τους λοιπούς συνταξιούχους.
Ο νόμος δίνει την εικόνα ενός νομοθέτη ανάλγητου που ζει εκτός της ελληνικής πραγματικότητας. Πώς θα επιβιώσει η εν ζωή σύζυγος αν χηρέψει στα 55 της χρόνια μέχρι τη χορήγηση της σύνταξης στα 67 της έτη; Γνωρίζει ο νομοθέτης πολλές επιχειρήσεις που θα προσλάβουν μια 55χρονη υπάλληλο, σε μια αγορά με ανεργία 25%; Αν μάλιστα είναι κάτω των 52 ετών πώς θα επιζήσει αφού θα της χορηγηθεί σύνταξη μόνον για 3 χρόνια και μετά ποτέ ξανά; Πώς άραγε θα επιβιώσει η οικογένεια του εκλιπόντος χωρίς χρήματα; Και εν τέλει ποια είναι η έννοια του ανταποδοτικού χαρακτήρα της σύνταξης, όταν ο ασφαλισμένος κατέβαλε επί 35 χρόνια και η εν ζωή σύζυγος και η οικογένειά του δεν έχει δικαίωμα να το επωφεληθεί;
Η νέα ρύθμιση των συντάξεων χηρείας αποτελεί ουσιαστικά επίδομα και μάλιστα ακρωτηριασμένο και απογυμνωμένο από κάθε έννοια κοινωνικής ευαισθησίας αλλά και επίδειξη κυνισμού αφού το κράτος εγγράφει δημοσιονομικά οφέλη από τον θάνατο των δικαιούχων σύνταξης.
Με βάση τα παραπάνω,
Ερωτάσθε κύριοι Υπουργοί:
1. Ποιο θα είναι το ετήσιο δημοσιονομικό όφελος που θα προκύψει από τον καθορισμό των ηλικιακών κριτηρίων από τον Μάιο του 2019 και μετά και ποιο είναι το ετήσιο δημοσιονομικό όφελος από τη μείωση του ποσοστού χορήγησης από το 70 στο 50%, που καθορίσθηκαν με το άρθρο 12 του ν.4387/2016;
2. Πόσοι από τους εν ζωή συζύγους που είναι δικαιούχοι αυτής της σύνταξης είναι σήμερα άνεργοι;
3. Μπορείτε να αλλάξετε άμεσα τις σχετικές διατάξεις ώστε να επανέλθει η απονομή συντάξεων χηρείας στο προηγούμενο νομοθετικό καθεστώς;