Η ΕΡΤ είναι ένα από τα μεγάλα στοιχήματα της νέας διακυβέρνησης. Ο τρόπος με τον οποίο θα επιλέξει να κινηθεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη δημόσια ραδιοτηλεόραση θα αποτελέσει εν πολλοίς τον καθρέφτη της πρωθυπουργικής θητείας του. Αυτό φάνηκε άλλωστε ήδη από τα πρόσωπα τα οποία επέλεξε για την ηγεσία της ΕΡΤ. Έναν της απολύτου εμπιστοσύνης του, τον Κωνσταντίνο Ζούλα, έως πρότινος διευθυντή του γραφείου Τύπου της ΝΔ και έναν μη κομματικό, άνθρωπο της ραδιοτηλεοπτικής αγοράς, τον Γιώργο Γαμπρίτσο, ο οποίος είχε θητεύσει στην ηγεσία της ΕΡΤ επί πρωθυπουργίας Γιώργου Παπανδρέου, επιλεγείς τότε με τη διαδικασία του opengov. Εν ολίγοις, ο Κ. Μητσοτάκης στελέχωσε την ΕΡΤ με την ίδια φιλοσοφία με την οποία στελέχωσε και την κυβέρνησή του, ένα μίγμα δηλαδή, κομματικών και τεχνοκρατών.
Βεβαίως, το ιδεατό, αλλά και αυτό που είχε περισσότερο ανάγκη η ΕΡΤ, μετά την πλήρη απαξίωσή της επί προηγούμενης διακυβέρνησης, θα ήταν η νέα ηγεσία της και κατά συνέπεια και η εν γένει στελέχωσή της, να επιλεγεί με τρόπο απολύτως αμερόληπτο. Θα μπορούσε για παράδειγμα η κυβέρνηση, μαζί με τις δικές της προτάσεις, να ζητήσει προτάσεις και από τα υπόλοιπα κόμματα, ενδεχομένως και από την ΕΣΗΕΑ, και η τελική επιλογή να γίνει από τη διάσκεψη των προέδρων της Βουλής, με ευρεία πλειοψηφία. Ή θα μπορούσε την όλη διαδικασία να την αναλάβει από την αρχή μέχρι το τέλος της το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης, χωρίς καμία κυβερνητική ή άλλου είδους ανάμειξη.
Όμως όλοι αντιλαμβάνονται ότι σε αυτή τη φάση, τόσο προωθημένα και τολμηρά βήματα είναι δυστυχώς δύσκολο να γίνουν. Είναι πασιφανές ότι ο Κ. Μητσοτάκης προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στο βαθύ κόμμα και στη μεταρρυθμιστική ατζέντα του. Είναι πολλοί στη ΝΔ αυτοί οι οποίοι αντιλαμβάνονται την ΕΡΤ, όπως την αντιλαμβάνονταν και οι προηγούμενοι∙ σαν κομματικό – κυβερνητικό φερέφωνο. Που περιμένουν στη γωνία για να πάρουν τη ρεβάνς, για να ξηλώσουν τους συριζαίους από τα κρίσιμα πόστα προκειμένου να τα καταλάβουν οι ίδιοι. Η αντίληψη ότι τα δημόσια ραδιοτηλεοπτικά μέσα είναι λάφυρο στον εκάστοτε νικητή των εκλογών είναι βαθιά ριζωμένη στο πολιτικό προσωπικό, αλλά δυστυχώς, είναι ανεκτή και από ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας.
Σε αυτό το πεδίο θα κριθεί η νέα ηγεσία της ΕΡΤ. Εάν επιλέξει τον ρεβανσισμό, εάν υποκύψει σε κομματικές και κυβερνητικές πιέσεις, εάν αντικαταστήσει την ροζ Ακριβοπούλου με γαλάζια, τότε θα έχει χάσει το παιχνίδι. Η δημόσια ραδιοτηλεόραση έχει όλα τα φόντα -στελέχη, εξοπλισμό, σπουδαίο αρχείο- ώστε να αλλάξει επίπεδο, συμπαρασύροντας συγχρόνως προς τα πάνω και τα ιδιωτικά μέσα ενημέρωσης. Ιδού η Ρόδος λοιπόν…