του Γιάννη Μαγκριώτη*
Η ακύρωση της φετινής διοργάνωσης της ΔΕΘ ήταν αναμενόμενη, αφού πέρα από την υγειονομική επιδείνωση στη χώρα μας, έχουμε ανάλογη στην Ευρώπη. Εκτός αυτών, η οικονομική κρίση σε όλες τις χώρες και στη χώρα μας, δεν άφηνε περιθώριο και στις ελάχιστες ιδιωτικές επιχειρήσεις, που είχαν σχεδιάσει τη συμμετοχή τους. Οι ακυρώσεις τους είχαν πυκνώσει, εκτός από τις συμμετοχές του κράτους και του ευρύτερου δημόσιου τομέα, που έχει άλλους στόχους συνήθως.
Οι εκτιμήσεις για τις απώλειες τζίρου από την αγορά της Θεσσαλονίκης ύψους 50 εκατ. ευρώ περίπου και 5 εκατ. περίπου για την ΔΕΘ ΑΕ, το 1/3 του ετήσιου τζίρου της, αποκαλύπτουν τη ζοφερή πραγματικότητα της αγοράς της Θεσσαλονίκης και φυσικά την επόμενη ημέρα της, όπως επίσης και τον περιορισμένο κύκλο εργασιών του κρατικού εκθεσιακού φορέα.
Η ΔΕΘ ουσιαστικά συντηρείται για την ομιλία του εκάστοτε πρωθυπουργού και των αρχηγών των κομμάτων, και τις δημόσιες σχέσεις των επικεφαλείς των φορέων του δημοσίου, αφού αποτελούν το 80% των συμμετοχών, εδώ και πολλά χρόνια.
«Οι λαϊκές βραδιές», που ξεκίνησαν την δεκαετία του 2000, δίνουν το 50% των επισκεπτών, καλύπτοντας την απουσία εκθετών και επισκεπτών.
Το 1990, χάθηκε το μονοπώλιο, αφού με Κοινοτική Οδηγία απελευθερώθηκε στην ΕΕ η εκθεσιακή δραστηριότητα. Σήμερα το 85% του εκθεσιακού τζίρου γίνεται στην Αττική.
Η μεταρρύθμιση του 1999 της έδωσε ανάσα και προοπτική, χάθηκε όμως η ευκαιρία για τη συνεργασία με διεθνή εξειδικευμένο εταίρο, λόγω κομματικών αντιδράσεων και όχι μόνο.
Εδώ και χρόνια το εκθεσιακό προϊόν άλλαξε ριζικά με τις νέες τεχνολογίες. Η ΔΕΘ δεν ασχολήθηκε, αφού εκπλήρωνε τον ρόλο που της έδιναν οι κυβερνήσεις, και οι ανάγκες των δημοσίων σχέσεων των εκπροσώπων των τοπικών φορέων, όπως και οι δουλειές των πελατειακών επαγγελματικών δικτύων, που έχουν χτιστεί γύρω της.
Ο Covid-19 αποκάλυψε το πραγματικό πρόσωπο της ΔΕΘ και έδωσε τη χαριστική βολή.
Η ΔΕΘ έπρεπε εδώ και χρόνια να λειτουργεί, όλον τον χρόνο, μια μεγάλη ψηφιακή πλατφόρμα, σε συνεργασία με διεθνείς φορείς οργάνωσης εκθέσεων, και οι κλασσικές διοργανώσεις να είχαν μετεξελιχθεί με βάση τα σύγχρονα διεθνή πρότυπα.
Ενώ στη θέση της κομματικής πασαρέλας να οργανώνεται ένα Οικονομικό Forum, με εστιασμένα επίκαιρα θέματα κάθε χρόνο, όπου κυβέρνηση και κόμματα θα συμμετείχαν στον διάλογο και όχι σε κομματικές φιέστες.
Το πολυδιαφημισμένο Project ανάπλασης της ΔΕΘ είναι ο οριστικός θάνατός της, αφού στην ουσία είναι ένα μεγάλο Project Real Estate, στην καρδιά της πόλης, για ιδιώτες επενδυτές. Η πόλη με τη μικρότερη αναλογία σε πράσινο ανά κάτοικο, καταστρέφει και την τελευταία μικρή ευκαιρία για ένα μητροπολιτικό πάρκο, όπως προβλέπεται στο Ρυθμιστικό σχέδιο της Θεσσαλονίκης από το 1985.
Η δυτική Θεσσαλονίκη, μαζί με τη ΔΕΘ, την πόλη και την ευρύτερη περιοχή της Κεντρικής Μακεδονίας, όπως και η οικονομία της Βόρειας Ελλάδας, χάνουν μια σημαντική ευκαιρία δημιουργίας ενός σύγχρονου πυλώνα ανάπτυξης.
Αλήθεια, πόσο ψεύτικα ακούγονται τα συνθήματα για την πράσινη ανάπτυξη, και την αξιοποίηση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης;
*Ο Γιάννης Μαγκριώτης είναι πρώην υφυπουργός του ΠΑΣΟΚ