Ένα από τα τετριμμένα που κυκλοφορούν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τις τελευταίες ημέρες είναι το "ναι στο εμβόλιο, όχι στο διχασμό". Πρόκειται για μια συγκεκαλυμμένη εκδοχή του χαϊδέματος των ανεμβολίαστων, ένα εκλογικό κοινό προς το οποίο κλείνουν διακριτικά το μάτι αρκετά κόμματα. Στη λογική του "ναι μεν, αλλά" κινούνται τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και το ΜεΡΑ25, αλλά και το ΚΚΕ, έστω από διαφορετική αφετηρία το κόμμα του Περισσού. Αντιθέτως, περισσότερο ξεκάθαρες είναι οι απόψεις και η στάση της Νέας Δημοκρατίας, ως κυβερνών κόμμα και του ΚΙΝΑΛ, αλλά και της Ελληνικής Λύσης.
Τα μεν δύο πρώτα κόμματα τάσσονται με παρρησία υπέρ του εμβολιασμού, ακόμη και του υποχρεωτικού για ορισμένους κλάδους εργαζομένων, το δε κόμμα του Βελόπουλου αποτελεί τον γνήσιο πολιτικό εκφραστή των ανεμβολίαστων και δη του πλέον σκληρού πυρήνα τους. Ωστόσο, φαίνεται ότι και στο κόμμα αυτό υπάρχουν αποκλίνουσες συμπεριφορές και μάλιστα κρυφές και ανομολόγητες. Εξηγούμαι.
Εάν αληθεύει η πληροφορία η οποία διαρρέεται από το Κοινοβούλιο ότι μεταξύ των τριακοσίων εθνοπατέρων υπάρχουν δέκα οι οποίοι δεν έχουν εμβολιαστεί και με δεδομένο ότι ο ένας εξ αυτών είναι, καθ' ομολογία του, ο Παύλος Πολάκης, απομένουν άλλοι εννέα, η ταυτότητα των οποίων αναζητείται. Σε αυτήν την περίπτωση, όμως, τουλάχιστον ένας εξ αυτών προέρχεται από το κόμμα του Βελόπουλου καθώς, στις εκλογές του 2019 η Ελληνική Λύση εξέλεξε συνολικά δέκα βουλευτές.
Εάν, δε, είναι ορθή η πληροφορία ότι τουλάχιστον μία εκ των δέκα ανεμβολίαστων βουλευτών προέρχεται από τη ΝΔ και φέρεται να δήλωσε ότι δεν εμβολιάστηκε "επειδή έτσι τη συμβούλευσε ο πνευματικός της", τότε του Βελόπουλου του ξέφυγαν περισσότεροι του ενός. Σε αυτούς δεν περιλαμβάνεται, πάντως, ο Θεσσαλονικιός βουλευτής της Ελληνικής Λύσης Κώστας Χήτας ο οποίος έχει δηλώσει ότι δεν εμβολιάστηκε (και μάλλον ούτε πρόκειται), επικαλούμενος... προσωπικούς λόγους.
Η εικοτολογία σχετικά με την ταυτότητα των ανεμβολίαστων εθνοπατέρων (στους δέκα δεν περιλαμβάνονται πάντως όσοι ασθένησαν και εξ αιτίας αυτού πρόκειται να εμβολιαστούν αργότερα) θα συνεχιστεί καθώς το προεδρείο της Βουλής δεν δίνει τα ονόματά τους στη δημοσιότητα, επικαλούμενο ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα. Τυπικώς ορθά πράττει, ωστόσο, για ένα τόσο μείζον ζήτημα, το οποίο έχει και σαφή πολιτική διάσταση, θα περίμενε κανείς, από τους ίδιους, να δημοσιοποιήσουν εκείνοι τους λόγους για τους οποίους δεν εμβολιάζονται.
Μνημόσυνο με απουσίες
Το καθιερωμένο αρχιερατικό μνημόσυνο για τους πεσόντες κατά το πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, το 1974 έγινε χθες στη Θεσσαλονίκη. Περιελάμβανε επιμνημόσυνη δέηση η οποία τελέστηκε στον ιερό ναό Κωνσταντίνου και Ελένης στο Γ' Σώμα Στρατού, κατάθεση στεφάνων και έναν καφέ στο γειτονικό αίθριο του Βυζαντινού Μουσείου. Το μνημόσυνο διοργάνωσε το γενικό προξενείο της Κυπριακής Δημοκρατίας και την κυβέρνηση της μεγαλονήσου εκπροσώπησε ο υφυπουργός Ναυτιλίας Βασίλης Δημητριάδης.
Πληροφορούμαι πάντως πως συζητήθηκε εντόνως στα πηγαδάκια η πολύ χαμηλή εκπροσώπηση εκ μέρους της ελληνικής Πολιτείας, αλλά και των τοπικών αρχών. Συγκεκριμένα, δεν παρέστη κανένα μέλος της κυβέρνησης (τον υφυπουργό Εσωτερικών Σταύρο Καλαφάτη εκπροσώπησε υπηρεσιακός παράγοντας), ούτε και εκπρόσωπος του Κοινοβουλίου. Από τους βουλευτές παρέστη μόνον ο Σωκράτης Φάμελλος εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ και κάποια στιγμή προσήλθε στο καφέ του Βυζαντινού Μουσείου ο Κώστας Γκιουλέκας της ΝΔ. Σημειώνω ότι στο αντίστοιχο μνημόσυνο που έγινε στην Αθήνα, παρέστη ο υφυπουργός Εθνικής Άμυνας, Αλκιβιάδης Στεφανής, καθώς και ο βουλευτής Γεώργιος Κουμουτσάκος, ως εκπρόσωπος του προέδρου της Βουλής..
Εκπροσώπους απέστειλαν ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Κωνσταντίνος Ζέρβας καθώς και ο περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας Απόστολος Τζιτζικώστας, ενώ από την αυτοδιοίκηση το "παρών" έδωσε ο δήμαρχος Νεάπολης Συεκών Σίμος Δανιηλίδης.