Skip to main content

Γιατί είναι ορθή η απόφαση να ανοίξουν και τα δημοτικά σχολεία

Η επαναλειτουργία των σχολείων θα δώσει τη δυνατότητα στην Πολιτεία να διαπιστώσει τις αδυναμίες που υπάρχουν ώστε να έχει τον χρόνο να τις θεραπεύσει

Η απόφαση για το άνοιγμα και των υπολοίπων εκπαιδευτικών δομών (δημοτικά, νηπιαγωγεία, παιδικοί, βρεφονηπιακοί σταθμοί κ.λπ.) από την 1η Ιουνίου ήταν αυτονόητη. Τα επιχειρήματα υπέρ της επαναλειτουργίας τους είναι πολύ ισχυρότερα από τα περί του αντιθέτου. Η κυβέρνηση πράττει ορθά που εισακούει, για άλλη μια φορά, την ειδική επιστημονική επιτροπή, αντί να ευθυγραμμιστεί με τα δημοσκοπικά ευρήματα που δείχνουν ότι η πλειονότητα της κοινής γνώμης τάσσεται κατά του ανοίγματος των κατώτερων βαθμίδων της εκπαίδευσης.

Ακόμη και οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί οι οποίοι αντιδρούσαν αρχικά στην επαναλειτουργία των σχολείων τώρα φαίνεται να έχουν αλλάξει γνώμη. Υπάρχει, άλλωστε, η εμπειρία των δύο τελευταίων εβδομάδων, κυρίως δε της τελευταίας με την πλήρη επαναλειτουργία γυμνασίων και λυκείων που έδειξε ότι οι αρχικοί, εύλογοι ως ένα βαθμό ενδοιασμοί, ήταν μάλλον υπερβολικοί.

Όχι, βεβαίως, ότι έλειψαν τα προβλήματα. Άλλωστε, κακά τα ψέματα. Ο κύριος στόχος της επαναλειτουργίας των σχολείων, δεν είναι πρωτίστως μαθησιακός. Οι διδακτικές απώλειες των δυόμισι μηνών δεν πρόκειται να καλυφθούν μέσα σε ένα “καθαρό” εκπαιδευτικό δεκαπενθήμερο. Όμως η επαναλειτουργία των σχολείων γι' αυτόν τον ένα, ενάμισι μήνα, θα δώσει τη δυνατότητα στην Πολιτεία να διαπιστώσει εν τοις πράγμασι πλέον, τις αδυναμίες που υπάρχουν ώστε να έχει τον χρόνο να τις θεραπεύσει ως τον Σεπτέμβριο, σε περίπτωση που θα χρειαστεί εκ νέου, να λειτουργήσουν τα σχολεία υπό ειδικό και πάλι καθεστώς.

Και αυτή η περίοδος είναι η καταλληλότερη για τη διενέργεια τέτοιων τεστ. Το επιδημιολογικό φορτίο βρίσκεται στο ναδίρ, οι καιρικές συνθήκες είναι απολύτως ευνοϊκές και επιπλέον, οι έως τώρα μελέτες έχουν δείξει πως τα παιδιά κινδυνεύουν λιγότερο από τον κορωνοϊό. Εκτός αυτού, για πόσο καιρό μπορεί να φυλακίζεις την παιδικότητα; Ήδη, από τα μέσα ακόμη της καραντίνας τα περισσότερα παιδιά ξεχύθηκαν σε όλους τους ανοιχτούς χώρους και έπαιζαν όπως και πριν. Χωρίς κανένα μέτρο προφύλαξης, χωρίς αναστολές, χωρίς φόβο. Γιατί έτσι (πρέπει να) είναι τα παιδιά.

Αυτό είναι και το μεγαλύτερο όφελος από την επαναλειτουργία των χαμηλότερων εκπαιδευτικών βαθμίδων. Θα δώσει στα παιδιά την ευκαιρία να επανασυνδεθούν με τους συμμαθητές τους, με τους φίλους τους, με τους δασκάλους τους.

Πέραν αυτών, τα κλειστά σχολεία έχουν και ταξικό πρόσημο, βλάπτουν κυρίως παιδιά τα οποία ανήκουν σε πιο φτωχές οικογένειες. Γι' αυτά τα παιδιά είναι πολύ πιο δύσκολο να ανακτήσουν το χαμένο μαθησιακό έδαφος. Επιπλέον, όσο τα σχολεία θα παραμένουν κλειστά έχουν πολύ λιγότερες επιλογές αυτομόρφωσης και ψυχαγωγίας.

Καλώς ανοίγουν λοιπόν και τα δημοτικά, μετά τα λύκεια και τα γυμνάσια. Οι βουβές σχολικές αυλές είναι όπως οι έρημοι δρόμοι κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού. Φτάνει τόσος φόβος, φτάνει τόση θλίψη. Έχουμε ανάγκη να γυρίσουμε σελίδα, με σύνεση και προσοχή. Να ξαναβρούμε το χαμόγελό μας, την αισιοδοξία μας. Και τα παιδιά είναι οι καλύτεροι πρεσβευτές.