Skip to main content

Γιατί είναι ανέφικτη η κατασκευή νέας ΔΕΘ στη δυτική Θεσσαλονίκη

Η κατασκευή νέου εκθεσιακού κέντρου στη Δυτική Θεσσαλονίκη είναι έργο για το οποίο δεν έχει γίνει κάποια ουσιαστική προετοιμασία

Εκ του ασφαλούς μιλάνε όσοι επιμένουν ότι σε αυτή τη συγκυρία η καλύτερη επιλογή για την Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης είναι η κατασκευή νέου εκθεσιακού κέντρου στη δυτική πλευρά της πόλης. Οι μεν παράγοντες της πέραν της οδού Λαγκαδά περιοχής εμφανίζονται να διεκδικούν ένα αναπτυξιακό έργο, οι δε παίκτες της κεντρικής πολιτικής σκηνής κάνουν ένα άνοιγμα στο ακροατήριο μιας πυκνοκατοικημένης περιοχής της Θεσσαλονίκης, που σίγουρα κάποια στιγμή θα τους χρειαστεί. Άλλωστε όσοι επιμένουν για «ΔΕΘ στα Δυτικά» δεν αποφασίζουν, τουλάχιστον αυτή τη στιγμή, ενώ και οι ίδιοι γνωρίζουν ότι κινητοποιήθηκαν αργά, στην καλύτερη περίπτωση. Διότι στη χειρότερη των περιπτώσεων ενδεχομένως να αντιλαμβάνονται το πόσο άλλαξαν οι εποχές από τη δεκαετία του 2000, αλλά κάνουν πως δεν… καταλαβαίνουν, ακριβώς προς χάριν του ακροατηρίου της Δυτικής Θεσσαλονίκης.

Το βασικό επιχείρημα που θεωρούν ότι στηρίζει την πρόταση για την κατασκευή νέου εκθεσιακού κέντρου στη Σίνδο ή στους Λαχανόκηπους είναι τα κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης. Αναμενόμενη σκέψη εάν υπολογίσει κανείς τον τρόπο με τον οποίο η χώρα μας κατά κανόνα αξιολογεί και αξιοποιεί τα κοινοτικά κονδύλια στα 40 χρόνια που είναι πλήρες μέρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αν και όλοι οι εμπλεκόμενοι αναγνωρίζουν ότι τα κονδύλια του Ταμείου Συνοχής -τα διάφορα πακέτα Σαντέρ, Ντεολόρ και τα τελευταία χρόνια ΕΣΠΑ- σε πολλές περιπτώσεις κατασπαταλήθηκαν σε έργα ήσσονος σημασίας και μηδενικής παραγόμενης υπεραξίας, ένα κομμάτι του πολιτικού συστήματος εξακολουθεί να διακατέχεται από το άγχος του σύντομου αποτελέσματος, της «γρήγορης νίκης». Τα πεζοδρόμια, τα σιντριβάνια, τα παγκάκια, οι διαμορφώσεις των πάρκων, οι πεζόδρομοι είναι όμορφα και χρήσιμα πράγματα. Μόνο που δεν ήταν οι υποδομές που –κατά προτεραιότητα τουλάχιστον- έλειπαν από την Ελλάδα, όχι μόνο στις πόλεις και τις κωμοπόλεις, αλλά και από τα σχεδόν εγκαταλειμμένα ελληνικά χωριά. Όπως, επίσης,  κι ένα τυπικό χαρτί επιδοτούμενης εκμάθησης κομπιούτερ, που στην πραγματικότητα σχεδόν κανείς δεν έμαθε εκπαιδευόμενος, δεν έλυσε κανένα  επαγγελματικό πρόβλημα κανενός, το πολύ πολύ να εξασφάλισε στον κάτοχό του -προεκλογικά και με μέσον- μια ολιγόμηνη σύμβαση στο δήμο της περιοχής του, με το μισθό του να πληρώνεται επίσης από το ΕΣΠΑ, δηλαδή από κοινοτικά χρήματα.

Το Ταμείο Ανάκαμψης –το ελληνικό σχέδιο των 4.104 σελίδων κατατέθηκε στις Βρυξέλες τα μεσάνυχτα της Μεγάλης Τρίτης- έχει στόχο την επούλωση των πληγών της ευρωπαϊκής οικονομίας, μετά την ύφεση που προκάλεσε η πανδημία του κορωνοϊού από τον Μάρτιο του 2020. Όταν οι ηγέτες των χωρών της ΕΕ υποχρεώθηκαν το περασμένο καλοκαίρι μπροστά στην οικονομική καταστροφή να αποφασίσουν για πρώτη φορά κοινό ευρωπαϊκό δανεισμό προκειμένου να εξασφαλίσουν κονδύλια 750 δισ. ευρώ για το Ταμείο Ανάκαμψης προσπάθησαν να εξηγήσουν αυτή την κολοσσιαία για τα ευρωπαϊκά  δεδομένα κίνηση -ως γνωστόν ούτε στην ΕΕ υπάρχει λεφτόδεντρο, πολύ περισσότερο λεφτοδάσος- ως στρατηγική κίνηση. Αυτό το πέτυχαν επιβάλλοντας τρεις προϋποθέσεις για τα συγκεκριμένα κεφάλαια. Πρώτον, ένα κομμάτι του είναι δανεικά, άρα θα πρέπει να επιστραφούν από τις χώρες στην Κομισιόν. Δεύτερον, θα αξιοποιηθούν για αναπτυξιακά έργα σύγχρονου προσανατολισμού, κυρίως για την χρηματοδότηση πράσινων, δηλαδή περιβαλλοντικά ουδέτερων φιλικών έργων, αλλά και για την προώθηση της ψηφιακότητας στην κοινωνία και στην οικονομία. Τρίτον, θα χρηματοδοτήσουν ώριμα έργα, προκειμένου να επιτευχθεί αποτέλεσμα σε σχετικώς σύντομο χρόνο. Εξ’ ου και ο χρονικός περιορισμός του προγράμματος μέχρι τα τέλη του 2026.

Η κατασκευή νέου εκθεσιακού κέντρου στη Δυτική Θεσσαλονίκη είναι έργο για το οποίο δεν έχει γίνει κάποια ουσιαστική προετοιμασία. Δεν υπάρχει, δηλαδή, στοιχειώδης ωριμότητα. Η ΔΕΘ – Helexpo δεν είναι ιδιοκτήτης έκτασης στην περιοχή. Ακόμη κι αν αυτό δεν θεωρείται πρόβλημα, οι δύο διαθέσιμες εκτάσεις ανήκουν αφενός στο Δήμο Θεσσαλονίκης και ιδιώτες (Λαχανόκηποι) και αφετέρου στο Διεθνές Πανεπιστήμιο Ελλάδας (πρώην ΤΕΙ Θεσσαλονίκης (Σίνδος). Μόνο η επιλογή του καταλληλότερου από τους δύο θα πάρει μήνες και θα δημιουργήσει κόντρες. Αλλά ακόμη κι αν αυτό το θέμα διευθετηθεί αυτομάτως η έγκριση χωρικού σχεδίου που θα καθορίζει χρήσεις γης και όρους δόμησης απαιτεί αρκετά χρόνια. Αρκεί να σημειώσει κανείς ότι η ΔΕΘ – Helexpo ξεκίνησε τη διαδικασία για την ανάπλαση του υφιστάμενου εκθεσιακού κέντρου στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, δηλαδή του οικοπέδου των 180 στρεμμάτων, με βάση την πρώτη προέγκριση το Νοέμβριο του 2017 και περιμένει μέχρι σήμερα επί 3,5 χρόνια για την έκδοση του απαραίτητου Προεδρικού Διατάγματος, το οποίο πριν από ένα μήνα πέρασε από το Συμβούλιο της Επικρατείας, αλλά ακόμη αναμένεται!