Skip to main content

Η Γερμανία ανησυχεί για τη δράση της τουρκικής ΜΙΤ, η Ελλάδα όχι;

Η Γερμανία ανησυχεί για τις τουρκικές μυστικές Υπηρεσίες. Η Ελλάδα, που -ας μη το κρύβουμε- είναι ξέφραγο αμπέλι, γιατί δεν ανησυχεί;

Η εφημερίδα Der Tagesspiegel με δημοσίευμα της και η Die Welt στην έκδοση του Σαββάτου, αναφέρονται στη διεύρυνση της δράσης από πράκτορες της τουρκικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΜΙΤ), επικαλούμενες απαντήσεις της γερμανικής κυβέρνησης σε ερωτήσεις της αντιπολίτευσης.

Η Die Welt τόνισε ότι ο γενικός εισαγγελέας έχει ξεκινήσει νομικές διαδικασίες σε 23 υποθέσεις τα τελευταία χρόνια εναντίον φερόμενων μελών της ΜΙΤ, 17 εκ των οποίων το 2017 και το 2018. Οι Τούρκοι πράκτορες έχουν βάλει στο στόχαστρό τους οργανώσεις που η Άγκυρα χαρακτηρίζει "τρομοκρατικές", το Εργατικό Κόμμα Κουρδιστάν (PKK), η τουρκική παράταξη της άκρας αριστεράς DHKP-C και το κίνημα του ιεροκήρυκα Φετουλάχ Γκιουλέν, τον οποίο οι τουρκικές αρχές κατηγορούν για την απόπειρα πραξικοπήματος του Ιουλίου 2016.

Είναι περίεργο που το ζήτημα επανέρχεται, μετά τον μεγάλο θόρυβο που ξεκίνησε πέρσι, όταν η γερμανική ομοσπονδιακή Αστυνομία προειδοποίησε βουλευτές ότι μπορεί να έχουν πέσει θύματα κατασκοπείας από τις τουρκικές Υπηρεσίες Πληροφοριών και ότι είναι πιθανό να αντιμετωπίσουν απειλές στην ασφάλειά τους από Τούρκους ισλαμιστές.

Ο γερμανικός Τύπος, είχε γράψει ότι «Το Ομοσπονδιακό Αστυνομικό Γραφείο Εγκλημάτων έχει διεξαγάγει τις λεγόμενες "συζητήσεις ασφαλείας" με αρκετά μέλη του κοινοβουλίου τις τελευταίες εβδομάδες».

Αυτά συνέβησαν το καλοκαίρι του 2017, αλλά ήδη από τον Ιανουάριο του ίδιου έτους, ο ανώτατος εισαγγελέας της Γερμανίας ξεκίνησε έρευνα για πιθανή κατασκοπική δράση κληρικών που στάλθηκαν στη Γερμανία από την τουρκική κυβέρνηση, ενώ τον Μάρτιο ξεκίνησε μια δεύτερη, ανεξάρτητη έρευνα για πιθανή κατασκοπεία. Τον δε Απρίλιο του 2017, το Spiegel είχε αποκαλύψει πως δίκτυο από Τούρκους πράκτορες έχει εξαπλωθεί σε 35 χώρες, μεταξύ των οποίων η Γερμανία και η Αυστρία.

Το ερώτημα που ανακύπτει είναι, ότι η Γερμανία, ένα οργανωμένο κράτος, ανησυχεί για τη δράση των τουρκικών μυστικών Υπηρεσιών, εντός του. Η Ελλάδα, που -ας μη το κρύβουμε- είναι ξέφραγο αμπέλι γιατί δεν ανησυχεί;

Ο κ. Ν. Κοτζιάς, μεταξύ των έωλων επιχειρημάτων που έφερε για να υποστηρίξει την Συμφωνία των Πρεσπών ήταν και το γεγονός ότι η στρατιωτική Ακαδημία των Σκοπίων, βρίσκεται υπό την εκπαίδευση της Τουρκίας. «Εσάς σας αρέσει; Εμένα δεν μου αρέσει», είπε. Δεν μας εξήγησε όμως, γιατί θα πάψει η Τουρκία να επηρεάζει στρατιωτικά τα Σκόπια όταν ενταχθούν στο ΝΑΤΟ. Δεν γνωρίζει ότι και η Αλβανία που βρίσκεται στο ΝΑΤΟ είναι εξαρτημένη στρατιωτικά από την Τουρκία;

Και είπε ο κ. Κοτζιάς ότι τον ενοχλεί αυτό το γεγονός πριν από την υπογραφή της Συμφωνίας, αλλά δεν τον ενοχλεί φαίνεται ότι το ίδιο θα συμβαίνει και μετά την υπογραφή του. Τέτοιου είδους επιχειρήματα επιβεβαιώνουν μάλλον την υπόνοια, περί του αληθούς κινήτρου των παραχωρήσεων στα Σκόπια.

Όμως, γιατί ο κ. Ν. Κοτζιάς ανησυχούσε μόνον γι’ αυτό, και δεν ανησυχούσε για τη δραστηριότητα των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών στην Ελλάδα, επιτρέποντας την ουσιαστική κατάργηση της ΕΥΠ στην Θράκη; Δεν τον ενοχλεί που μεγάλος αριθμός τουρκοφρόνων, είτε μεμονωμένα είτε εντός συλλόγων, χρηματίζονται από το τουρκικό Προξενείο, δραστηριοποιούμενοι φανερά εις βάρος της Ελλάδας;

[Για το θέμα της ΕΥΠ, είχε γράψει ο Αντιφωνητής: «Δεν μας αρέσει που διαλύσατε την ΕΥΠ στην περιοχή και ακόμη δεν έγινε γνωστό το ΓΙΑΤΙ. Αν κάποιος ή κάποια έκανε κάτι παράνομο, δεν πρέπει να γίνει γνωστό; Τους καταλόγισαν τίποτε; Ή μήπως οι αποπεμφθέντες αντιλήφθηκαν κάτι που "δεν έπρεπε"; Απάντηση δεν υπήρξε].

Είχα γράψει και παλαιότερα στη Voria.gr, και για τον τρόπο που κινείται ο στρατός μας σε μειονοτικές περιοχές στην Θράκη, όπου αποφεύγει το ΜΧΚ τάγμα φερ’ ειπείν, να περάσει μέσα από μειονοτικά χωριά, για να μη ενοχληθούν κάποιοι τουρκόφρονες. Αυτό άραγε, δεν ενοχλεί κανέναν;

Ούτε ενοχλεί που ο ψευδομουφτής Ξάνθης κάνει ρουσφέτια μέσα στον κρατικό μηχανισμό διαμέσου του φίλου του βουλευτή Ζεϊμπέκ; Φαίνεται πως η κυβέρνηση έχει πολύ επιλεκτική ευαισθησία στις "ενοχλήσεις" των Τούρκων.