Skip to main content

Όταν η υπομονή για ψώνια στη Θεσσαλονίκη θυμίζει... Λούβρο

Το βαλκανικό στοίχημα του λιμανιού, η… βιομηχανική κατασκοπία, το ακριβό πασχαλινό τραπέζι και το ερώτημα για το εμβολιαστικό κέντρο της ΔΕΘ

Καλημέρα σας

Επιτέλους από την άλλη εβδομάδα θα πίνουμε το καφεδάκι μας με μεγαλύτερη άνεση. Σε κάποιο από τα στέκια της Θεσσαλονίκης με θέα τη θάλασσα, τα κάστρα ή την κίνηση στα πολυσύχναστα πεζοδρόμια του κέντρου. Λίγο είναι; Έξι μήνες τώρα τη βγάζουμε στο σπίτι, στο γραφείο ή στο… παγκάκι με ένα χάρτινο κύπελο στο χέρι. Αδέλφια, ελευθερία…

Όπως λέμε «Επιχείρηση Ελευθερία». Το πρόγραμμα των εμβολιασμών που προχωράει, αλλά όχι όσο γρήγορα πίστευαν πολλοί ανάμεσα μας. Στη Θεσσαλονίκη πολύ εξυπηρετικό έχει αποδειχθεί το mega-εμβολιαστικό κέντρο που βρίσκεται μέσα στην Έκθεση. Ο χώρος είναι άνετος μέσα κι έξω, ενώ αυτοί που το λειτουργούν –ανάμεσά τους και στελέχη από τα υγειονομικά τμήματα των Ενόπλων Δυνάμεων- το κάνουν υποδειγματικά.  Άψογα και παραγωγικά. Λεπτομέρεια: το συμβόλαιο της ΔΕΘ – Helexpo με την Πολιτική Προστασία προβλέπει την «επιστροφή» των περιπτέρων 13 και 15 στην ιδιοκτήτρια τον Δεκαπενταύγουστο. Μόνο που τότε, σύμφωνα με το πρόγραμμα που ανακοινώθηκε, οι εμβολιασμοί θα εξακολουθούν να βρίσκονται στο φόρτε τους. Τι θα γίνει; Ειδικά εάν η Διεθνής Έκθεση του Σεπτεμβρίου διοργανωθεί –έστω περιορισμένη και με πρωτόκολλα, όπως είναι το πιθανότερο αυτή τη στιγμή-, το πρόβλημα που θα προκύψει θα είναι μεγάλο.

Βιομηχανική κατασκοπεία...

Στην Αθήνα –πάλι αυτή η Αθήνα- γνωρίζουν ότι η Θεσσαλονίκη αποτελεί αυτό που λέμε περίπτωση. Ιδιαίτερα σε ότι αφορά τα οικονομικά και επιχειρηματικά μηνύματα που εκπέμπονται από την πλατεία Αριστοτέλους και φτάνουν στην πλατεία Συντάγματος είναι αντιφατικά. Ενίοτε παράλληλα και σχεδόν ποτέ συμπληρωματικά. Όπως πρόσφατα που στο υπουργείο Ανάπτυξης έφτασαν για χρηματοδότηση δύο αιτήματα –ένα από οργανισμό του Δημοσίου και ένα από φορείς του ιδιωτικού τομέα- με το ίδιο αντικείμενο, που άπτεται της εξωστρέφειας της ελληνικής οικονομίας και παραγωγής. Η υπόθεση έχει κάτι –τουλάχιστον αυτό θυμίζει- από… βιομηχανική κατασκοπεία και πρόχειρη αντιγραφή. Για να δούμε ποιος -και με ποιο τρόπο- θα βγάλει άκρη. Λεπτομέρειες προσεχώς…

Το βαλκανικό στοίχημα του ΟΛΘ

Στην ΟΛΘ ΑΕ έχουν πάρει πολύ ζεστά το θέμα των Βαλκανίων και της δημιουργίας βάσεων (Dry Ports) στις πρωτεύουσες των χωρών της περιοχής. Ήδη η σχετική πρωτοβουλία στη Σόφια πάει καλά. Τόσο καλά που η διοίκηση της ΟΛΘ υπολόγιζε να υπάρχει ένα δρομολόγιο την εβδομάδα και τρεις – τέσσερις μήνες από την έναρξη της γραμμής τα δρομολόγια έχουν γίνει τρία την εβδομάδα, με μέση πληρότητα στο πήγαινε - έλα 60%.

Με αυτό το δεδομένο η ΟΛΘ επιταχύνει το σχεδιασμό δημιουργίας δεύτερου Dry Port στο Βελιγράδι, με στόχο να λειτουργήσει μέχρι το τέλος της φετινής χρονιάς. Ήδη την πρωτεύουσα της Σερβίας σκανάρουν πέντε στελέχη και συνεργάτες της ΟΛΘ αναζητώντας κατάλληλο χώρο και συζητώντας με δυνητικούς πελάτες, οι οποίοι σε σημαντικό βαθμό είναι ήδη πελάτες του λιμανιού της Θεσσαλονίκης. Μέχρι τις 30 Ιουνίου οι εισηγήσεις θα είναι έτοιμες, ώστε η δουλειά να προχωρήσει.     

Θυμίζει... Λούβρο

Την ανάγκη φιλοτιμία κάνει ο εμπορικός κόσμος της Θεσσαλονίκης, καθώς τουλάχιστον στο κέντρο της πόλης τα μέτρα του click in shop τηρούνται με θρησκευτική ευλάβεια –βρίσκονται, δηλαδή, εντός του πνεύματος των ημερών. Ακόμη κι όταν ένα μαγαζί εκείνη την ώρα είναι άδειο η διαδικασία με το τηλεφώνημα και το sms τηρούνται κανονικότατα. Στα πιο δημοφιλή καταστήματα, μάλιστα, υπάρχουν ουρές και τα ραντεβού κλείνονται από την προηγούμενη ή και μέρες πριν. Οι εικόνες θυμίζουν το... Λούβρο και τα άλλα μεγάλα μουσεία και μεγάλες αίθουσες τέχνης του εξωτερικού τις καλές εποχές. Ακόμη και τις συναυλίες τα παλαιότερα χρόνια, αλλά και τα μεγάλα ποδοσφαιρικά και μπασκετικά ντέρμπι του παρελθόντος. Ποιος να φανταζόταν ότι οι σημερινοί Έλληνες –και κυρίως οι σημερινές Ελληνίδες- έκρυβαν μέσα τους τόσο τάξη, πειθαρχία, υπομονή και… στοχοπροσήλωση; Συμπέρασμα: το κίνητρο έχει μεγάλη σημασία στη ζωή. Όπως ακριβώς στα αστυνομικά μυθιστορήματα.    

Ακριβό μου αρνάκι

Πιο ακριβό είναι φέτος το τραπέζι του Πάσχα. Κυρίως στο αρνάκι και στο κατσικάκι οι τιμές έχουν ξεφύγει κατά 15% - 25% το τελευταίο διάστημα κι αυτό επειδή οι Έλληνες κτηνοτρόφοι πραγματοποίησαν το προηγούμενο διάστημα σημαντικές εξαγωγές, λόγω του ότι το καθολικό Πάσχα προηγήθηκε κατά τρεις εβδομάδες. Η εικόνα ισορροπεί κάπως εάν συμπεριλάβει κανείς τις εισαγωγές ζώντων αμνοεριφίων που γίνονται κυρίως από τη Ρουμανία. Τα συγκεκριμένα ζώα σφάζονται στην Ελλάδα, έχουν διπλή σφραγίδα, όπως επιτάσσει η νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και πωλούνται αισθητά φθηνότερα από τα 100% ελληνικά.